121 resultaten.
Het buigend riet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 395 Maar breken kan het ook
wanneer de vrieskou binnenkomt
van moe gestreden strijd
en kille eenzaamheid.
Je zegt:
de wortels leven nog.
Dat kan best zijn
maar ‘t troost me niet.
Het is te laat
voor het geknakte riet.…
Kerstplannen in gevaar
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 218 Het overlegcomité bracht verstrengde maatregelen aan;
gaan wij op kerstnacht, in vrieskou rond een vuurkorf staan?…
Hoe het begon
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 217 Mijn zoon ligt naast me
we luisteren samen
naar het gakken
van een trekkende gans,
de vrieskou beamend.
Toen besefte ik pas
hoe het begon:
het ontwaken
van vader en zoon
en de ijle schreeuw
boven de daken
kwamen
uit dezelfde bron
die er altijd al was…
In slakkengang
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 421 Zeer zeker, want zoals het spreekwoord al zegt:
“Als men op elke slak wat zout had gelegd…”
…door een defect aan een thermostaat zijn ruim 800 zeldzame reuzenslakken door vrieskou gestorven in Nieuw Zeeland……
Toen het stil was buiten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 105 Toen het stil
Geworden was
Buiten en de
Vrieskou alles
Dat leven ademde
In zich had opgenomen,
De knorrende beesten
Zonder een mens erin
Alleen geluidloos
Nog voortbewogen,
En ook de gierende
Onrust in mijn
Zorg'lijk hart
Was gaan liggen
En zich overgaf
Aan de strengende
Vorst, was het
In dit verstilde
Landschap…
"Koning Winter" verliest!
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 447 Ondanks de vrieskou
verschijnt er een glimlach op mijn gezicht:
"Koning Winter" blijkt toch voor de lente gezwicht!…
ordeverstoring
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 149 een waterdruppel blijkt
luchtdoorlatend
waarmee vrieskou zomaar
kan verdampen
het heelal weigert nog
langer uit te dijen
waarbij het uiteinde nog
zacht na blijft ijlen
ruggengraten rekken
zich gewichtloos op
zodat schouders elkaars
rug toekeren
verder in het nieuws;
man plast wild en
de tijd kan men niet doden…
bestaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 89 de taaie vlieren
stervende stakkerds
meer dood dan levend
buigen zich naar het
land om de zoute
zeewinden langs de
kust te trotseren
geharde judasoren
verteren het hout van
de geplaagde vlieren
om bij vrieskou even
te verschralen en zich
in betere tijden vol
te zuigen met vocht
alles buigt onder
het gewicht van
het verraad…
IJskoud warme vogel II
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 68 Het hoofd nog
Fier op het
Geschonden lichaam
Oogjes die kralig
In de rondte kijken
Terwijl je rechtervleugel
Bloederig losgereten
Op de kruising ligt -
In de berm lig
Je op het groene
Gras, in de zonnige
Vrieskou, niet begrijpend
Wat tot voor kort
Je lichaam was -
En ik die je ziet,
IJskoud warme vogel
Breng je naar…
December
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 305 hier ademt de tijd zijn zwijgen
tussen kale bomen en bevroren land
bewegen de dagen steeds trager
onder een dekkleed van vrieskou
hangt de nevel in schaars licht
ik trek een grijze wolkenjas aan
breek de laatste herfsttak doormidden
en luister hoe hard de stilte klinkt
nu de dagen weer in zichzelf keren…
Warmtebron
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 310 Laat me delen in je warmte
het is zo koud hier in de nacht
er waait een ijswind door m'n hoofd
die meer en meer treurnis belooft
mag ik slapen in je warmte
ik verkil als ik nog langer wacht
er trekt een vrieskou in m'n lichaam
die me langzaam van zinnen berooft
ach kan ik schuilen in je warmte
totdat de zon weer naar me lacht…
Waanzinnig Winterweer geluk(t)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 100 Eindelijk weer een waanzinnige winter
Een koude winter met sneeuw en ijs
Met heftige storm en sneeuwduinen
Maar ook met windstil en de zon
Ik warm me aan die hemelse bron
Ik kleed me wel op hevige vrieskou
Ik voel me zo prettig in m’n element
Door de elementen van die natuur
Beter dan welk medicijn dan ook
Gaat ver boven welke drugs voorhanden…
Koude stilte
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 932 De aarde warmt op, da's een feit:
In de vrieskou, zonder woorden,
raken wij elkaar aldus kwijt,
snakkend naar warmere oorden.…
Hoe je probeert erbij te komen
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 321 Het onaantastbare
aan te raken en te ervaren hoe je vingertoppen
wegvloeien in lauwe hemelbanen
van kloppingen en ruizelingen
in en uit, in en uit
zo los je jezelf op: smelt je in een plas
en drenk het omringende
met levenslessen van vrieskou en wolken
verzadiging van minpunten
vlei de aarde
open wijd je openingen en wacht hoe de koude…
Suites voor Annemieke XVII
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 84 alle sneeuwpoppen
met takken penen dollend
brrr wat een vrieskou
een natte lente
de bomen in compleet groen
mossen en knoppen
hoopje agenda's
lezend achter brandnetels
te lang en langer
aan een witte muur
boven een doos sieraden
de jaden ketting
het hangt aan de wand
oude herinneringen
komen boven -…
Soms
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 scheurt de winter slagzij
daar waar hij heftig vaart
de verre staten ogen lijkwit
maar hier in het westen
krult hij amper nog
in warme vesten
ontdek angstvallig knoppen
die op springen staan
schreeuw: te vroeg, te vroeg
ga nog even terug
maar waar vandaan want
morgen als de vrieskou scherpt
zullen jullie triest vergaan ?…
In amper 1 week
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 115 In amper een week tijd, van
ijs en vrieskou
naar zomerse temperaturen
tulpen in vazen en zon op de muren.
