Alle inzendingen over voorjaarsbloem OR spiegel

Hele armen voorjaarsbloemen. Nee, jij hoort niet ziek te zijn. Ik, de zon en alle bloemen wachten rustig op een dag dat jij, zonder drank of pillen, lekker weer naar buiten mag.…

Voel jij ook de essentie van voorjaarsbloemen in de zomerwind en laat je vlinders vrij vergaderen afspreken dat gedrag veranderlijk blijft of geef je ze vrijheid voordat de zon ondergaat rijk geworden met rijkdom van eenzaamheid onder eeuwenoude schilderijen ooit kom je bij me terug met slechts essentie van tijdloos droom…

heen in de neerslag van geluiden verdrink ik moederziel alleen waar schaduw dagen met donker kort schort het aan licht voor nog enig perspectief de tijd mist troostigheid als zij met lange slagen de uren gaat vertragen chaos tocht in gure vlagen gaat zwart land het witte doek nog dragen ik heb ineens de knoppen omgezet alle voorjaarsbloemen…

we zijn wie we altijd al waren oud geworden kinderen al zolang geen vijftien meer maar keer de vingers op één hand bewegend levend in herinnering bladdert het huis heel langzaam af binnen brandt het vuur verwarmt zoekend de gedachten woorden in vage trage bochten namen worden aarzelend genoemd geliefden die het brein verlaten maar de…

Praten over liefde met monden als vliegers en ogen als spiegels op eenzame hoogte langs onpeilbare diepte balancerend op de rand aan de andere kant... Welk beeld zal ik volgen? Ik ben een vraag wie is die ander? wat is er meer? hoe noem je zoiets? Ik haper, mijn tong zit vast jij bent niet meer wie je was.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Kamer in schemer Licht ontstoken Ochtendmist Voorjaarsbloemen Snel Ontloken Scherm op muur Lichamen naakt Ochtendzon Mystieke mist 't Prille voorjaar dat Ons raakt Warme handen Strelen verblijd Masseren Kneden zacht Terwijl de ochtend van Jouw schouders glijdt Vingers glijden Zacht. 't Schijnt Naar de bron.…

er zaten gaten in de lucht die in vrolijke vlucht lente vierden met een eindelijk ontklede zon die in de lichtste tinten begon aan het mooiste seizoen waarin de nieuwe kleuren zich nog moeten meten met het laatste hagelwit en sneeuw waar het prille groen als ondertapijt prijkt voor de vroege voorjaarsbloem ik heb jouw signalen…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Voorjaarsbloemen komen steeds meer tot hun recht. Hand in hand verkenden wij het bos. Een romantische wandeling, die door liefde werd bezegeld door ons beiden. Voorzichtig gaven wij elkaar een kus. We liepen in het bos soms te dromen, maar de liefde werd waarheid, waar wij samen zo op gehoopt hadden.…

Regen geselt mijn voorruit, Ik rij naar huis Goddank, de dorte is voorbij Voeding voor het droge land En mij Het voelt goed Zoveel water Zoveel vocht Wat het slecht had komt weer op En recht zijn rug Zo ook ik Tijdens deze natte autotocht Langzaam stel ik mij weer open Als een voorjaarsbloem Steeds weer De sapstroom is nu aan het lopen…

De zon stond als een gouden fakkel Te stralen aan het hemelrond hij riep de voorjaarsbloemen wakker die stil nog sliepen in de grond Op eenmaal was het feest geworden Mensen en dieren waren blij De eerste dag was een belofte Straks wordt het lente wordt het Mei.…

betreedt regels der heimwee een tante die de was doet in de rivier de oude vader die sigaren rookt krachtige wortels zwijgen in lage mist wanneer landelijke tongen verdwalen geen leugen haalt de horizonnen een harde zon prikt door de nevel kraaien vliegen boven het groene weiland terwijl jij droomt in verhalen vertaal je liefde het zaad van voorjaarsbloemen…

Matte spiegels tonen beelden van tevoren Weemoed die verloren slentert door een dag Vragen die toen rezen Leugens nooit bewezen Angstig overleven af en toe een lach Denken aan de tijden die horizonten verwijdden De opgave bestrijden en spelen als een kind Slapen in fel licht handen voor gezicht De waarheid opgelicht Totdat ik je…

