Alle inzendingen over vleien

het middernachtelijk uur Strandden zij op het azuur Te donker zonder maanlichtvuur Bij 't eiland buiten grens en tijd Van jeugdigheid in levensduur Van 't eeuwig elyzees elixer In Circe's magisch receptuur Onwetend van oneindigheid Zij, godin en kruidenmengster Schalks, bevallig qua postuur Troont O mee naar haar rotspaleis Daar vleien…

'n Gouden hartje heeft mijn hond, Ieder mag hem dolgraag lij'en, Tussenbeide kan hij vleien, Hij kan lachen, hij kan schreien, Ieder mag hem dolgraag lij'en, 'n Gouden hartje heeft mijn hond.…

Vanaf dit balkon zwevend een halve kilometer boven de grond aanschouw ik jouw blauwgroene diepte in ongekend breedbeeld formaat Miniatuurbootjes trekken geluidloos groeven en poppensteden vleien zich op een stenige deken aan de overkant Kijkt mont pizzocolo van ver naar onze natte handdoeken die hangend over het balkon boodschappen seinen…

Fluisteren wij elkaars naam Met slechts onze onderbroek aan Bakken wij een eitje Het raam is beslagen Door onze warme adem Buiten razen windvlagen Op het schoolbord een hart Door jou getekend met krijt We raken elkaar voortdurend aan Het eitje is klaar Hongerig vallen we aan Het eten vergetend Vuur dat knisperend brandt Een warme gloed We vleien…

straks zal er het bloed zijn, bloed dat kuilen maakt tot de bodem ‘d aarde en sporen van sluikse silhouetten benevens de indrukken van prooien, contouren traag en kil het laatste neerleggen langzaam En de wind die huilt over de streek na de gruwel het luwen dekkend onder het lommer blad op blad bij 't oude gebladerte verse vlokken vleien…

lopend door de straten lichtjes achter de ramen uit het café zucht muziek hol zijn de voetstappen sla mijn arm om je heen je kijkt me even aan een snelle kus volgt de deur slaat open licht wordt aan gedaan hang de jassen op en fluister een glas drinken door kaarslicht reeds aan jij zittend op de sofa reik ik een glas rode wijn vlei…

Zij kijkt en haat wil enkel vernietigen verbergt haar gelaat achter Vlei- en Glimlach Daarachter brandt vuur verterend tot in het bot tijdens midnachtlijk uur Zweet zij, Smeedt zij Scherp omlijnde plannen zoekend naar medestanders om mij uit te bannen Duwt en Trekt ze mij opzij Stelt iederen gerust en schenkt gul vergeving terwijl…

. - Maar zich 's middags neer te vleien In het warme graan, Al die gouden arenrijen Rond zich te zien staan, En het wonder te begrijpen Van het nauw verbond Tussen hun geduldig rijpen En de trouwe grond, Zal dit niet een weelde blijken Voor de wandelaar, Die zichzelf mag vergelijken Met een vruchtbaar jaar?…

Waar veel volk is, vlei ik me graag neer. Verschiet mij een hoedje van een heer. Ik laat me niet foppen deze keer maar er staat te veel volk rond hem? Inderdaad Johnny Voners was ook in Gent.…

Samen wandelen over lommerrijk pad langs beek en kreek door het smaragdgroen struweel genietend van de bloemen in zonlicht gevat vleien wij ons in het gras, zacht als fluweel, minnend als de tortels in hoge bomen maken onze wereld tot ware dromen.…

Ik heb gelachen, wijl ik niet wou schreien Toen mij de vriend mijns harten had verraden Ik stond alleen aan 't kruispunt onzer paden Hij ging, waar blijden zich ten feestdans reien Vaarwel den weg dien wij te zaam betraden Mijn gids verlaat mij in donkere doodsvalleien Waar zon noch bloem mijn blik met hoop wil vleien En 'k eenzaam…

Dan vlei ik me aan je voeten neer en leg mijn hoofd tegen je been ik beleef zelfs de woorden die je zegt en voel de warmte door je kleren heen. En als je je verhaal verteld hebt kijk ik voorzichtig naar je omhoog ik zie je wangen nat van 't schreien en glinsterende tranen in je oog.…

de jaren uitgelicht liefst wel in spiegelschrift, onomwonden, gestreeld door onvolkomenheid, verbaasd over zoveel wederkerigheid, de drift gevat in het licht van het liefdesvuur, een warme mantel door velen werd gedeeld het herkent het sterven zich in de kleine dood van afscheid, elk moment van minnekozen tegen de schaduw aan te vleien…

Ik ken u van de Oosterse filosofie woon in dezelfde straat als het café De Stamboom en ik hoop u vaker hier te zien, want ik heb mij met uw woorden geamuseerd glimlach rimpels dieper geworden rondom de ogen en de mond Zij beroeren eerst mijn vel, daarna mijn diepere gevoelens onder de opper- en lederhuid en zij vleien…

hoeft niet verknipt te zijn Laat dat maar over aan de dichter Hoe mooier het zielsgedicht Des te zieliger soms de dichter Waar in het elektrisch hersenveld Kortsluitingen met vuur ontstaan Daar groeien mooie combinaties Van lava en gas in dichtvorm aan En elke schoonheid heeft zijn bron Al is het hersenwerk toch wel bar krom De woorden vleien…

