Alle inzendingen over vertrouwd

Vertrouwd en intiem is het lichaam van een vriend – al de eerste keer.…

hoe m'n ogen vochtiger worden meer dan bewogen naar het verleden dwalen bij het luisteren naar een oude melodie waarin het dorp uit mijn jeugd weerklinkt hoezeer vertrouwde beelden en geluiden me nog altijd weten te raken in wat mij ooit geborgenheid schonk, doorheen het leven nooit verloren ging hoe het kind in mij me nog…

Je bent me vertrouwd, ik kan zien hoe jij je voelt – toch weet ik het niet.…

Ze lijken vertrouwd, maar huwelijksrelaties -- zijn een mysterie.…

zinnen hun verhaal aan ieder hadden verteld er waren geen identieke story’s alles had betrekking op het persoonlijk leven in deze wereld en hoe dat voortaan in tijd en ruimte zou gaan verlopen er was onwennigheid voor de stilte geweest daarna begon het spreken in het persoonlijk verhaal de weg om te gaan die waarheid kreeg door de vertrouwde…

Je hebt me echt verpest En niet zo'n beetje ook Soms drijf jij daar de spot mee Dat ik van woede kook Toch ben je lief en kwetsbaar Hou ik van jou en bloc In een relatie als de onze Is alles op de gok Ik moet er niet aan denken Dat jij niet meer bestaat Een ander mee laat delen Mij zelfs daarvoor verlaat Zelf voel ik mij nu veilig Met…

Mijn bed is leeg, mijn bed is koud, mijn bed is leeg Maar toch vertrouwd... Mijn bed is leeg, niemand die wacht, mijn bed is leeg, 'k ben niet getrouwd... Mijn bed is leeg, de lakens koud Ik kijk in't rond en voel me oud... Mijn bed is leeg en ik ben leeg ik stap er in zei niets, ik zweeg...…

Waarom zeg je me dan dat het vertrouwd voelt? Waarom ga je dan verdomme met me naar bed?? Waarom is alles voor jou ineens afgekoeld? Je deed dat toch zeker niet voor de pret?? Je zegt de liefste dingen bent één en al oor voor mijn problemen ik kan dit gevoel voor jou niet verdringen maar jij wilt het gewoon niet waarnemen…

Kijk naar me, ook al zie je me niet. Kijk naar me, en zie het verdriet. Kijk naar me, ik weet dat je niet meer van mij houdt. Kijk naar me, want ik weet dat jij me nog wel vertrouwt. Kijk naar me, ook al doet het pijn. Kijk naar me, en ik zal bij je zijn.…

Soms zomaar vanuit het niets dwalen mijn gedachten af Ben ik weer die kleine meid aan wie jij ooit 't leven gaf Zit ik lachend op jouw schoot bekijk de ketting rond jouw nek Ik voelde mij toen zo geborgen en vertrouwd daar op die plek Ben niet meer jouw kleine meid pas zéker niet meer op jouw schoot Wil je uit m'n hart…

Twee sterke armen als een nest van een vogel, warm en veilig, vertrouwd. Die me laten weten dat je me vast houdt, ik hoef niet bang te zijn om te vallen.…

ze trekt de lijn strak aan met luchtellebogen de trapeze met ondergoed anorak, rugzak en uitgerafeld linnen ze doet alsof ze voorziener is van stroom vierkante kabeldrager boven rails zonder enige trein, en met of locomotief met een paar mouwen zonder haar valt alles in elkaar hinkelen van mand naar knijper kreunen onder een vermeend…

Alle seizoenen waren harde winters. Zou ze zich verborgen hebben in dit bontjasje dat hij ooit met liefde gewatteerd om haar smalle schouders had gelegd? Zou zij zo de kou hebben kunnen weren van al die landverhuizingen en andere doden, van de angst en de grimmige wortels zodat ze zacht zou vallen als ze zou vallen? Zou ze op een…

Jouw zelf gekozen woorden Dringen zalvend tot mij door Jij, die tot mij spreekt Omringd door duister Ik hoor je aan Je vult mijn oor Wanneer jij verhaalt En ik je beluister In deze veilige haven Dit vertrouwde bed Ben ik het Die niet praat Net zo min fluister Zoveel vertrouwen In elk gesproken woord Maakt dat ik voor jou zwijg en…

