Netgedichten

netgedicht (nr. 47.858):

De woorden waaien met de wind

De woorden waaien met de wind
tot ik misschien een antwoord vind;
de vragen drijven dromend voort.

Er is het pasgeboren kind,
de moeder die het aan zich bindt
en alles wat weer herbegint,

maar nergens klinkt het slotakkoord
tenzij voor wie aandachtig hoort
de woorden waaiend in de wind.

Schrijver: Adeleyd, 21 april 2013

rosa.olaerts

skynet.be

Geplaatst in de categorie: filosofie

wind

vragen

woorden

3.0 met 6 stemmen

216

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Imiza
Datum:: 25 april 2013; as door de wind verspreid waar nog de woorden van de
overledenen in zitten of is dat te ver gezocht?
Het antwoord wordt weggeblazen

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 23 april 2013; Zoals wij verbonden zijn met een onzichtbare navelstreng aan het scheppende, barende en vrouwelijke in alles. Mooi gedicht , graag gelezen.

Naam:: Pama
Datum:: 21 april 2013; 'Binding' tussen de moeder en haar kind, is het belangrijkste woord, wat in elke cultuur zijn oorsprong vindt. Mooi Rosa

Geef je reactie op deze inzending: