159 resultaten.
drijfzand
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.051 na elk vergaand spreken
beelden wij het landschap
in nieuwe contouren
ik in de vorm waarin wij vertoeven
en jij met hoge schouders
op gebogen benen
in onbegrepen tekens
maar in de taal die wij herkenden
in de vele morgens die nog komen
wachten,worden meegenomen
in woorden die steeds verder komen
het drijfzand van zinnen..…
Vertoeven
hartenkreet
3.3 met 12 stemmen 463 geur herken ik alleen bij jou
en weet dat ik daar voor zwicht
Kruipen wil ik diep in je lijf
jouw armen om me heen geslagen
Geborgen zijn voor eeuwig en altijd
nooit meer om liefde hoeven te vragen
Met je vrijen tot we zijn uitgeput
het zweet van jouw lichaam proeven
Je laten voelen hoezeer ik van je hou
de rest van mijn leven bij jou vertoeven…
Vertoeven
netgedicht
3.8 met 8 stemmen 212 als ik zo in de nacht vertoef
en even achterom wil zien
ervaar ik het licht en tegenlicht
de adem waar ik me van bedien
vloeit over helder zicht
maar ook de zwaarte
waarvoor een mens haast zwicht
ik zou zo graag willen,
ook door mijzelf te verstillen,
jou bevrijden van zwijgende
doch knagende last
wat het hart doet verkillen
en de zon…
Bénin vie locale
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 276 Béninoise Béninoise,
neen, het is niet wat u denkt
Zwoel vochtig heet
gekleurde panjes heen en weer
heerlijk vers gebakken brood
hoogtorende op haar hoofd
donker gevlochten haar
met kleurkralen weliswaar
Béninoise Béninoise,
neen, het is niet wat u denkt
Union des femmes verenig u
maak u sterk ... hoe arm ook
werkende dag in dag uit…
dank
netgedicht
2.1 met 20 stemmen 1.044 gezelligheid
spreidt
haar vleugels wijd
't was goed vertoeven
in jouw huis…
verlangen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 grenzeloos en ongeremd
eeuwig in geluk vertoeven
waar vrede ons verlangen temt…
pacemaker
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 258 Angst speelt mij nog wel eens parten,
Angst voor pijn en angst voor smarten,
huiver in het duister, vrees voor het onbekende
luister, het zwarte paard zonder ruiter
dat steeds verder rende, hoor je zuiver
door de nacht met vonkende hoeven over de kasseien
is het in mijn bonkende hart gaan vertoeven
dat al loopt op batterijen
Bang om te mislukken…
WACHTENDE STAP
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 120 De bezoekers
van Antwerpens trots gebouw
vol schilder- en beeldhouwkunsten
lopen misschien haastig
door enige zalen heen
blijven dan lange tijd stilstaan
bij een schone schepping
die hun zinnen streelt
de zuigende ogen
brengen in het denkende hart
een nevelig purper
dat zich steeds anders toont
het versnipperde bont
van een vervellende…
Lommerrijk vertoeven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 63 Een lommerrijke wereld
Waar ogen zich de kost geven
Gedachten zwijmelen tussen bloemenperken
En oranjerieën die tot leven komen
Siertuinen in bonte kleuren
Vlinders zwevend langs het kruidenarsenaal
Citrusbomen buiten uitgestald
Een moestuin vol oud rassen
Statige lanen waar eikenbomen ogen laten dromen
Tulpenbomen in bloei
Metasequoia…
Vertoeven op de grens
netgedicht
4.1 met 7 stemmen 244 ik vertoef op de grens
van twee werelden
de luwte van de zomer
nog duidelijk in het hoofd
zo voelbaar de tierige herfst
met zijn troosteloze
hangende mistdruppels
aan de berkentakken
toch,
ik zie de vogels genieten
van de noten langs de bosrand
de laatste bessen geurig en zoet
en ik sprokkel de goesting
een aanvuring, de moed…
Dal uren.
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 1.314 Jouw zachte heuvels zijn
niet te overzien
vanuit mijn lievelingspositie
Ik zou hier wel eeuwig
willen vertoeven
maar ik moet naar boven
om je glimlach te zien.…
avondrood
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 455 als het avondrood
door de bomen schijnt
en de zon op de dag
heeft geschenen
is het heerlijk vertoeven
aan de waterkant
de stilte en de rust
doen goed
de drukte van de dag
is verdwenen…
Stressremedie (ollekebolleke)
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 272 Zalig, zo’n morgen
vertoeven in bed...…
Nooit te oud
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.324 Bij aaneengeregen opzwepende noten
in het jagende ritme van een zomerse bui
spring ik acuut uit mijn zachte fauteuil
en vergeet voor even mijn kraaiepoten
Dan dans ik vurig en lenig de lambada
ondertussen kort vertoevend in het nirwana…
De Gouden Kooi
netgedicht
1.7 met 9 stemmen 64 De deelnemers vertoeven in het huis,
Lief en leed hopen ze te ervaren,
Maar ze vliegen elkaar in de haren,
Heel Holland zit gespannen voor de buis,
Het gedrag dat voor hen al gewoon is,
Geeft botheid een nieuwe betekenis.…
RIJP BETREFFENDE CAPITULATIE
snelsonnet
1.8 met 9 stemmen 702 Naast RKC blijkt tevens RBC
In een gevarenzone te vertoeven
Zo blijft de tijd de voetbalprofs beproeven
Om schuldenloos te draaien valt niet mee
Het saldo wordt met kunst- en vliegwerk batig
Het voortbestaan is als vanzelf kunstmatig…
Over moeven.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 166 We mochten er niet vertoeven
Daarom moesten we moeven.
En ik stilletjes hopen
Dat we alleen moesten doorlopen
Dan had het zo niet gehoeven.
Dus al je jouw geluk wilt beproeven,
Zul je naar elders moeten moeven.…
Verlangen
hartenkreet
4.8 met 21 stemmen 801 Ik zou daar nog
een keer willen vertoeven
om daar die sfeer weer
opnieuw te proeven...
Die tuin zal wel niet
meer bestaan
want er zijn al jaren
voorbij gegaan....…
heengegaan,
hartenkreet
3.3 met 6 stemmen 2.976 hoeveel tijd men is vergeven
om hier op aarde te vertoeven
te mogen genieten van het leven
het is aan géén van ons
maar aan god
't staat namelijk geschreven
in het boek genaamd 'het lot'
--------------------------------------------
*~ Voor Hans 4-9-1960 - † 24-12-2006 ~*…
groeien
hartenkreet
2.1 met 12 stemmen 1.475 persoonlijke groei
van een vrouw in bloei
in de bloei van haar leven
vol van haar streven
schrijdt ze voorwaarts op haar eigen pas
tussentijds vertoevend
aan de Ringse plas
zich lavend aan het stromen van water
emotioneel geklater
een met de rimpeling
zoals zij het leven zingt…
Vluchten
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 193 Verdwijnen
in de mist van fantasie
Ingebeelde, zorgvuldig
geboetseerde werkelijkheid
van wat zoet is
Die zachtjes angst bedekt
en verdriet versluierd
Vaak is het daar
zoveel beter vertoeven,
boven de waas
Overlevend in ontvluchten
Wat je weerhoudt
van leven, dat ongenadig
wreed kan zijn..…
Het strand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Het blijft fantastisch
om er te vertoeven.
De vrijheid
die er is, zo mooi.
Je wordt er gewoon een
ander mens van.
De zee, ze brengt vele
voordelen met zich
mee.
Foto Dick Voogd…
Fluisterboot
hartenkreet
2.6 met 5 stemmen 673 mijn ogen
richten zich op jou
als felle lichtflitsen
in de lucht
schrik ik op uit
mijn gemijmer
probeer je zoete geur
op te snuiven
waar ik mij relaxt
in laat vertoeven
het maakt mij één
zonder een richting
op te gaan
van sluipweggetjes
pendel ik voort
in de fluisterboot
van jouw geheimenissen...…
Zweefstand
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 79 Geef mij een zweefstand waar ik
met behagen kan vertoeven
op de rand van grond
onder de voeten
en het eeuwig zijn daarboven.
Laat me op mijn uiterste gemak
beide beelden vredig bestuderen.
Laat me eindeloos overwegen
waar ik me wil bevinden.
Geef mij een zweefstand
die mijn veilig huis wil zijn.…
Psychologe
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 117 Ze ziet een man zitten
met een duister verleden
maar ze ziet hem niet resideren
zoals hij er eenzamer bivakkeert
er zijn geen sentimenten
in zijn ratio of eerzucht
geen leedvermaak of wraakzucht
er is een stilte in zijn binnenste
en hij zit ermee
dat ze hem zo ziet brommen
alsof zijn duister verleden
niet meezit in zijn vertoeven.…
Een dagje aan zee.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 Parasols, windschermen, kinderen die spelen
in het zachte zand.
Zalige zilte zeewind waait over zee en strand
door duinen omrand.
Strandtenten vlak daarvoor, terwijl ik in de
verte het ruisen van de golven hoor.
Onderwijl zie ik surfers op schuimkragen razendsnel
voorbij gaan.
En boven zee meeuwen die scheerlings een duik nemen
en zo een…
Verlangen
netgedicht
4.6 met 14 stemmen 347 ik zou de kleur
van je stem
willen bewaren
zodat jouw ontloken ziel
in mijn hart
een gelijke weerklank
mag ervaren
je ogen vertoeven
in een lied
terwijl lippen
woorden kussen
ik hoor dan intussen
jouw verlangen
dat geen enkel ander ziet…
Het verlaten strandpaviljoen.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 126 In de verte de zee, de branding
en om het verlaten strandpaviljoen
waait de zilte zeewind.
Alle luiken zijn dicht, het terras
is leeg, anders is het daar een bont-
gekleurd gezicht.
In de zomer ruik je de zonnebrandolie,
het terras is dan in badtenu gehuld
en je ziet er mensen hun ijsco's en
frites smakelijk etend.
Nu is het er uitgestorven…
herfstbode
netgedicht
2.7 met 10 stemmen 299 nog in zomerende dagen vertoevend
raap ik verbaasd een kastanje uit ‘t gras
nu de herfst reeds op kousenvoeten
door het groene landschap dwaalt
terwijl de dagen zichtbaar krimpen
bomen en struiken weldra kleuren gaan
ik wandel schoorvoetend de zomer uit
betast de vroege herfst in mijn hand…
je woont in mijn lach
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 688 ik heb gewikt
jij jezelf gewogen
er is nooit gelogen
we hebben de wereld
geschikt naar ons hand
het is paradijs in
een hemels vertoeven
als verlangen in woord
en in tedere daad de
realilteit zal overtroeven
jij woont in mijn lach
ik in je dromen en ooit
zal ons paddestoelhuis
uit het bos tot ons komen
dan zijn we eindelijk thuis…