125 resultaten.
met hese stem
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 556 bewoonbaar
nu alles schreeuwt om
het tekort
want waar is mijn wereld
waar zijn de dingen die gevoed
werden, vertrouwd
zichtbaar
als grijze adem
in het bewierookte gekkenhuis, net buiten
de spiegel en het opzwellen van
mijn buik
waar zijn de ankers
die ik slaafs vasthield en in de tijd gooide
zodat ik ze beleven kon
verzadigd…
Een knipoog naar de maan
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.434 Verzadigd in het licht
zijn sterren hees gezongen,
spelend met de woorden
- ik hou van jou –
Een knipoog naar de maan,
een dans verwonderd
om jouw bestaan.…
Een tuin vol wilde rozen
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 432 In de vroege ochtendzon tot
het laatste avondrood
zullen in jouw aanblik,
mijn wangen hevig blozen
en alles zal volledig zijn,
vervuld en verzadigd.
Vogels tsjilpen in het groen
en wij zijn in de zevende hemel.…
Voorgoed
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 156 ik had je hand in hand willen betreden
je kinderen thuis willen brengen
toch liep 't anders, anders dan gedacht
'heilige' grond verzadigd met verdriet
in de loop der tijd overwoekerd
overwoekerd met al er groeit en bloeit
zingen vogels er in 'gepaste' stilte
gelijk begraven verhalen die nooit meer
'n luisterend oor zullen vinden…
Tot aan mijn knieën in de polder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 3.349 op een meter diep
waar ik een bodem vind
de oude wei
ik wil mijn woorden geloven
die ik ooit eens profeteerde
de Broekpolder
in haar water spiegel ik mij
naast een divers gevormde gevellijn
met stofbeslagen ruiten
waarin de drab een wazig beeld
hier wonen wij
ze spreken zacht
moe van ’t verhuizen
naar het dikke water
dat verzadigd…
Haar Ogen
hartenkreet
2.0 met 41 stemmen 1.525 Een bloeiende sinaasappelgaard
gloeiend in het oranje eerbetoon
overgebracht door de wolken
boven een veel te hoge horizon
Ergens daarachter een dansende Medusa
Vurige slangen, wijds uitgewaaierd,
hun veelstemmig gebed diep galmend
hun honger verzadigd of vergeten
Het blinkend schild blijft achter
op weg naar haar beeldentuin
ondanks de…
Herfstige overpeinzing
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 114 verleiden
tot overpeinzing
en verrukking
die beurtelings
strijden
om de vreugde
in mijn ziel
dit volledig
te ondergáán
ónder gaan
in dat palet van kleuren
en geuren,
in die
seizoenen
van koude, lauwte,
luwte,warmte
met dagen,
avonden
stonden,
soms ook
verzadigd…
De Grote Oorlog
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 119 ze vluchtten voor gezapigheid
dachten roem en eer te halen
voor volk en vaderland
niets was minder waar
misleid door mooie woorden
wachtte slechts dood en verderf
loopgraven raakten verzadigd van bloed
te jong gilden jongens om moeder
een eeuw na die vreselijke strijd
graaft men rond Ieper nog botten op
klaprozen buigen stil…
Waar stopt u mee?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 91 Uitgebuikt en aangedikt,
volgevreten en verzadigd,
ballen zwiepen naaldjes
los en lichtjes doven.
De hysterie rondom Jezus
zijn verjaardag ebt
weg, met het vervliegen
van deze laatste dagen.
Tussen kerst en 1 januari
genoeg tijd te herkauwen,
welk geneugte
eraan moet geloven,
wat anders moet of beter kan.…
Frikandel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 665 De vlag kan uit, we hebben wat te vieren
Want hij werd 50 jaar, de frikandel
Dat is die rare lange zwengel, weet u wel
Gefabriceerd uit al dat slachtafval van dieren
Vol calorieën en totaal verzadigd vet
Ik sta mijn keuken dus met slingers te versieren
En ik heb lekker mijn frituurpan aangezet.
-----------
Snackfabrikant…
En de lente werd een wurgslang
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 Ik zie de wolken
smaken weer naar softijs
En hoor de sprieten
schieten bommen bladgroen
Als een gulden vos
lig ik in het voorjaar
Zaden en pollen
maken stroop van het land
De liefjes wurgen
elkaar waanzinnig geil
Uit dat gevrij floept
een ei of druipt stampij
Langs de lippen en
de snuivende snoetjes
Die dan verzadigd…
SPIJZIGING
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 Stil en afgelegen het dorp
Oud en scheef de huizen
De wind is beiaardier
Bespeelt sneeuwklokjes
Vroege vogels trekken alle
Registers open
In het midden van de plas-
Een rubberbootje, een man
Hopend op een wonderbare
Visvangst
De mist is dun, het is ijskoud
Paarsblauw de krokus
Ik voel me verzadigd, houd
Eindelijk eens korven…
BARMHARTIGHEID
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 Als ik vermoeid met lede ogen
ietwat verwaasd zicht wil volgen
achter zich de kim verzadigd zucht
voel ik opgekomen mededogen
voor een boompje door eenzaamheid verzwolgen
vermist onder verdwaasde wolkenlucht
de weide vlakte roept en wenkt mij
dichterbij en smeekt om hulp
er naast te gaan de eenling bij te staan
het kleine ding beweegt…
Geen onruststoker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 634 Handen op je buik
vergenoegd en verzadigd
zwanger van
vele jaren samen
doen en laten leven.
Tevreden zijn
is het omlaag dwarrelen
van sneeuwvlokken
die een deken kussen.
Ogen dicht oren open
spreken wat je denkt
met volle teugen
genieten van
geïnhaleerde nicotine.…
Dichters
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 hang naar boven
en het bederf van hier
is dan
ondraaglijk groot
zij haken aan het leven
als een windvlaag
aan een blad
in ijle nevels
zweven violette woorden
als de geur
van hemels brood
anderen vinden hier
hun hemelstad
en vouwen bootjes
van papier
die drijvend op het water
hun tochtjes maken
over vijvers van plezier
om dan verzadigd…
Geef mij een huis ( 22-07-2011 )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.493 Een huis verzadigd van nieuw leven.
Een huis ... een waarlijk thuis:
van mijn leven!…
Frontaal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 123 wij zitten radicaal aan tafel
zoals onze flessen zich ledigen
in klanken tot woorden
van platgeslagen schuim
tijdens vetgerande glazen
waarmee taal onhoudbaar is
die eenmaal gesproken
monden heeft verlaten
zich nestelt in geheugen
en plooien van moleculen
verzadigd van onbegrip
in morfemen ondeelbaar
wij verlaten stellingen…
Bezonken rood
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 139 Rood verleidelijk was ooit de
liefde die nimmer verzadigde,
maar ooit verslond; het hart
dat spoedig huwde, maar ontrouw
werd aan wat het ooit bond.
Met rode ogen van het tranen
drogen om het bedrog na het
bezonken rood, breekt de ketting
zich in losse kralen van bloedrood,
bloedeloos tot lijkbleek dood.…
Nobele echo
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 84 Er klinkt een nobele echo
van onbezonnen jeugdige adoratie
het idool van de vitale liefde
is als een oude totempaal verzadigd
de zon daalt
in mijmeringen
over het idee
van het diep verbinden
van onze zielen
en het bevredigen
van onze menselijke verlangens
veroorzaakt opwinding
die moeilijk te beschrijven is
omdat liefde ons…
valentijn voor gevorderden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 180 zomaar weer eens achttien jaar
in onze eigen heerlijke herfst
stemmig stralende lichtbundels
in dit gouden feest van het leven
een zaterdag weer groen worden
rijp in het zelfgekozen voorjaar
en samen feesten als in de tijd
waarin de liefde groeiend was
voldoende voor een heel leven
na vele jaren zal ’t eind komen
maar dan zijn we echt verzadigd…
Vertekend beeld
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 564 hij geeft een vertekend beeld
de spiegel
niet zozeer om wat ik was
maar wel, om hoe ik was
wie ik was
komt niet in vraag omdat ik
karakterologisch veranderd ben
nogal logisch
hij geeft een vertekend beeld
de spiegel
omdat mijn uiterlijke jeugd
onherroepelijk achtergebleven is
verzadigd
van het intense snelle leven
vol emotie…
viering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 474 een nieuwe dag van het leven
glanst statig boven de horizon
de stilte is voelbaar in geur
van benevelde aarde en heide
parelende dauw in spinrag
bomen in grijze sluiers
de eerste kleuren van verval
de herfst zit in de lucht
na een verzadigde zomer
de eeuwige kringloop
op mijn kleine stukje aarde
onder hemelse oneindigheid
alleen…
Zomer
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 575 Toen de aarde verzadigd was, de riolen eveneens
verscheen op alle straten een enorme plas,
we gingen er dwars doorheen.
