Alle inzendingen over voorjaarszon

Ongetemd en vrij volg je de weg van de natuur, een prachtige omgeving waar stromende grassen wiegen in zachte bries, rimpelingen glinsteren in voorjaarszon en je statige aanwezigheid in het water toont; je bent de blauwe reiger van ons land.…

de schitteringen in het water de schelpen op de pier en in de rug duwt dertig jaar Er was een ander strand en later lag in het verschiet twee blonde kinderen, een hond een kar, getrokken door een vrouw het duin op naar de top en naar beneden door het mulle zand de zilte zeelucht als afrodisiacum latent aanwezig, onontwikkeld door voorjaarszon…

Een lichaampje om te stelen schreed traag aan mij voorbij Borstjes, die je zo zou strelen hadden veel weg van toverij Achttien lentes, zo minimaal ritselden in een voorjaarszon Fantasieën gingen aan de haal door ‘t werk van het testeron In deze slaperige, stille stad stapte zich, van niets bewust Dat meisje, dat echt alles had waarvan…

ik voel je komen in de voorjaarszon met lichte stralen vat je mij rondom uitbundig danst de zomer in vizier er is een klein gemis jij daar ik hier gelijk voelen we het warme in haar intiem omarmen ze kleurt onze gedachten met een ultiem verwachten je bloost in samenzijn het roze-rood is nu nog zonder pijn in eerst ontmoeten laat…

zware zwarte nachten ingekort door schuifelend avondgloed mossen zwellen met insectenvloed waarom leven nog langer wachten als voorjaarszon ons strelen wil reeuws geluid achter heesters levensdrift en soortbehoud: nieuwe meesters waarom mijn lief dit verschil met het koude verlaten ijs tussen naakte waaibomen velden eentonig, verlaten…

Maar ik vind je meteen, zodra de voorjaarszon het woud verwarmt. We fietsen samen. Luisteren naar de vogels. Praten met de bomen. Je verandert niet. En als de herfstbladeren de koude grond versieren,dek ik je toe met zachte mos. Ik zwaai nog even voordat ik wegfiets. En wacht geduldig.... Op de volgende zomer.…

landschap, luchtige lente oevers met zacht walsend riet geknotte wilgen als stille getuigen gebalde vuisten, scheve boosheid in strenge slagorde langs rustig water takken slordig vergaard en gestapeld afgesneden van de ouderlijke stam om eigenzinnig in bloei te komen tot ontelbare zilverdonzige katjes en sierlijk dansende pollen in vroege voorjaarszon…

de wereld treurt ligt lockdown in zuchten en klagen vandaag ijl en blauw in de warme voorjaarszon in 't volle zicht van vogels, ik nestel me op het balkon en luister met een hart dat tegen eigen ribben slaat alles zingt stijgt op naar boven met warmte binnenin dat uitstraalt naar de mensen in 't volle zicht van vogels in het openluchtconcert…

geluk ligt in jouw ontwapenende blik in de overgave aan het spel van een onschuldig kind in dat overweldigende mooie bloemstuk in die alles zeggende snik als mensen elkaar na jaren weer terugzien het zit vaak in het kleine en valt niet af te dwingen het waait je soms zomaar aan met de wind het ligt in de eerste voorjaarszon die…

alleen in de blije voorjaarszon mijn auto zet ik stil..…

Dit terwijl de zon z'n lichtsong langzaam zachter draait totdat de avond voorjaarszon om de hoek van het donker gebouw me als een blaasensemble in 't gezicht blaast.…

Op ééntje na die ontdaan van de aanslag van de tijd oogverblindend staat te blinken in de voorjaarszon: alleen kinderen of kleinkinderen kunnen het zijn geweest die gewapend met schoonmaakmiddel en schuurspons helemaal uit Rusland zijn gekomen om dit zinloze wonder te verrichten, maar waarom toch en waarom alleen zij?…

Voorjaarszon filterend door varens en berkenblad. De bomen hangen hoog en loom over het zanderige pad. En 's avonds als je terugkeert, voor de rode avondgloed, Hoor je zachte hoge tonen, vogelzang als laatste groet.…

in de schraalheid van de wind vond ik het kind met lentebloemen in haar handen ze was de winter net voorbij, bekomen van de kou en blij haar ogen stralend in de vroege voorjaarszon ik zag haar blikken en zij won, ik kon me schikken in haar lach die kwam zo onverwacht ik dacht te weten hoe ze was ze raakte aan het kind in mij…

