Alle inzendingen over voelen

Klim over bergen vaar over zeeën trek van land tot land kijk naar bloemen kijk naar bomen luister naar vogels geniet van vissen groei met seizoenen mee bezoek de mensen leef in geluk met dromen.…

ik wil de zon begroeten, want de kilte zit nog steeds in mijn kleren de wereld een half kleurloos geheel de zomer het nestelt niet het is moeilijk, moeilijk haar aan te raken ik zie er zelfs scheel van en verlies mij in deze muizenissen van jaargetijden die niet meer gelijk lopen…

Ik voel jou warmte zo dichtbij sneller dan 't licht overdag en ook in late uren zelfs van verre uit het zicht En waar je ook bent of bij wie 'k hou ook van jou als ik je zie of op afstand dat is wat ik je zeggen wou…

Als Candide en het optimisme het pessimisme kan dat niet luchten omdat het een tegenstelling is maar bovenaan staat het positieve dat ik omarm met mijn levensinstelling de filosofie om te overleven niettegenstaande de rimpeling doorheen mijn doorleefd gelaat staat alreeds jaren in mijn genen gegrift. © Laurens Windig…

Ik leer zien wat belangrijk is door na te doen hoe jij kijkt Ik voel wat jij voelt door na te doen wat jij voelt Als een brabbelende kind volgt mijn kennis mijn lichaam dat jouw bewegingen volgt Hoe dichterbij hoe beter mijn weerspiegeling is maar nooit precies hetzelfde zelfs als het water glad is en dat is weg zodra ik erin duik…

Ik heb weer iets geleerd Iets ervaren wat ik nog kende Het begrip Voelen En dan doel ik niet op fysiek want dat (ongewenst) gedrag is voorbij Ik ken nu het begrip: geestelijk Voelen, voelen, voelen Aanvoelen, doorvoelen En voelen op afstand, zelfs op grote Ja het werkt als je echt hecht voelt Ook de pijn voelt, zeker die van een ander…

´Je raakt me´ zei ze Warm teder fluistert haar adem waaiert over haar huid tinteling op het topje van haar vrouw zijn ´Ik wil je wel´ zei ze Tergend langzaam knopje per knopje bloot van elk kledingstuk ontbloot In dat ene moment was zij alleen, alleen maar zij, het allermooiste kleinood...!…

voel hoe vingers nog jouw lippen strelen.…

Mijn leven voelt als een gevangenis waar ik maar niet uit wil komen. M'n straf zit er op, ik mag gaan. Maar naar wie, waarheen, waartoe leidt dan de weg die ik mag gaan?…

Ik voelde mij als een kogelvrij vest, niets kon mij raken. Voor donder en bliksem was ik veilig. Stormen deerden mij niet. Zelfs het duister kon mij niet opslokken. Maar ik miste het Licht!…

Vaak, hoe de ander overkomt is niet altijd wat hij of zij bedoelt dan blijft het gissen en woorden en uitleg missen maar de intuïtie maakt dat je het magisch voelt wat onderdrukt wordt terwijl eerlijkheid blijft schijnen zal ook niet verdwijnen.…

hij houdt de ene hand met de andere vast tracht het trillen te bedaren zijn verleden verscheurd tot op de draad versleten het slaan van de golven het krijsen van meeuwen het wordt hem droef te moede zijn gesloten roodomrande ogen verdrinken in een peilloze diepte…

lees hoe woorden gedachten en dromen behelzen voel hoe zinnen sleutels bevatten lees hoe sleutels gedachten openen voel hoe het openen dromen bevrijdt geniet nu maar…

Waterig trekt stilte langs tintelend slapen. IJl flankeren van rechts noch links. Haastig zwermt zich wat waar is en daar en hier steeds. Hijgt vooruit en duwt vlijend in argeloos passen.…

mijn lief, sluit je ogen en kijk mij aan zie de kleurrijke regenbogen die ons binden en als vanzelf onze harten vinden je teder lijf raakt mij binnen de ruimte van zij aan zij ik hoef niets te zeggen je bent in mij…

stap naast vertrapte paden met voeten in zompige aarde proef naakt het malse gras snuif de geur van ziltzoete liefde in een zwoel ontsluierde nacht raap kiezelstenen zuiver wit gepolijst door bruisend water laat ze glijden door je hand en voel de stroom van eigen zijn…

dichters liegen de waarheid niet, maar ze zoeken wel,de beste woorden om juist te vertolken wat hen boeit, door hen heen groeit en stoeit, als vlinders fladderen in hun buik en het voelen dan belangrijker wordt dan het denken bij de lessen seksuele voorlichting.…