De zon te heet, de regen te nat, de hagelstenen
te groot de wind te hard, de weergoden hebben
het met de mens, echt helemaal gehad.
Daarom wordt het natuurlijk steeds weer zo nat!…
het stokje van de suikerspin
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 380 suikerspin
vol en begerenswaardig
door lippen bewonderd
geraakt en gekust als een koningin
in kostbare stilte
zo stapje voor stapje
gedrenkt in kermiskleuren
geproefd en genoten
hapje voor tongstrelend hapje
als dan de draaimolen niet meer draait
het dak van de rups haar ogen open tilt
is al wat er gebleven is
het stokje van de suikerspin
verzadigd…
Ruzies en problemen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.826 Een orkaan heeft onze relatie beschadigd
of het herstelbaar is moet nog blijken
de onuitputtelijke liefde bleek verzadigd
we begonnen dwars door elkaar heen te kijken
Met boze woorden scheidden onze wegen
ik weet nu niet waar jij uithangt
ik weet wel wat ik van jou heb gekregen
en dat mijn hart nog steeds naar jou verlangt
Ons leven is echt…
Omarming
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 41 Kom binnen, ik kus jouw ogen
Ik zal je alles laten zien
Neem de tijd, kom zo vaak je wilt
en verzadigd zul je weggaan
Neem een bad
in al mijn kleuren – zacht
als poederkwasten strelen
ze jouw blik
Ik omarm jouw aandacht
met het goud van de geschiedenis
Hier is alles
eeuwig jong
Onvoorwaardelijk plooi ik me
naar jouw behoeften
Ik…
media-dope
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 881 sereen als de gieren
die vinden in stilte
gegeten, verzadigd
verlaten hun prooi
zo niet de jacht
op het leed
door de med-man
beter gekend
als de media-maan
genadeloos speurend
en junkend naar shots
verlangend
naar snel-scorend
media-dope
zo krijgt het bloed
nooit meer tijd
om te stollen
kleurt keer op keer
alles nog roder
dan…
VENETIË
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.319 Op een zee van vele talen
Dobberden we door de stegen
Zagen marktlui vis afwegen
Dreven we langs glazen schalen
Op San Marco aangekomen
Door handtamme duiven wadend
In het flitslicht zonnebadend
Zag ik Byron verzen dromen
Nadat we in winkels doken
Door vergulde zalen dwaalden
Tintoretto’s Paradijs
Snelle vaporetti haalden
-Zeer verzadigd…
Harde modder, guur kristal
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.530 Huis dat afsluit en dat kijkt:
hart dat, onbewogen,
hoort de zee die wast en wijkt
vóor verzádigde ogen.
In geen spiegel, gruwvol-eêl,
't beeld van een begeren.
Al de beezmen zijn te veel
om de grond te keren.…
De herinneraar
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 451 ik rust in m’n stoel
tegenover de staande klok
die m’n tijd wegtikt
verzadigd van het verleden
gebukt onder druk -
van talrijke herinneringen
stormt in een stil
moment 't ganse verleden
het bewuste binnen
bladerend door mijn leven -
sleurt het onbewuste
mij mee langs de ruïne van
ongeheelde wonden
verborgen en verworden tot…