Alle inzendingen over vragen OR woorden OR wachten

Gelaten de woorden volgen die gedachten kunnen zijn maar alleen het wachten verstillen. Omdat ik niet meer ben dan de troostrijke schaduw die niet zal vergaan. Of de stem die sprekend de kou van het ontwaken in elk verhaal van gisteren laat terugkeren.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Vragen.…

Hoe moet dat nu straks met mijn stoel en die van jou als ik de tijd uit loop en struikel over die grijze haar, die waar mijn ogen over al die maanden, uren, over je je hebt nog twee minuten en jij gewoon je boeltje en mij. De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart…

De woorden waaien met de wind tot ik misschien een antwoord vind; de vragen drijven dromend voort. Er is het pasgeboren kind, de moeder die het aan zich bindt en alles wat weer herbegint, maar nergens klinkt het slotakkoord tenzij voor wie aandachtig hoort de woorden waaiend in de wind.…

altijd maar naar woorden en momenten van vertedering zoeken terwijl je weet dat ze moeilijk te vinden zijn toch zijn er nog dichters die niet van ophouden willen weten en blijven dichten tot de dood een punt zet achter het leven…

ik leg mijn woorden in het gras ze zijn met passie geschreven ben benieuwd hoe ze opdrogen ik zal ze nog eens moeten overlezen pas als ik tevreden ben verstuur ik ze ik zie je glimlach al voor me jij bent hier dicht bij me als je thuis komt dan liggen mijn woorden je al op te wachten alles wat ik nog niet had gezegd of gewoon nog eens…

Wat nu niet meer kan opeens zal later zo noem je haar mond en mijn mond ooit slakken zo langzaam ergens zo langzaam buiten de tijd waren wij haar handen de cirkel paar woorden een zomeravond vraag mezelf en niet haar wanneer ze misschien nooit meer wacht op haar en wie ik dan ben…

ik wacht op een paar woorden ik kijk er naar uit woorden kom en zeg wat je bedoelt maar sinds wanneer ik heb een bedoeling de woorden niet dus wat zijn woorden en wat kan ik nog zeggen eigenlijk kiss me terwijl ik wacht op een paar woorden misschien wacht ik niet meer waarom zou ik wachten toch ik hou van woorden…

De woorden waren van het moment zonder gedachten die een einde vrezen. Zwijgen was een belofte van geduld en geluk. Ik was die wilde schrijven omdat ik niet meer eenzaam was en wilde wachten. Dankbaar zal ik ze vinden.…

Ongeduld staat op mijn voorhoofd, ik kan niet wachten, of dat nou om de post gaat, of wanneer ik de honden uitlaat, ik kan niet wachten tot ze " klaar" zijn. Wanneer het eten moet worden opgezet, kijk ik het bijna gaar het duurt te lang.…

Wanneer ik me niet zoveel af zou vragen, zou de dag dan langer duren? Wanneer ik me geen zorgen zou maken, zou de wereld dan plat zijn? Wanneer ik zonder liefde leven zou, zou 'k dan: liefdeloos zijn?…

Stilte, een grote leegte, geheel verdoofd, Geen antwoorden, dubbel zoveel vragen in mijn hoofd. Hoe gaat het verder, wat moet ik verwachten? Geen woorden kunnen deze pijn verzachten. Teveel vragen, teveel onzekerheid, Waar zijn de antwoorden? Hoeveel tijd? Een grote leegte, geheel verdoofd, Zoveel vragen dwalen door mijn hoofd.…

Lege handen vingers gespreid niets te bieden niks gedijt lang bij mij Vol hoofd niets beklijft niks blijft lang hetzelfde bij mij Maar lees mijn woorden voel de warmte en de kracht die leeft tussen de regels en slechts wacht op jou en je vraag om aandacht alles is voor jou.…

Want ik ben iedereen die wacht en schuilt als verweg na de laatste stilte niemand meer om woorden vraagt.…

Gedachten en vragen die elkaar steeds antwoorden met een lome twijfel. Van langzaam wachten dat niets verdeelt en niets beweegt. Van mezelf en de spiegels die niet spreken omdat ze niets nieuws ontdekken en de woorden niet verdrijven of om een echo vragen als de regen valt die de dagen hun laatste kleuren ontneemt.…

Tijden en woorden volgen elkaar naar de rand van twijfel en vragen. Waar iedereen angstig kijkt naar de diepte die niet meer verlaten lijkt en waaruit naamloze schaduwen omhoog klimmen als in een voorstelling die geen droom meer kan worden. Waar alles slapeloos wacht op boodschappers.…

Soms weet ik niet wat me te wachten staat en komt het wachten veel te laat. Als het doek gevallen is de lichten uit vraag ik me af wat de verwachting was. En al die tijd was er niets niets meer dan het wachten en verloren gegane verwachting.…

Haakjes openen Wanneer ik je tracht te lezen lijkt het of je bestaat uit een enkele alinea in telkens een ander boek waarvan ik altijd één hoofdstuk, de clou, mis Vraag je je nooit af of de titel op de kaft je nu eenmaal is gegeven of word je nog geschreven en wacht je tot geen plank je meer dragen kan Neem je genoegen…

een druilerig dagen langs vele opkomende vragen zal ik wachten vergaar ik krachten binnen en buiten voor al…

ik hield mezelf voor mijn dromen na te moeten jagen maanden wachtte ik op jou durfde niets te zeggen of te vragen uiteindelijk, moed verzameld viel het enigszins tegen mijn woorden, gestameld daarop rustte geen zegen laat soms de droom een droom maar beter blijven want een mooie fantasie is beter dan een onbereikbare vriend…

Bedriegende ogen die een moment vragen van woorden die uitwissen wat de pijn en elke ontmoeting niet kan geven of vergeven.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Verdronken in schulden Verborgen in verdriet Muren die ons scheiden Kansen die je niet ziet Een andere taal Woorden die niks zeggen Slapen met de vragen Je hebt iets uit te leggen Blikken die doden Als een beeld voor buis Het onwetende Dit was ooit jouw huis Acceptaties op het verkeerde pad Acties bleven wachten Als sneeuw voor de…

ik wacht en ik wacht en ik wacht ik kan het gevoel niet benoemen en heb ook geen tijd om me met mijzelf te verzoenen. van spiegelbeeld naar boven zelfs de zon verbergt zich bij mijn aanzicht toch vraag ik Hem om Zijn licht.…