Alle inzendingen over verwent

smeltende bonbon verwent tong, wang en zinnen pure chocola...!…

Een prostituee in Rosmalen verwent elke man zonder dralen maar op zekere keer weigerde ze een heer want hij wou in natura betalen.…

Het voorjaar dat met het zonnetje ons verwent kracht geeft en ons ook laat genieten hiermee met de mensen en dingen die je dan kent en menigeen ondanks problemen verwent.…

Een moeder die altijd voor je klaarstaat die je af en toe eens lekker verwent die voor jou door het vuur gaat zo'n moeder verdient een groot compliment!…

Een Don Juan uit Wassenaar Verwent heel graag de dames daar 't Is dat men het weet De man is - wat heet - Gewoonweg zelfs van zessen klaar…

Wie kent niet die momenten dat je jezelf verwent met veel eten, teveel met veel snoepen, teveel met veel luieren, teveel met veel spanning, teveel wie kent niet die momenten dat je jezelf verziekt!!…

* wie denkt dat liefde enkel lente kent drijft op het gevoel dat een droom verwent het bestaan verhaalt van geboorte en afscheid maar uiteindelijk wordt leven door liefde verleid *…

Heel dicht bij jou Proef ik de liefde weer Ik ga er helemaal in op Er is niets anders meer Geen woord is nog belangrijk Als jij me zo verwent Want elke tekst vervalt, als jij Zo heel dicht bij me bent…

Is met zijn fraaie selfies in zijn sas die hij vol trots verstuurt en hij verwent er zeer onzelfzuchtig zijn “vriendinnen” mee. Kijkt in de spiegel en is zeer tevree.…

de wereld vervaagt waarbij vingers teder aarzelen om je onbeschenen huid te roeren ongecontroleerd speelt je adem over mijn borst verlangen drijft uitstel de magie raakt waarna een kus sensueel je hals verwent…

Gij die mijn verzen kent en onbevangen los van elk verlangen mijn woordenschat verwent. Dronken van letters lonken letterzetters, en zoeken naar de zinnen in mijn hart daarbinnen. Delg mij uit uw dagboek veeg mijn verzen weg, in de verste vergeethoek waar ik mijn letters leg.…

op wuivers van een groene vlinder spreid ik de armen wijd zucht mee van blad op tak in de tuin naar ginder waar een welriekende serafijnenstruik dromen verwent met zoet en eeuwig licht om nog meer boezemgeur te verstuiven aan dansende zielen waaraan vedergewicht is toegedicht…

. --------------------------------------------- Als Wesley nu iets doet wat niet zou mogen, Hij gaat eens met een ander aan de haal, En zij verwent hem ook nog eens oraal, Dan kijkt die plots Yolanthe in de ogen. “Och Wesley”, kreunt me dan dat arme wicht, “Ik vind wat ik hier nu zie geen gezicht.”…

storing witte schapen loom grazend in blauwe weide de beuk verwent het vermoeide gras met heilzame koelte een blad trilt uit gewoonte zonder aansporing hij laat zich horen de leeuwerik vanuit zijn vlucht zijn zang verstomd als zij hoorbaar naast mij plaats neemt…

Zwaai mij uit, trapezehart in de nokken van de tent ik ben in het net verward waar de muze mij verwent sta op en maak me dapper in het midden van de ring weg met de zaagselhapper is wat ik tweestemmig zing maestro, maak de piste vrij voor mijn laatste reuzensprong ik kom bij mezelf langszij in poëzie die ik verdrong.…

Kadootjes voor hem Maar ook voor jou Papa verwent je extra met uitjes en ijs Gelukkig...keer op keer!…

Het is zo fijn als jij me verwent Met je stralende aanwezigheid Want als je er even niet bent Voel ik een leegte die ik niet ben gewend En dat gevoel raak ik liever weer kwijt Het voelt zo goed als je dicht bij me bent En zachtjes fluistert in mijn oor Vlinders komen op dat moment Daar ben nu wel mee bekend Maar ik had het nog nooit gevoeld…