Laat me weer eens voelen hoe het is verliefd te zijn breng weer eens rozen voor me mee of een fles rosé of witte wijn Laat me nog eenmaal voelen hoe het is om jong te zijn neem me mee terug in de tijd naar ons bankje op het plein Laat ons nog eens samen kijken naar de sterren en de maan het zand voelen op ons lichaam voordat we de deur…

Ik voel me rot. Kan er niet over praten. Durf niet naar je toe te komen. Weet niet hoe je reageren zou. Misschien word je kwaad. Wil met je praten, lachen, huilen. Alles delen maar durf niet. Wat niet weet wat niet breekt. Zal hier zelf overheen moeten komen.…

Ik heb je van de straat geraapt. Ik heb je op weg geholpen. Ik moet loslaten. Ik wil niet meer bij jou zijn. Ik ben idealistisch. Ik moet dingen aangaan en op zijn beloop laten gaan. Ik moet niet zoveel denken. Ik moet niet zoveel schenken. Ik moet aan mezelf werken. Ik moet sterken.…

Ik voel me achttien, maar de grijze haren verraden me, zodat eveneens grijze vrouwen vluchtig met mij flirten, waar ik echt van sta te kijken, omdat ik nog zo jeugdig doe en vaak infantiel gedrag vertoon, ook om die grijze muizen af te schrikken.…

Open je blik, kijk mij niet aan, je weet dat ik snik, tranen in jou vergoten Voel mijn huid, klam en trillend, van het geluid aan jou ontsproten Proef je de smaak van hevig verlangen? Je pijlen zijn raak in mijn ziel geschoten De geur van vandaag, weemoedig van nu, smelt laag na laag, wordt morgen uitgegoten.…

Ik sluit de luiken van het denken en voel de speelsheid van het innerlijke Zijn, de bron van alle kracht, alles omvattend in wie ik ben en mag zijn. Ik kijk in de spiegel der spiegelingen en zeg "Ik hou van mij, ik hou van jou!"…

Wanneer voel je je alleen dat niemand je begrijpt of weet dat je helemaal voor jezelf moet knokken om aandacht voor je leed Wanneer voel je je zo alleen met genoeg mensen om je heen zomaar op een dag laten ze je zitten, alsof je verdween Het gevoel wat voor je overblijft laat haar maar, ze wil dat het zo is we gaan verder met ons leven…

Wil je voelen wat ik nu voel dat wil je echt niet wil je weten wat ik weet ik wil niet dat je dat voelt en ziet Gelukkig maar dat je dat niet voelt ik zou het je niet wensen maar je zou eens moeten voelen wat er leeft onder mensen Tegelijk heb ik ook gevoelens die wel gelukkig zijn maar wat weegt zwaarder dan het hebben van veel pijn…

Schoon Lief, ik voel u overal: In dorrer vlakten zengend branden, In stille koelte zilter stranden, Op hoge alp of diep in 't dal; Ik hoor u in des bergstrooms val, Die klatert langs de rotsge wanden, In 't ruisen door de lage landen Van brede vliet of beken smal.…

Denken, voelen, doen, Onlosmakelijk aan elkaar Verbonden in het fundament Van de mens in de tijd - Maar dan het denken! Moeder van het gevoel, Zet het zo vaak Op een lopen, Gaat er met de mens vandoor Waarin hij zetelt, kan niet Meer worden afgeremd, en Werpt hem op de rotsen Van het kale bestaan…

Het denken duidelijk vertraagd Het voelen is wat afgenomen De stem klinkt vlak, Kent alleen nog monotonen, Het doen blijft achterwege, En als hij al plannen In zijn hoofd had, Om ten minste nog Iets uit te voeren, Dan zijn het niet meer Dan hooguit een aantal Vage contouren…

Ik voel me nu een niemand meer een niets en het lijkt nu dat er niemand voor mij kiest. Alleen en moedeloos en verlaten tot niets in staat en verslagen. Nu kan ik alleen nog maar me leven bij elkaar rapen en wachten tot ik me weer met liefde bewapend.…

Alles Wat je durft Te doorvoelen Lost op Zo laat Je je gepieker los…