Je keek nog even in de spiegel En droogde snel die tranen van je gezicht, Die vrouw die keek was ik.…

Misschien wordt het wel eens tijd dat ik de spiegel doorgeef en dat jij je eigen spiegelbeeld laat reflecteren door de gescheurde jaren heen. Ik was van alles een beetje jou, misschien word ik ooit een beetje mij.…

Ik kijk in de spiegel en zie een gezicht De blik in de ogen naar binnen gericht Ik kijk in de spiegel en zie een gelaat De blik in de ogen vol woede en haat Ik kijk in de spiegel en zie mijn gezicht Twee lachende ogen naar jou toe gericht…

De vrouw spiegelde zich aan het plafond haar twinkelende lach weerkaatste glaspareltjes als geluid De rijkdom in haar ogen was haar stille kracht Hét meesterwerk dat geen schilder in kleuren kon vatten Spijt bij het verdwijnen van die eigenwijze lach kwam te laat zelfs de foto kon de lach niet meer laten zien…

Ik spiegel mij aan jouw gezicht je geeft me rust kalmeert mijn zinnen waar ik jou voel in het golven van gedachten lach jij rimpels om mijn ogen je bent meer dan hartstocht van bloeiend vertrouwen en soms eb je weg maar ik vloed jou terug om niet te verdrinken in woorden een impressie achterlatend in het zand het hoeft niet…

Die spiegel daar aan gene wand meldt zonneklaar elke dissonant, wie haar passeert blijft even staan soms gepikeerd soms ook voldaan, misschien een haar die men ontdekt een vast repertoir voor men vertrekt.…

kruip jij in jouw vage spiegel Terug naar jouw werkelijkheid…

hahahahahahahahaha kijk jou daar staan hahahahaha-uche-hoest pffff...hi hi hi heb je jezelf al gezien whoeaaahhhhhhhh whawhawha..wou jij wat zeggen je komt toch niet meer bij hoest hoest rochel rochel, en er komt geen geluid uit ook…

Spiegelend in toekomst van weleer Tast ik blind achter mij in duisternis Wetende geen toekomst meer te vinden Verbreek ik het spiegelende wachten…

zeldzaam is het moment dat ik mij vrouw voel -ik las hoe ik me dan precies moest voelen- soms is er even de herkenning in een vage indruk van de spiegel of weerkaatsing in een ogenblik dan blijf ik verweesd achter vol ongeloof en ben ik zeker dat het mijn tweede vergissing al is dit jaar…

Als ik in de spiegel staar, en kijk naar wie ik ben dan denk ik: 'och, je bent het maar' en besef dat 'k mezelf niet ken. Als jij in de spiegel staart en denkt: 'wat heb 'k geluk' dat de tijd maar langzaam vaart jouw zelfbeeld kan niet stuk.…

De vrouw spiegelde zich aan het plafond haar twinkelende lach weerkaatste glas pareltjes als geluid De rijkdom in haar ogen was haar stille kracht Hét meesterwerk dat geen schilder in kleuren kon vatten Spijt bij het verdwijnen van die eigenwijze lach kwam te laat zelfs de foto kon de lach niet meer laten zien…

mijn zinnen smelten weg en wrijven woorden in mijn handen vol van beelden en bloed vergoten in de strijd de klok verzet de tijd ik denk alleen te dromen maar word geen seconde wijzer eindeloos gevloerd vol van leegte en vluchtend van het stukgeslagen leven ik denk aan scherven herken mezelf niet meer en weet dat straks de spiegel…

spiegel gebroken onthutst klautert mijn gezicht tussen de scherven in een vergeefse poging strijk ik het weer spiegelglad…

en tijdens de scheerroutine nat met schuim gekletst etst hij jonge wonden opgewonden bliksemsnel trekt hij de kam reflexen van een jonge man mei spiegel weerspiegel mij `t slappe feest voorbij en lente leert mij wild Latijnse dansen.…

Wanneer we leven in goede tijden Waarin we gelukkig zijn Is het nauwelijks te vermijden Dat ons plotseling de angst overvalt Gelijk een man zonder ballen En een vrouw zonder kut Geluk kan nooit lang duren Wanneer wij in de spiegel gluren Zonder enig nut…