Soms bespringen je vreemde dagen van sombere wolken, prille voorjaarszon je blijft dan zitten met vele levensvragen en ziet de papegaaien op het droombalkon dommer dan de nacht zal ik nooit worden wanneer jij mij aanzet tot de liefdesdaad zal ik niet in prille onbekommerdheid zwijgen maar houdt ik mijn kartonnen zwaard paraat doch de voorjaarslommer…

gevederde vogelvluchten een te straffe thermiek verdrijven en donskuikentjes nog jongleren om uit te vliegen zal het gekwetter het luchtruim vullen tot de moeder neerstrijkt en hun hongerige magen voedt Als jouw handen zich om mijn tere liefde vouwen en prille klanken zich tot een beginakkoord vormen als in een lenteprelude zal de voorjaarszon…

Wanneer de zomer blijmoedig lonkte bij een eerste voorjaarszon; kon een verlangen dat tijdens de winter had gesluimerd naar buiten toe richting één gerenommeerde ijssalon.…

Genieten...heerlijk frisse geuren buiten in de voorjaarszon staan ze open alle deuren iets wat 's winters moeilijk kon. Prachtige bloesem aan bomen en struiken waar genot als ik dit aanschouw hyacinten die ontluiken mezen vlijtig in hun nestenbouw.…

De roze bloesem in de bomen ach wat stelt het nog voor nu je me toegefluisterd hebt dat ik je niet meer toebehoor De strakblauwe lucht, de voorjaarszon laat ze blijven voor wat ze zijn denk nog slechts aan hoe alles begon je me mij koesterend Valentijn noemde stond ik niet altijd voor je klaar heb ik niet alles voor je gedaan stond je…

hoofd stil de herfstblues dus ik ben duf en rook en fiets naar de ezels met beitske en heb geen verlet meer van niks meer dan rust en mijn bed paddenstoelen en kabouters mijn egel ligt te slapen onder de blaadjes de wegen liggen er verlaten bij en de straatlampen branden alweer van herfst tot kerst is de tijd en dan de winterslaap totdat de voorjaarszon…

gespot door de strakke voorjaarszon slingert zilverwit het schelpenpad langs zwart en groen geblokte vlakke verten en kent geen tijd twee zwaluwen breken de ruimte maken me nietig onder de blauwe koepel van oneindigheid waarin de grutto roept en de wulp haar snavel krult in hun –nu- is eeuwigheid over de grenzen van de tijd…

Mijn land, o Nederland omgord door trieste wolken en volkeren die lijden wil ik een lied met u zingen onder een ijl blauwe hemel in de stilte die hangt over de boerderijen en de rij bloesembomen in isolatie vanaf mijn balkon in de vriendelijke voorjaarszon, een lied van leven als eertijds met mijn kind dat wij samen zongen in de keuken…

explosief te openbaren doch toen ik vanmorgen mijn blik liet zweven over ’t identieke polderlandschap was ’t vriendelijke voorjaarsgroen plotseling vervangen door kil, troosteloos wit constateerde ik vol zorgen plots een ander weerbeeld van sneeuwjacht en winters grauw zonder voorjaarsverwantschap en geen vrolijke kleuren die aangename voorjaarszon…

Met tassen vol behang in een lichtgele tint fiets ik in de voorjaarszon fluitend langs de Lindt, ik ga de lente plakken. Het oude is al afgeweekt, de geur van stijfsel groet, schroevendraaiend komt het stopcontact mij knarsend tegemoet. Nog even peuteren aan resten roze en grijs.…

Het voorjaar schijnt Winters gevoel verdwijnt Niets kan je meer beletten De bloemetjes buiten zetten De laatste vorst weten ze te elimineren Soms een beetje riskeren Maar oh, wat is het fijn Lekker in je tuintje bezig te zijn Heerlijk weer genieten In de tuin met de gieter gieten Het zonnetje weet het goed te keuren Opbouwen van gezonde…

boogschutter zijn volgend schot trefzeker lost Stuipfladderend verdwijnt de vlinder in de duist’re nacht als een schaduwfiguur vluchtend voor ervaringen achterhaald door het lot Smalle holte van een berk lijkt de laatste rustplaats maar een winterlange slaap bevrucht door zoete dromen heelt de wonden de meeste pijn Als de milde voorjaarszon…

een jongen heeft mij er binnengeleid; eerst rende hij naast mij en voor mij uit als een jonge hond in de voorjaarszon, tot ver buiten de poort, waar de heuvelrug als een havenhoofd plotseling afbreekt, een brug van basalt, hoog boven het andalusische land dat golft als een zee, tot de einder beplant met pril wintergraan. - toen zijn…

Een jongetje en een meisje staan in een hart van voorjaarszon, elkaar ontwijkend te wachten op de tram. Zij zeventien, hij achtentachtig en allebei zonder woorden. Hun blikken zijn poëzie zonder stem. Tussen zijn vingers als gebroken sigaartjes trilt een sigaret naar kapotte onderlip. Majestueus traag in gebaren vol verlegenheid.…