Alle inzendingen over vruchtbaar

Naar die vruchtbare sloot. Zonder vrees voor morsdood. Want ze pasten heel goed op elkaar!…

deze lentetijd De geur van voorjaar vult de vruchtbare aarde Het kleurt de bodem met een bonte schakering In deze roes van verleidende schoonheid laat ik mij door deze lente overweldigen...…

Ver voor de echte buien uit valt hier en daar een dikke zware regendruppel op het droge hete stof dat even tegenstribbelt voor het zich laat overhalen in de vochtige vruchtbare aarde op te gaan…

Als kluitjes aarde in de vensterbanken Zo staan ze voor de ramen maar te staan Je ziet er nog niet heel veel vruchtbaars aan Dat geeft gemor en aanverwante klanken Ons land is van van alles in de ban Wanneer het gratis is bij aankoop van…

schoot na negen maanden kwamen voldragen verzen ter wereld onder mijn naam doch vruchtbaarheid is aan tht gebonden nieuwe zoektochten zullen moeten ondernomen worden is daar geen databank voor?…

ons zaad laat zwellen verlangende buiken gestort in het vruchtbare zal zich een eicel veilig nestelen koesterend, in een warme schoot zal een vruchtje groeien door liefde verkregen, het onbekende… tegemoet!…

Levend helder in schimmig blauw stromend door ongeziene velden zoekend naar lager gelegen oorden verplaatsing van geërodeerde elementen voeding voor vruchtbare flora Aan de einder evaporerend met de zee…

de spoeling wordt dun ontwikkeld er een andere beweging onder niet- bindende vormen heden ten dagen tekenen de contouren zich af achter waterdragers wordt er gebouwd op minder vruchtbare gronden voor natuurlijke gezondheidzorg…

rondom de berken bezingen zij vruchtbare dagen vragen om zonneschijn, kronen in dansende kringen vrouwen die fluisteren, voeten uit aarde ontwringen lijven beklagend die dronken silenen behagen…

Sinds mensenheugenis symboliseert de fallus: vruchtbaarheid en levenskracht. Baudet’s roman, die net is uitgebracht, beschrijft een exemplaar dat inspireert. Ik klink op Thierry's held en zijn baguette als ik mijn broodmes in het stokbrood zet.…

uit de woestijnen, die wij ooit tot oase hadden omgebogen Langzaam raakten we het kwijt en lieten de vruchtbare aarde hopeloos uitdrogen…

pa, ik bleef hier jij ging naar daar de dood blonk tekende schaduw over een bloem eens zo fleurig, zo mooi en ik wenste zo zeer de vruchtbare zon nog eens de glimlach een woord van je mond och, ik wist wel dat het niet kon..…

Zinderende zon De bloemetjes en bijen Vatten vuur en vlam Freya ontkleedt zich Het wordt een warme zomer Vruchtbaarheid alom Veulens in de wei Jong verliefden in het gras Moeder Natuur lacht…

Wat natuurlijk voorbij lijkt aan het ziende oog onttrokken vanuit de zomerse natuur in vruchtbaar boeiende naijver; bevruchtend het gonzen van de ijverige bij biedt fokken, men bij het laatste etentje voerend de gonzende drijver.…

Het zwaard dat doorklieft een eenzaam en dor bestaan van een vruchtbare relatie als een winter die naar lente verlangt.…

Juich bloesems, juich om de vruchtbare lentewind en wees vooral niet bang om fruit te zijn!…

Vruchtbaar niet!…

Bomen blijven bijna eeuwig vruchtbaar ze baren bladeren telkens opnieuw tot ze moe zijn vallen en wegwaaien gekleurd door vermoeidheid door zwieren en zwaaien aan takken totdat die kaal zijn en weer opnieuw baren.…

grondsoldaten naar die domme vechtjassen moeten gaan om hen eens en voor altijd te verslaan om de vredelievenden bij te staan en het misbruikte grondgebied vrij te maken voor wederopbouw Ik denk dat we die ratten wel kunnen verdelgen en dat de aarde zeker beter af is zonder hen en hun zwaargestoorde ideeën dat de liefde weer kan bloeien dat de vruchtbaarheid…

Geen vrouw doet politiek nog vruchtbaar werk, Geen homo die voldoet aan deze leer, Het zal van nu af draaien om de Heer, De Kamer wordt veranderd in een kerk. Als ik die gereformeerde koppen zie, Weet ik JP voelt dit keer wel de chemie.…

gewoontes verbreken op zoek naar leven je zoekt naar woorden maar hebt er geen de rivier die zwelt roept om nieuwe diepte onderbroken stroom versnelt zijn tocht vruchtbaar landschap de zon als zegen een vrije geest mijn levensboom…

Schoot waar het leven In gekoesterd werd, Begin van nieuw leven Zo pril, zo prematuur, Onverwachts is de vorst Er doorheen getrokken Terwijl de lente Al lang begonnen was, Vruchtbare aarde Bevroren terwijl Het zaaigoed al Ontsproten was…

een vogel zoekt het ochtendlicht wil zingen in de weemoed van het sterven de vruchtbare bloesem waait uit de bomen zo graag… een wens…dromen kom maar landen op mijn handen ik stop mijn adem in een fluister en luister naar jouw laatste lied……

Ik oefen in het behoud van de soort streef echter bewust naar de orde van aarde een vruchtbare laag op gestold steen schimmels hebben een naam muteren tot een plaag tot menselijkheid tot heerser over leven maar in de orde van aarde zijn er schimmels… om het behoud van evenwicht…

de wind de wind ik kan haar niet aan maar moet je met haar laten gaan dit zaad in geen vuist vast te houden met liefde gezaaid in mijn grond ik moet je met haar laten gaan en oogst nu reeds de eerste traan kom op kom op wees vruchtbaar daar waar jij bloeien kunt…

hier blakert de dood in de cirkel rust verweerd tussen schapen keert het tij der levens met ongelooflijke mildheid groeit hun vruchtbaarheid over het veld monolieten de grassen wiegen in de wind de stilte verzegelt éénieder op de groene heuvel…

Voor ieder van ons een weg naar wat onmogelijk lijkt een verre top, daarachter het Beloofde Land, dat lokt met vruchtbaarheid, omdat er water stroomt van noord naar zuid, van hoog naar laag Hoe men de vaste vorm verliest verdampt, nieuwe vastigheid vindt…

In China werkt men aan een vruchtbaar plan Het mag er straks toch eentje meer gaan wezen Dat leidt dan op zijn beurt tot veel Chinezen Waardoor de arbeidsmarkt goed draaien kan De oude boer... het heeft hem zeer verdroten Gelaten telt hij langzaam weer zijn kloten…

Afgepeigerd zitten we uit te blussen van alle kleine acties die we deden Van ‘t maken van hachee, tot een pan hutspot voor een maand of twee. Tussendoor de vogel verschoond gemanicuurd ook nog oeps, de piepers koken over een piep geeft aan, dat de droger klaar is! Versleten zitten we te bedenken waarom we dit ook weer doen? Maar weet je…

Ik spiegel mijzelf in het glanzende wad, dat mijn nachtgezicht golvend weerkaatst, dat zout en zacht, vruchtbaar, zinderend, zandkorrels doet neerdalen op mijn tong, 'Een wit golvend linnen omhult de gestalte van de maangodin, die zo vruchtbaar is dat zelfs de zee het graan laat groeien, bloeien en waaien, en vogels terugroept vanuit verre…