Alle inzendingen over verstandig

De doden zijn niet dood, de levenden niet levend de tijd van het verleden, verkeerde lang in een ongeschreven verlangen, uit nood vermeden, verleert wat door een kind is geraakt, het leed als carrousel in een eentonig spel, de afgrond als ondiepe kwel,waar kraaien zich spiegelen aan hun verstand.…

Dit is niet het moment te luisteren naar gevoelens… het is het moment voor verstand. Zou hij mij ook zien en denken: Het is hij of ik? Ik kijk opzij naar mijn geweer dat naast me ligt. Ik pak het op, leg het aan en hoor een klik. De trekker haalde ik over en in mijn gedachten klonk dit gedicht.…

O God, het is soms moeilijk te geloven Dat U elk ogenblik bij mij bent En dat U zich altijd tot mij wendt Het gaat mijn verstand verre te boven. Het is zo moeilijk om standvastig te blijven Als ik zie hoe veel leed er in de wereld is Dat maakt mij vaak verdrietig en ongewis Ook als ik de krant lees over veel misdrijven.…

Hier sta ik dan met lege handen je bent niet langer deel van mijn bestaan een lichte twijfel overvalt me was het verstandig om jou te laten gaan. In eenzame nachten, en bij het aanschouwen van roze ochtendlicht kom je met regelmaat weer op in mijn gedachten verschijnt een liefdevolle glimlach om mijn mond.…

Waar is het vertrouwen gebleven, je kan er niet meer bij met je verstand. Als je niet meer mee kan doen met de tijd en de heren van fatsoen, ben je niet meer dan een kostenpost, waar de maatschappij zich graag van zou ontdoen. Verdrietig kijk je in een etalageruit en ziet jezelf staan.…

te kunnen knip-ogen Via de automatische roltrap die wij inmiddels ook als kunstwerk beschouwen haasten wij ons naar de dichtstbijzijnde friettent om onze knorrende magen met moderne kunst te vullen Voortaan kijken wij naar alles met andere ogen Kristien aarzelt even de patatjes op te eten maar de olijke patatboer heeft gelukkig meer verstand…

Toch roemt en rilt het hier van machten, luist hier verstand (meer dan het hart) van wat ik schreiend hoog blijf achten: mijn hand. ----------------------------------------------------------- Potdicht 4, in pastiche het gedicht (nr. 4043) “Binnenhof” van Aad Nuis.…

sprakeloos gelaten als eerder dit uur het riet ruis en ritsel ontnomen je glimlach afgeschminkt en naar alles wat mij dierbaar is met modder gegooid tel ik de slagen van de klok dit dreunend gedonder van brons onder de haan die met alle winden waait pijn is gewetenloos kent geen herinnering de zon heeft geen geheugen heeft zijn verstand…

kronkelwegen in het ware leven Door berg en dal zal zij zich waden door wind en kou kan zij trotseren er pas aan geven Ook na de val wil zij niet rusten op zand en zee aan verre kusten misschien voor later maar niet voor nu Dan, in ‘t uur U is zij nog wakend de dood genakend verslaat de sater met blote hand Haar goddelijk verstand…

Geen mensen meer gevierendeeld gepest, getreiterd, weggekeken weggedrukt of uitgeweken losgeslagen en geband, uitgescholden of verbrand Maar in een land van poezie, met liefderijke woorden van mensen met gezond verstand, daar wil ik graag als dichter zijn om in dit dichterlijk bestaan als thuis te kunnen wonen.…

troost mij met de gedachte, dat ik hier van nutte ben, dat ik zoveel verschillende mensen, maar ook de Heere ken, dat het leven vreselijk droevig, maar ook vrolijk nog kan zijn, dat ik God zij dank nog geraakt word, ook door andermans pijn, dat ik dingen hoor, zó erg en zóver beneden de maat - maar daar tegenover een bloeiende roos, wat mijn verstand…

van deze vrouw, -dan-, toen ik niet koos om van je te houden, maar dan, als, wanneer, ik het verstand verloor: ik merkte, zag wat jij was in simpele zin. Ik hield van het minste ik houd van het oudste, van de laatste poging tot geven in eenzaam beleven. Als de momenten van hoogste vertwijfeling: het waarachtigst!…

Men gebruikt zijn verstand en neemt niet of nauwelijks nog de wapens ter hand. Invoelingsvermogen en begrip voor elkaar dat is waar men voor gaat!…

Jij belichaamt alles wat een mens zijn verstand doet verliezen, en tot waanzin drijft. Alleen al om in jouw aanwezigheid, te kunnen zijn, Spendeerden mensen fortuinen. Jij voedt de hongerige, in tijden van nood, en eist nooit iets terug. De begin van jouw bloei, geef ons weer aan dat het tijd is voor de grote schoonmaak.…

hart zonder weerschijn of klatergoud dikwijls alleen in wildernis waar eenzaamheid een kleinood bleek voor mij toevertrouwde dieren had ik de troost om geheel mezelf te zijn in weerbarstig relativeren als weerspiegeling van hun ondeugende onschuld eenenvijftig jaar mezelf door ratio die op een radio leek voor gevoel in verstandige…

