454 resultaten.
Viswedstrijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 407 De visser haalt zijn hengel op
staat op het punt weer uit te gooien
hij is te laat, de vis zwemt weg
de sluis door, naar de open zee…
Büllingen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 428 Tegen de bosrand
ligt in maart nog sneeuw
op de hoogten van Büllingen.
De weiden zijn nog dor,
blauwgrijs de meidoornhagen.
Torenspitsen reiken uit
boven alleen maar daken.
Maar een strakke wind voert
de kracht van het voorjaar aan
over de zachte heuvels.
Geuren en licht,
klanken en atmosferen
dringen onweerstaanbaar door
in dit lieflijke…
-op Visser van Ma Yuan-
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 598 Zojuist werd het net
Opgehangen
Schilderij van dode paling
En stikkende zoutwatervis
- Eerder een collage, eigenlijk -
Weer uit het water
In de lucht, boven
De boot waar het al weken
Regenachtig miezert
Getrokken als zoutwaterthee
vissen over boten vliegen
Vogels onder dekken duiken
En de visser zeker weer
Gedwee naar zee?…
Ik heb een vrouw; ik heb een kind
poëzie
3.0 met 31 stemmen 3.561 Ik heb een vrouw; ik heb een kind;
en 'k heb in 't harte harde zorgen...
o Kommer-knagen voor wie mint,
te weiflen aan de dag van morgen.
- Ik sla de zware netten uit
en berg in 't roerig moer de fuiken;
maar, voor de hoop op weel'ge buit,
zie 'k drabben uit de drasse duiken.
Soms komt, voor diepre schoonheid borg,
me een water-roos…
vissersvrouw
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 6.260 steeds boenen, wassen en soppen
de kinderen achter de rokken
dagen, soms weken achtereen
een vissersvrouw is vaak alleen
al turend op de uitkijk staan
hoe vaak heb ik dat al gedaan
zal de donkere lucht gaan klaren
en je schip gauw binnen varen
het ergste is voor mij de angst
jij maakt je zorgen om de vangst
de netten, de mannen en de…
Windkracht Twaalf
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 3.436 Huiverig, rillend tegen de windmacht
Stormkracht twaalf, scheepsverkrachter
Staand op de pier, hoopvol kijkend
Zee natstuivend in mond, neus en ogen
Vuurtorenflits, gierend tegen de kracht
Van de waai, doch stevig staat de wachter
De roodwitte gigant, een enak gelijkend
Schuilend in zijn luwte, hoopvol onvertogen
De zeemansvrouw, wachtend…
netgedichten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 406 ik verzin ze waar je bij staat
kwak de woorden uit mijn hoofd
en het scherm vormt en vult
de nacht stormt onmachtig de schuld
waar vissersvrouwen eens
op het duin
op hun mannen wachtten,
soms tevergeefs want de zee
nam de boot, de mannen en hun netten
en ik, ach,
ik heb er zojuist eentje gesloten
dat krijg je er van
vissers gaan zo nu…
Foto
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 904 Zijn foto baadt in 't morgenlicht
wanneer de gordijntjes opengaan.
Als dagelijks ochtendritueel
steekt zij twee kleine kaarsjes aan
en bidt dan voor z'n zielerust
want niets voor hem is haar teveel.
'Ik zet alvast een kopje thee,
zal ik een boterham voor je smeren,
eentje met kaas, dat heb je graag'.
Fluisterend blijft zij fantaseren,…
De ramp van Moddergat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 368 De laatste winterkoude stormen
bliezen de golven met brute kracht
tegen de Friese waddendijken
het stormde gevaarlijk in die nacht
Het was maandag zes maart 1883
Moddergatse schepen voeren toch uit
want het laatste eten was opgegeten
en men bezat geen rooie duit
Dus de vissers moesten wel visssen
op die grote ruwe zee
en hoewel het eigenlijk…
Vaar-wel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 186 De heuvel achter de haven
Biedt een luist’rend oor.
