Alle inzendingen over vleien

is er nog boerenkool een flinke struise meid of moet ik ploegen op dit verdorde land zeg het maar dan rooi ik alles weg haal tarwe van het land lachen doe jij niet wanneer ik denk aan vlas en kikkers die zich vleien in het kletsnatte gras ik had honger voor een dag lustte wel een bord of twee totdat ik duidelijk zag het is enkel…

zwervend door een arendsveld zwemmend in de Orinoco voel ’k me mateloos gesteld vrij van hard en loos geweld rennend door een eksterbos dollend met een bende apen vlei ‘k me moe neer op het mos en laat goed en have los veilig in dit dierendom is ’t mij allemaal kifkif : ver van ’t mensenrijk zo krom doe ik wel en zie niet om…

vrijheidsstrijder, ontneem de nacht in mij en vlei jouw liefde tegen mijn behoeftig silhouet, niet dat ik jou wil aanraken maar je adem brengt in mij het leven terug de sprei, de tabernakel waar we onze fantasie beleefden en de dromen die de zomen herstelden naden nu rafels in mijn geweten toch ben ik dankbaar wat jij me gaf, twee paar…

Zachtjes dein ik op de golven van geluk sluit de deur van slechte zorgen teveel bedrog heeft mijn hart gebrandmerkt maar nu laat ik mijn hart spreken zinderend stroomt het bloed jij bent als een ster uit het firmament en vlei mij voorzichtig naast jou neder voel geborgenheid genegenheid en gedeelde smart ik ben een grens gepasseerd…

Ik wil dobberen op de stroom drijven in de wind getrokken als een magneet naar de plaats waar ik jou vind gaan we dan samen die weg van liefde en gelukzaligheid als twee herfstbladeren die kringelend gaan met opgewonden blos vleien aan het einde van ‘t pad teder tezamen naast elkaar moe van zwieren in het mos daar in gedempte zonneschijn…

sta ik nog even stil bij deze dag waarop ik jou en jij mij weer zag het bij elkaar zijn zoals steeds weer wonderfijn woorden zijn eigenlijk niet nodig, zelfs soms overbodig je aan kunnen raken je kunnen smaken me tegen je aan kunnen vleien je voelen ademen…

De leegte vlucht die ik teder omvat Kneedbaar als was in mijn handen Vloeiend pers ik het tussen de vingers Om het weer op te vangen Angstig om geen verlies te lijden Vergetelheid in de zin ervan Krampachtig koester ik het Een vlucht in het niets Zwarte zwoelte dringt tot mij door De mond is hol haar tong dringt Struikelend vlei ik mij…

Als morgen de dag opniew begint en ik zo blij ben als een kind als ik mijn lichaam tegen het jouwe vleien mag. Ik gooi al mijn twijfels in de wind wanneer ik je overmorgen weer naast me vind dan toon ik jou mijn allermooiste lach.…

Zie hoe door de kieren van mijn gordijn De messcherpe zonnestralen snijden Verlichtend ongecensureerd het geheim Een drama dat ik had willen vermijden Reeds vertoont zich de verkleuring En voel jij koud en gevoelloos aan Je begint je spiegelend glad te krommen En jij kijkt mij koud onberoerd aan Toch kan ik jou niet opbergen En vlei ik…

daardoor belandde ik in een andere stroming een kille emotie deed mijn ogen regenen in een woordloos snikken mijn wezen te fragiel om te relativeren te aanvaarden jouw boomsterkte je stalen veerkracht even te hard voor mijn tere zijn als je merkt dat mijn verdriet echt is voel ik de warmte van je handen je tederheid troost me ik vlei…

De dag blaast zijn laatste adem uit De nacht ontwaakt Minzaam streelt het maanlicht de silhouetten van het rustende naakt Maagdelijk witte lakens vleien geplooid langs de rondingen van jouw lichaam.…

Ze vleien zich behoedzaam op de bomen, hangen als een witte slinger. Het gras wordt de nacht voor hun dromen, morgen kunnen ze al verdwenen zijn, In de warmte van een lichte zonneschijn. Ik heb ze mogen aanschouwen, Ik heb ze gevoeld, ik heb ze bekeken, ik heb hun puurheid vereerd.…

kom, lief, kom in mijn zolderkamer daar waar de geur van onze liefde hangt het zorgeloze zonlicht door de schuine ramen sprakeloos de kroongetuige was waar stil de stoel wacht op jouw kleren het bed op onze nacht en ik bij jou gerust kon dromen kom, vlei je hoofd tussen mijn handen je dij tegen mijn vochtig haar zoek met je mond mijn…

zo zwoel En een droom is geboren Mijn hart is weer wakker Het begint weer van voren Je streling raakt me zo diep Tranen met een gouden gloed Volkomen in de war geraakt Door wat liefde met mij doet Ik verdrink in je mooie ogen Vuur brandt warm en intens Doet elke pijn veranderen In een nieuwe liefdeswens Zwevend in je open armen Vlei…