Mijn jurk gescheurd en haren in de hand, gevochten tot ze wegrenden en ik wist met mijn tienjarig verstand dat ik ook thuis zou worden afgebrand. En toch liep ik trots naar binnen, volledig bij zinnen.…

Of zouden wij als wijze mensen Misschien nu eens verstandig zijn? Voor anderen het beste wensen En samen delen: “mijn en dijn”. De aarde, die ons is gegeven Hebben we grotendeels vernield Door oorlog, hebzucht, afgunst. Wat heeft ons toch bezield? Is dát wat we alleen maar willen?…

het is niet zo dat als de ramen beslaan en de deur zich sluit het licht zich weldra dooft wel voelt men op een andere wijze ieder binnenkomend geluid, eerder van het aardse beroofd het neigt dan nog meer naar het trager zingen van het eigen hart het is meer de ruis van buiten waarvoor de oorschelp zich sluit het volle verstand lijkt…

Vrijheid is het vertrouwen Op het groot verstand boven het klein venijn. Vrijheid is het vandaag beseffen, Dat wat ik bezit niet vanzelfsprekend is. Dat het morgen niet te laat is, Als ik dan besef wat ik mis. Daarom wil ik in vrijheid voor een vrede strijden, Die in staat zal zijn de oorlog van morgen te bestrijden.…

Gezond verstand? Russische roulette is het. Die roekeloosheid contrasteert met de steeds scherpere waarschuwingen van virologen, epidemiologen en spoedartsen. Waarop wachten we om zonder uitzondering hun adviezen na te leven zoals ze zijn bedoeld. Naar de letter niet naar de geest. Corona is niet breeddenkend.…

Verstand van iets hebben is iets heel anders, dan het geven van een verslag. Valt meteen weer op dat ik Mart Smeets mis, met de avond etappe, kon op meesterlijke wijze vertellen over hoe de dag gegaan was.…

De wolken maken stormluchten Gedachten vliegen als pijlen door mijn hoofd Bladeren vallen van de boom de luchten doen mij zuchten Ik houd mij vast aan wat mij is beloofd En weet met geheel mijn ziel en 't verstand Geen ervan vindt hier hun plaats Deze boze krachten tegen mij gekant Zij moeten in het kruis vergaan met haast Met in mijn ziel…

Had Moeder laten winnen die immers in het hart woont – moeders verdienen meer dan wie dan ook liefde en eer Had Verstand laten winnen dat in het hoofd waakt, of slaapt – het is beslist het hoogste goed dat een mens eigen is Jij, die buiken wakker houdt met verlangens en ze bevredigt met onverzadigbaar genot – was jij bang…

Geef mij dus je hand om te bouwen aan vrede heb van oorlog tot op heden toch geen enkel verstand, en bouw dus maar aan vrede aan vrede voor ons land. De duivel doodt zichzelf wel hij blaast zichzelf wel op ik hoef niet met hem vechten God Zelf zorgt, dat dit stopt.…

zo makkelijk er is toch iets met je mis openbaar gedrag als dit is achterlijk Ik laat de eer aan mezelf maar zo leert diegene er niets van die kan de volgende keer opnieuw provoceren met zijn plan Een goed gesprek kan helpen hoewel blijft het hierbij is dit niet jaloersheid wat ik heb en niet hij Het blijft een kwestie van gezond verstand…

alles uit mijn handen laten vallen en verdomme mijn spullen pakken of juist een tas met troost en zorg om hen barmhartig bij te staan ik kan tot inkeer komen, een stap terug doen en het goed gaan maken want wie ben ik uiteindelijk om te denken dat ik het beter weet hoe dan ook, dringend wil ik iets doen en ik kan kiezen, ik kies verstandig…

Bij ieder is er wel de hang om ergens voor te zorgen, iets van belang hetzij je kind, je dier, je vader je gezin, je fiets, je huis, je lijf je land jouw wereld, jouw verstand precies als in de dierenwereld. Waar komt die zorg vandaan de hang om te bestaan om door te gaan, te leven uit te rusten, stil te staan, ja zelfs in de dood?…

By vlekloos bloed een stil en needrig lot; - Een peinzend oog, doorstraald van zacht genoegen; - Een juist verstand, - een hart, vervuld van God; - En kalme moed bij zielevreê te voegen: Zie daar wat meer dan 't weeldrig vreugdgenot, Dan al de roem van 't noeste letterploegen, Dan mijnroof is, waarom de harten zwoegen, Maar die de…

Noem mij een dromer die blijft dromen Ook tegen verstand en beter weten in In realisme valt immers niet te ontkomen Dat we leven in een wereld zonder zin. Daarom wil ik steeds die dromer blijven Die oprecht gelooft in liefde en geluk, Die zijn mening steeds zal schrijven Geheel in vrijheid, vrij van druk.…

Ik ben de kleine frontsoldaat en dood m'n broer aan d'overkant, verloor vol nijd gezond verstand, ten strijd voor een gelogen staat. Ik ben de kleine frontsoldaat, beween m'n dood in zelfbeklag. M'n graf versmaadt het vals gelach. Regeren blijft de laffe haat. Ik ben de kleine frontsoldaat : gekist. Ik droomde met geduld.…