Vol vertrouwen deint
zij loom mee met
't klaaglijk zingen van
een vissersvrouw.
Zij golft 't zwaarmoedig
gezang, gebracht op
het zuchten van de wind,
verhalend over smart en wee
en hoe zij nooit
zal wijken voor de zee.…
WADDENZEE
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 300 Als het tij keert
ik sta op de boeg
dan slaat het
wassende water
wild tegen loef
springtij op drift
stralende sterren
verspreiden zich snel
de golven omarmend
van tij tot tij
de zee zingt haar lied
van komen en gaan
als een eeuwig verschiet
zie
de visser komt aan…
Flarden mist
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 Sinds de gebroeders Co Vid en Rona de samenleving in een ijzeren houdgreep houden van lockdown en quarantaine, mondkap en aërosolen, teststraten en vaccinatieplicht, 2G, boostercampagnes en intensive care valt niet te ontkennen dat Gedichten.nl aan devaluatie onderhevig is. Waardevermindering qua niveau, aanzien, status en niet in de laatste plaats:…
Somalische Piraten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 Piraten in roeibootjes spelen de held
Grote schepen die hun wateren leegvissen
Ook gedumpt afval kunnen ze makkelijk missen
Arme vissers kapen en eisen losgeld
Het lot van de Somaliërs kan de wereld weinig schelen
Wie zijn hier nu de echte criminelen?…
mist afgunst geen inzicht en aanvoelen?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 102 wie moeilijk te vangen blijkt
wordt door de niet-vissers
gerespecteerd
om zijn eerlijk gedacht en ijzeren wil.…
Plovi, Plovi
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 195 een visser vaart uit
ver van het land
in een wrakkig bootje
zijn hart draagt liefde mee
op de grote dobberzee
het water, water
zee zo diep kleurt
als de ogen van Anka
blauw, zo blauw
zijn wonderschone vrouw
“bootje, bootje
breng mij veilig
naar de haven
met mijn vissenmand
naar het thuisland”
* Naar een Dalmatisch volksliedje…
Wat zij ziet is een groene zee
gedicht
3.0 met 28 stemmen 7.989 Wat zij ziet is een groene zee,
vissers die vrouwen verleiden. Vis
die kuit schiet. Vereelte handen
in klei -
Ondergelopen land. Veerboten
heen en weer tussen wat gezocht wordt,
gezonken blijft -
Bodem die bij eb boven ligt:
de ongevormde, de diepste laag
De oorsprong.…
Miranda
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 180 Op de Thames bij Miranda
dobberen bootjes van vissers
grijsblauwe heuvels wenken
aan de overzijde
het licht wisselt per minuut
van groen naar blauw in glinstering
zwarte steltlopers strijken neer
in lage ebpoeltjes
doorgroefde boomstammen
vertellen verhalen over
Pakeha's en Maoris
die het land bewonen
Gedicht over Nieuw-Zeeland…
Ochtend in Cádiz
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 613 Van de haven,
op het geluid van golven,
komen de zingende vissers
met hun last van oesterschelpen.
De Atlantische wind
speelt met de molens op de heuvel,
met het haar van vrouwen,
met stof en met bloemen.
De ochtend is van parelmoer.…
Westkapelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 141 Wordt zijn iPhone nat, de fietsers
en de vissers met de hengel en
wacht De Valk
op zijn zin in koffie
bij de bordkartonnen
Toorop.