Bentegras en heidestruiken De geur van zand ruiken De adder helemaal opgerold Genieten leuk hier buiten Kraaien kraaien bij het bos Ik vlei mij neer op het mos Ik hoef niet op rijm te dichten Maar nu voel ik mij lichter De meeuwen krijsen rond Maken de herrie bont Je hoort geen vogel fluiten Mieren bijten in mijn ….…

achter de lens legt iemand een vader en zijn kleine zoon vast hij laat me kijken naar het kind dat teer verschanst in het landschap van vaders armen rust zachte gebaren betasten het kindergezicht mollige handjes vleien zich op mannenschouders het geraakte hart wordt licht in ademloze tijd iemand achter de lens legt het weerzien vast…

(dubbel blauw kust bruin dubbel bruin kust blauw) Ik zweef jouw ziel binnen en land op een eiland van zachte harmonie en jubelende melodie waar lach en liefde lucht en licht inkleuren waar niemand eist geen god heerst geen vlieg kwaad doet geen gevel instort slechts een zuivere zon zandkorrels een voor een dagelijks zegent Ik vlei…

er hangt een uiting aan mijn poort ten teken ongevraagde kolder als zijnde promotie en folder ergens waar toorts niet brandt te steken val uit een toren breek doormidden met uw kompanenpolitiek klik ons Janjaapje steun mijn Driek blijf zulks niet bidden gij verrekte niet voor u zelve noch voor vriend kom hier niet vleien ga niet zeuren…

Rode wangen van verlangen Mijn borst gaat hevig op en neer Onzeker voor wat komen gaat Maar ik vlei me naast je neer Je handen toveren vonkjes op mijn huid Ik sta volledig onder stroom Je voel me trillen als een blad M`n verlangen wordt steeds meer Ik fluister zachtjes Maak me nu de jouwe Laat ons samen komen Laat ons samen één lichaam…

is er uit maar ik schrijf haar niet mijn verzen staan volgevreten als een dikke buik dichtgeslibd als een vijver met eendekroos ik laat haar eerst rennen totdat ze zich leeg braakt en wanneer het schuim van overbodige zinnen weggetrokken is een opspattende golven ja dan ja dan zullen mijn weinige gedachten zich weer neer vleien…

Voor Hilly Nicolay Stil en zuiver uit de zachtheid van een bloemenkraag ontloken lok jij de vlinderende dag van ver Waar het nectar op romige lippen glinstert verzadig jij als hongerende harten zich in jouw tuin op bladgoud neer vleien Engelenhart en edelsmid bewonen jouw hemelse gedachten en toveren het onoverwinnelijk…

Ik maak een tuin die om je heen zal groeien met vaste hand bed ik je in druk ik de grond rondom je voeten Vlei je maar neer omwoel de aarde met je wortels tussen monarda en kardoen vertraag de hartslag van de aarde mijn ranke juffertje-in-'t-groen Schik dan het blad van de accantus als een groen deken om je heen en laat je geuren me bedwelmen…

O - ver het woud gal - men de klok-ken als Eng'-len - ge - zang, Vlei - end met to nen van zil-ver en goud: Kling- klang, kling - klang, kling - klang, klang! Kling - klang! Kling - klang! Sta - tig van stem roe - pen de klok-ken met stre-len - de drang: Na - der, o na - der, o na-der tot Hem!…

Het stervend groen kleurt koortsig rood en geel voordat bladeren ter aarde vleien. In mijn herinnering neem ik de laatste bloemen mee zodat in mijn hart altijd lente en zomer zal blijven.…

Haar warmte klopt op zijn dijen Zij voelt liefde overal Handen strelen fraaie borsten Zwoel, zwoeler, zwoelst vrijen Zijn angst ooit is gekomen Zal toch blijven bestaan Lippen vleien vloeiend liefde Onder lakens ontstaan dromen Roezegar ast ke ghah ezzat dehad Ghah ghar darad* Zo doet het leven.…

(Een dichterlijke impressie van een meesterschilder) Kruislings kleuren de lelies luchtig op het stille water De zon, het oog van Apollo, doorklieft de atmosfeer en licht het hoofd in een eeuwig later Kroon en loof vleien zich tinten groen en mijmeren stilletjes voor zich uit De geur van kamperfoelie spreidt zijn nevels over een pittoreske…

Zoals ik warm word van een vloeiende gitaarsolo me dwingend naar mijn eigen instrument De snaren onder mijn vingertoppen te voelen spannen de akkoorden vol en zwoel tegen elkaar te vleien Zoals me diep van binnen raakt hoe Remco Campert bedeesd en broos maar vol van oude ingehouden kracht zijn verzen leest en ik mijn eigen…

In jou wil ik zijn, in de schede waar nieuw geboren wordt en geschrei begin is van leven, in jou wil ik wroeten met zinnenstrelende kussen je openen vlei je op mijn troon als ik Venus wieg. Het bevrijdende niets ervaren, is in jou zijn waar het brandt vuurzee van verlangen en de witte wolken van het kind ontstijgen uit zijn droom.…

Ik vlei me in je rotsvast vertrouwen afstand die geen verschil uitmaakt Maar hoe kan ik mijn ziel nu houden zodat-ie de jouwe niet raakt? Op welk instrument zijn wij gespannen welke melodie bespeelt ons, welk motief? Je zult voor altijd mijn ziel bemannen wat we samen hebben, is mij zo lief.…

'n Gouden hartje heeft mijn hond, Ieder mag hem dolgraag lij'en, Tussenbeide kan hij vleien, Hij kan lachen, hij kan schreien, Ieder mag hem dolgraag lij'en, 'n Gouden hartje heeft mijn hond.…