Zonder op te letten steken we de zomer over elke dag een monument waarin we gedachten zetten zonder aandacht voor het lover dat ons theatraal verwent Slechts zijdelings een blik op voorbijrazende uren de holle minuten klagen nog niet bekomen van de schrik de diepte waarin we turen weerkaatst nog vele vragen.…

je loopt me voor mijn hand in de jouwe sensueel de trap op waarbij je halverwege inhoudt en stilte zoekt in mijn ogen neen spanning overheerst gezonde spanning waarbij onze handen rusteloos in elkaar spelen visueel ook tastend verkennen stof heeft nu geen nut meer plagen ontsluiten heerlijk zacht je huid verwent me…

ik raak je aan met zon en wind jij bent mijn spinselkind heb je ooit met bloemen gekleed op het eerste lentefeest nu zomer je al in volwassen bruin speelt het liefst nog in de tuin met zand en water in je element geen prater maar de doener die anderen met haar kunst verwent jouw wereld zijn de dagen in een al vergeten maatschappij…

En zij gebeurt als sluier die verwent tot het er komt. Het lijkt voor hem te laat.…

Van een waarvan je zeker weet dat hij jou echt nooit meer vergeet; die jou het allermooiste vindt, en jou verwent en ook bemint. Van een die weet hoe het begint: voorzichtig, met respekt. Voor wie je bent en wat je doet, voor al het moois in jou. Voor als je straks geen kind meer bent maar wel een beetje vrouw.…

Thuis is geen bed, geen tafel en geen stoel Thuis is geen plek, maar iets wat ik voel Thuis is alleen waar mijn ogen je zien 't Is waar jij me laat weten dat ik 't leven verdien 't Is waar jij naar me luistert met me praat, met me lacht 't is de veilige haven die ik nooit had verwacht Thuis is de warmte waarmee jij me verwent…

naar de keel in onuitgesproken zelfbeklag moeilijk te ademen als ik stik, je hoeft deze strijd niet te vrezen in de keuzes krijg ook ik mijn deel, het verleden heeft dat uitgewezen verwacht niet dat je mij daarin kent, als de momenten ondragelijk leken ben in jouw gedogen niet gekend, uit onvolmaaktheid bewezen in het minnespel volmaakt verwent…

Zo is het hoe Plato bewees; Dat een leugen de psyche verwent. Helaas moeten wij ons bekommeren, om de waarheden van het 'nu'. En de leugens niet verslommeren, tot de leugens van het 'nu'.…

Een gedicht voor mij, een gedicht voor hem een gedicht voor de buurvrouw die ik erg goed ken, een gedicht voor de man die mijn aandacht verdient een gedicht voor dat kleintje wat nu eventjes grient, een gedicht voor de zon, omdat ie weer schijnt een gedicht voor mijn bed, omdat het me verwent een gedicht voor hen die het moeilijk…

Zijn vrouw vond haar boer een allerbeste vent, maar ook dat hij zijn vee meer dan zijn vrouw verwent. Toch stoorde de vrouw zich nog het meeste aan het voortdurende boegeroep van de beesten. En ze besloot de stallen de rug toe te keren, want ze wenste zich niet langer te laten koeioneren.…

wuift jouw breedgerande hoed naar mij als een knipoog die vele tellen kent ik zie gespreide vingers een zomers vlaagje bedwingen die ons beiden ook zwoel verwent je gelaagde rokken dansen om en om in het rond een windegroet is daar aan gewend het verraadt even de ronding van je mond * daar is hij plots je liefde in…

In rijen staan ze, daar ze smachten naar Koen, die hen zo fijn verwent, gedreven op hun beurt te wachten. Zo graag gaan zij met Koen op stok. Bij ieder staat z'n lid bekend als knuppel in het hoenderhok.…

de zonnekant van onze vriendschap de warmte en troost die ons verwent. En dan... stapje na stapje omhoog klimmen naar de bestemming achter de horizon zonder grens. Daar wentelen we ons vredig in het wilde steppegras staren sprakeloos naar zoete wolken en fantaseren samen een sprookje naar de hemel.…