De kont van het schip
al in de verte
snuift hij wier en teer
maar past hij verder.…
Overduidelijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 92 Ik wil het nog niet missen
Het goudvonk op het water
De vissers op de steiger
Die hopelijk niets vangen
De honden die hun takken
Tot aan mijn voeten brengen
De wind die door mijn haren
De wind die langs mijn wangen
De prille, roze bloesem
De vrolijke narcissen
Het slaperige dorpje
Het woonhuis aan de Ring
Ik wil het nog niet missen…
IJskoud
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 137 Zo laat in het voorjaar al,
Knoppen die op barsten staan,
Een mildere lentelucht
Dan in de laatste jaren
Ooit gemeten -
En toch blijft op mijn
Terras die sneeuwhoop
Waarin ik mijn
Verdriet begraven heb
Stijfkoppig liggen,
Is ze elke ochtend als ik
Opsta nog present,
Koel en fris als nooit
Te voren - omdat ze
IJskoud weigert…
beviste poezie
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 426 ik waan mij gelukkig
met mijn pen en papier
met mijn gummetje erbij
duik ik erin
het maakt mij gek en dronken
maar nooit beschonken
ik roof de woorden van de straten
niemand heeft het in de gaten
het is niet voor mijn brood
maar meer voor mijn plezier
woorden gooi ik op de golven
klaterend ontstaat de poëzie tegen de rotsen
vissers…
Een vismaat
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.454 Hij was een visser en leuk metgezel
Overal naar welke stek ik ook ging
Vroeg of laat kwam hij of was er wel
Een aardappel als neus en zijn visueel gebrek
Met zijn grijze baard en enorme kale kop
Was het keer op keer als ik beet had haalde hij op
De jaren verstreken gelijdelijk aan werd ik bang
Om hem ooit te zullen moeten missen
Een moordmaat…
In de campo
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 508 Omringende wildernis verspreidt
een geur van vijgen en
op de hoeden van terugkerende vissers
kronkelen vastgepinde libellen in wanhoop.…
'Leef verborgen.'
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 230 Voor hem de zee en later aan de kant
van een rivier zit een visser aan-
schouwend.
Hij leeft verborgen, vermijdt zorgen
en last zoals dat bij een Epikurist past.
Geen overdaad of wellust die verstoren
zijn gemoedsrust.
Hij bewandelt de gulden middenweg en er
is nauwelijks tot geen sprake van pech.…
nico is geen freak
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 601 je wordt
toch niet goed
van die lijzige lolbroek
van een dijkshoorn
door de weeks nooit
woensdag bij matthijs
altijd grijze stoppels
vers bijgeknipt
in de neusgaten
om met zijn vleugels
niet mee te trillen
steeds eerst viesvuil kijken
bij smeets 'mag ik even
wat zeggen'
dan geile pretoogjes
richting ria visser
waar mart even ooit…
Bomenlandschap
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 248 Op ’t oeverland staan de wilgen
nu vrijwel zonder blad, zwijgend
langs de oevers van het spiegelmeer
een zwaan zwemt in grote cirkels
golven verspreiden in afstand
een visser neuriet zacht een lied
je bent niet meer bij me
in liefde of vertrouwen
hoop maar dat je dat inziet
het bomenlandschap
heeft nu behoefte aan stilte
winter aandachtig…
Ongehoord
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 92 De visser vist geheimen uit de zee
toch is de spoeling dun want
alleen de mooiste neemt hij mee
De bakker ziet zijn kans schoon
om zijn vleugels op te leuken
want hij zegt altijd: gewoon is maar gewoon
De koster schildert wolken van weleer
zijdelings hangend aan de kerktoren
smaken zij alleen maar naar meer
De barmeid borduurt in de lucht…
het was vandaag eerder vrijdag dan gisteren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 de week is er niet maar staat
stil in haar dagen
ondertussen is het niet langer
de eerste dag, ook niet de laatste
beviel iemand van een kind
valt er regen, niet eerlijk
maar wel echt en morgen werpt
een visser zijn net uit
is wegens geldgebrek een verloren
portemonnee weer actueel
valt maandag dit jaar op een
ochtend, reiken halzen…
Waar droogte huilde
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 749 de gouden aarde scheurde open
een anker haakte stil in de grond
schakelde verbinding met de boot
die in droogte nergens drijfveer vond
vanaf de steiger over dorre vlakten
zag ik netten vissen in de lucht
het zwart gespannen sluierspel
als laatste weduwen op de vlucht
uit het niets bracht een jonge visser
gevonden kisten proviand aan boord…