Stekkers en veel draden voorzien het scherm van stroom Mappen met stalen beugels baden in papier zo wit als room De hoorn vleit zich in de schoot van de telefoon De kronkelende witte navelstreng vereeuwigt hun amoureuze toon Metalen klemmen wachten als duimschroeven voor allerlei geschriften Ovale bruine elastiekjes plachten zicht te vleien…

Dan vlei ik me even aan de voet van een boom heerlijk uitgespeeld en zo lekker loom en voel nog heel even de warmte van de zon "k zou willen dat ik nog langer genieten kon.…

Blote voeten, het gras tussen mijn tenen voelen ik ga zitten op een kleedje mijn gezicht naar de zon Dan een schaduw Ik open mijn ogen plotseling ben jij daar ook en samen trekken we de mooie zomerjurk uit en je voelt aan mijn blote huid Kippenvel van verlangen Mijn borst gaat sneller op en neer Nagels langs mijn ruggengraat Ik vlei…

Op een zomers terras vlei ik mijzelf neer De ober schenkt een glas zoet en smaakt naar meer… Mijn ogen glijden over de kleurrijke mensen Gesprekken over betere tijden en wat valt er dan nog te wensen… Aan het tafeltje voor mij laat ik mijn ogen stilstaan Een verliefd stel in een zoenpartij Ik hoef niet te raden waar zij heengaan… Mijn…

Ik ben kat en heb een mens vind dat helemaal niet raar ik heb het prima voor elkaar ze bedient me echt op elke wens als ik miauw, komt ze naar buiten haar vleien sust mijn luid gegil wanneer ik zachte aaitjes wil hoef ik m’n ogen maar te sluiten zelfs mijn buik wordt gemasseerd wanneer ik op mijn rugje rol lachwekkend met mijn pootjes…

Begrip van eeuwigheid gaat het verstand te boven gekluisterd aan de dood vleien we met de dingen die ons dierbaar zijn drinkbaar met teugen van de doorbloede wijn.…

Bloemen, vogels en vlinders vleien zich rustig neer. De wereld van belangstelling ligt weer aan haar voeten. Ze kijkt weer iedereen recht in de ogen, net zoals de tijd van toen.…

Rond het middernachtelijk uur Strandden wij op Aiaia, Onwetend van oneindigheid Van jeugdigheid in levensduur Van 't eeuwig Elyzees elixer In Circe's magisch receptuur Zij, godin en kruidenmengster Schalks, bevallig qua postuur Troont mij naar haar rotspaleis: Daar vleien zich tegen een muur Negen van ons schip verbannen Vastgeketend…

Onze kat die heeft een mens en vindt dat helemaal niet raar hij heeft het prima voor elkaar ze bedient ‘m echt op elke wens Als hij miauwt komt ze naar buiten haar vleien sust zijn luid gegil en als meneer nog aaitjes wil hoeft hij z’n ogen maar te sluiten Zelfs zijn buik wordt gemasseerd wanneer hij zich behaaglijk rolt en schattig met…

zich op, mijn ooglid trilt bij het lezen ervan, ik val haast ten prooi aan Forest Whitacker-eye toch verven kwasten niet zoals vroeger toen alles eens vanzelf ging en zeker geen uitleg behoefde krullen zinnen nog altijd anders dan hoe ik ze eerder opzette Nostalgie en melancholie zijn slavenmeesters ze likken, bewieroken, decoreren, vleien…

Ik wilde me vleien in armen die me begrepen harde klappen zou ik kunnen krijgen. Een warm nest wou ik geen onevenwichtig huis. De onzekerheid stond bovenaan de lijst zeer afgeprijsd. Het was somber in mijn hoofd ik had het aan mijzelf beloofd.…

Nu vlei ik me in een vaag verlies. Je schonk een fortuin aan een zwerfkat aan 3 prille koningen met papierkronen. Je zag een karatekampioen groeien, die amper acht jaar geleden uit jouw schoot floepte. Ik dacht dat ik dapper was en je redden kon. Soms wil de drenkeling zinken. Zelfs een volbloed met gebroken benen moet worden geslacht.…

zorgvuldig en kieskeurig brokjes uit je vlees die ik in je kraakheldere keuken laat aanbraden in een hete pan op een bedje fijngesnipperde sjalotjes ingetogen en met smaak nuttig ik je lichaam het bloed gedronken, het vlees gegeten het is volbracht terug in de kamer sproei een mandala van kerosine rondom je bed ik vlei…

Lacht ons een heuvel tegen, Met welig groen beplant, - Wij vinden steile wegen, En distels in het zand; En lokt het dal beneden Ook door zijn dicht gewas,- Dáár smoren onze treden In loos bedekt moeras; En als met minzaam vleien Der bergen top ons trekt, - Wij vinden woestenijen Met dichte sneeuw…

Naar een motief van Christine de Pisan Ik heb om u mijn plicht verzaakt, Uit liefde heb ik kwaad gedaan, Het zoete vleien van uw mond Maakte dat alles bitter smaakt. Maar in het godsoordeel der smart Sprak ik geen woord van smaad om u; Toen kende ik, Eva, in dat vuur, Het onveranderlijke hart.…