In een oogwenk, is de wereld anders
in een handomdraai gewijzigd
van licht-wit naar zomers licht
van kou naar warmte:
Wie daar niet voor zwicht?…
dag pa
netgedicht
2.0 met 115 stemmen 6.288 wolkjes adem achterna
in de vrieskou
auto’s met veel tinten wit
het is ochtendmist
flarden levenslied
uit een café
over een moeder
hoog in de hemel
kijk toch even omhoog
onderweg naar vak D707
twijgjes treurwilg plukken
vlecht een bezempje ermee
veeg de geboortedatum schoon
van vijftien jaar
denkbeeldige resten vuil
negentig…
heldere rook
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 452 vrieskou in de vroegte
vinnige winterse winden
betrappen iedere kier
en dwingen me te krimpen
ik kijk over water
't kanaal nog zo vast
lang voor kleine helden
de vaarweg hebben ontlast
o prachtig zo prachtig
deze versmelting!…
Nostalgie.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 235 Even is ze weer dat kleine meisje
een mutsje en wollen wantjes
rode wangen van de vrieskou.
Baantje glijden in de straat
op elke hoek een sneeuwpop
met hoed en een rode sjaal.
Warme chocolademelk voor de kou
herinnering aan mijn vader die
de slede trok waarop wij zaten.…
Leven
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 360 geloof
het geluid verstoren
ijzig houd ik mijn vraag in
over het meer van verlangen
om aan de oevertreden
gekraste cirkels te laten drogen
waar blijf ik met
mijn sterrenbeelden
die ik schaats als
hagelwitte rozenstruiken
om zo mijn dromen te vergeten
waar raak ik de rand
van een zwarte hemel
wanneer ik het leven
tussen stilte en vrieskou…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 111 Vrieskou werd voelbaar.
Met moeizame tred
liep ik de laatste kilometer.…
Gezichtsbedrog
hartenkreet
4.0 met 30 stemmen 1.266 kunnen staren
en voelde ik jouw warmte alsnog
Als jouw woorden bliksems waren
die schoten op mijn hart en ziel
dan nog had ik geen bezwaren
en voelde zoals ik voor je viel
Als jouw handen zwaarden waren
en gebleken passie een luchtkasteel
dan nog kon ik alles verklaren
en was mijn liefde nog evenzoveel
Als jouw ogen ijspegels waren
met vrieskou…
Vier jaargetijden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 592 klokslag acht, dag in dag uit
schaduwen scheren langs elkaar
schuw als zwaluwen - hij smacht
herfstwind slaat haar ogen neer
waait hem pardoes opzij - even
kijkt ze op, laat hem zweven
glimlacht bij vrieskou - hij stamelt
wat hij haar almaar zeggen wil
ademwolkjes vervliegen samen
een regenpak sloft peinzend voort
de oude route, maar…
Rotterdam-Centrum
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 838 Heb me nog nooit zo verloren gevoeld
Tussen al deze mensen, tussen alle etalages
Weerspiegel ik honderdmaal, maar toch alleen
Grauw middaglicht in de stad
Een verre klok slaat zwaarwichtig de tijd voorbij
De stad kraakt en zucht, vervuild sluit zij zich
Blinden rollen ratelend dicht
Verkoopstertjes kwebbelen de tram in
De avond valt in vrieskou…
Een nieuwe dag
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 665 De vrieskou gevoeld op m'n huid,
voorbije duisternis herdacht.
Licht bevroren ramen,
mensen krabbend in de weer.
Waar de nacht en dag afscheid namen,
een nieuwe dag keert weer.
En de zon doorbreekt de wolken,
smelt het witbevroren gras,
condens verdwijnt van de ramen,
en wordt weer doorzichtig glas.…
Graag bij jou
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 2.739 gezicht
wandelen langs het strand
met sterren op ons gericht
Samen languit op de bank
om dan urenlang te praten
het geeft een veilig gevoel
zodat ik je niet wil verlaten
Jouw prachtige mooie lach
de gouden glitters in je ogen
de melodie in je heldere stem
hebben mij zachtjes bewogen
Lekker samen gaan genieten
in de warmte of in de vrieskou…
Vrijheid
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 887 Als een deur van de bus zacht sissend opengaat
midden in de nacht op de grens tussen
Irak en Iran ergens, identiteit gevangen
op de grens van huid en ondergoed vastgespeld
Een denkbeeldige lijn
tussen moederland en vaderland
de vrieskou van de woestijn
IJspegels en sterrenlicht
maken de morgen mogelijk
Terug en weg naar Nederland…
- ademtocht -
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.856 na de crematie
een wandeling in de vrieskou
ik adem zuchtjes kringelwolkjes
in ijsblauwe lucht en weet mijn wezen broos
bezonken 't gedragen amen
vloeit Uw ongedroomd verscheiden tesamen met
mijn zielsgedachten en stijgen wij op tonen van een
vederlicht gebed als koppel ringelduiven bovenwaarts
altoos in vogelvlucht aaneengeklonken waaiert…
Klokslag twaalf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 271 gaan
weifelend en twijfelend
naar slanke handen
gevouwen willen zij vasthouden
geknepen willen zij vergeten
ontspannen willen zij vieren
waar fiere schouders
weken dragen van tot hier
laat haar ingetogen lach
rimpeltjes schuchter verschijnen
berustend gooit zij
een hand vol luchtkusjes
naar de vele schitterende
sterretjes in de vrieskou…