Tussen zonnegloed en avondrood gaan vogels steeds lager, nestwaarts.…

poëzie te schrijven die als een jas met je meegaat ik haat je wel eens altijd moet ik erop letten dat ik je niet vergeet soms lig je te wachten in stoffige hoeken door jou, omhulsel, ondervind ik het leven aan den lijve ik groei in je vorm waar ik steeds meer naar sta --------------------------------- uit: 'Ode aan mijn jas'…

Bij God Zijn wij veilig en vertrouwd Hij die hemel en aarde heeft gesticht Houdt altijd het oog op ons gericht. Bij God zijn we altijd veilig en gerust Laten we dan maar op Hem vertrouwen Want die keus zal ons nooit berouwen.…

haar last te laten vallen; terstond daalt reeds de temperatuur op de grond ze kreunt, drukt haar wolken wat in elkaar haar sluipende aankomst zal vast heel zeker enig opzien baren als ze zich boven onze hoofden ontlast waarna een wit kleed zich langzaamaan vouwt over huizen, boerderijen en akkers wat onverwacht, doch 's winters zo vertrouwd…

Als wat wij zagen in de mouw van die tot vod gedragen, die visgraat, die nederige vermomming van mijn moeder, die waar geen knoop meer aan zat maar toch sloot, die oude grijze in zich- zelf gekeerde winter-, zou onze toekomst zijn: zo duister en bekend, zo splinternieuw. ---------------------------- uit: 'Kindsbeen', 1995.…

Elke dag mogen we bij elkaar zijn, dat voelt vertrouwd. Vaak spreken wij over lief en leed. Jouw geur, je prachtige ogen maken mij met jouw liefde nog steeds compleet. We hebben samen iets moois opgebouwd. Natuurlijk hebben we mooie, maar ook verdrietige momenten meegemaakt.…

En wie wordt het kind van de rekening?? Dat zal het kind van Nederland een zorg zijn!! Lekker zitten op de schoot van Opa Biden Marcie laat zich graag kennen bij de groten En de zeer grote man Hoekstra kijkt toe en denkt “Wat een lul, neen wat een pikkie die Marcie, wat een klein kind, wat een zorg, wat een toestand"…

zijdezacht vertrouwd verbind ik mij met katjes zachtgroene lente…

Vertrouwde dwaling Maakt mij opeens zeer verward Roken kan niet meer…

Vertrouwd gekwetter Groet de vroege ochtendzon Het sluipen vangt aan…

vandaag is alles anders de oude man op het bankje in het park liep z'n vertrouwde loopje in de verwachting alles bij het oude, vertrouwde te vinden glansden eens zijn ogen bij het zien van kinderspel nu voelt hij de lus knellen in zijn binnenzak een boom van een vent geveld door oud zeer wat eens was, hij komt niet meer…

Voel je adem, om me heen het voelt zo vertrouwd iemand, die van je houdt vertrouwd,dat was je meteen. Voel je warmte, om me heen die me zo teder verwarmt de kou, net als steen verdwijnt als jij me omarmt. Voel je warmte, om me heen zo voel ik me weer sterk iets, dat kan niet alleen een gevoel, waaraan ik werk.…

vastgeketend in een vicieuze cirkel begeef ik mij in het vertrouwde, net zoals mijn omgeving waar ik aan vast blijf houden, niet loslatend zit ik in de sleur die gaat maar door, door, door en door…. Vasthoudend aan het vertrouwde Blijvend vastgeketend in de vicieuze cirkel van de oeroude loepen…

Ik vind het vreemd-vertrouwd hoe al die pijn toch telkens weer de kop opsteekt en 'k niet wil leren je anders-zijn te eren, of is 't geen onwil, enkel maar genade? Wat vriendschap is, wat bindt en ons doet reiken naar elders en naar meer, het vreemd-vertrouwd zijn wil niet wijken.…

Ik voel hoe ik opnieuw rillend zoek naar het vertrouwde pad der eenzaamheid. Opnieuw, onkwetsbaar. Daar is het veilig en inmiddels zo vertrouwd. Daar had ik al mijn muren al zo veilig opgebouwd.…

Het was zo fijn om te vertrouwen en vertrouwd te worden, Te begrijpen en begrepen te worden, lief te hebben en bemind te worden, te herkennen en herkend te worden.…