Alle inzendingen over vuurtje

Geen regenbui die het innerlijk vuurtje blust. Geen toverspreuk tegen de vibrerende onrust. Mijn hart klopt door jouw chique verschijning. Mijn hart blijft kloppen door jouw betovering.…

Ik ren weer mee in een knipoog herkende ik weer het juiste ritme van wilde golven storm met regen schepje liefde vuurtje gestookt In veren wolken zonder schaduw zacht geworden door stralen zon vlieg ik weer rond omhoog wil ik nooit meer dalen nooit weer donker nooit meer dood…

ik wist dat zij zouden komen kleine spiralen van zand voelde ‘s morgens de zon al prikken op mijn gezicht en hand ook het steels verschieten van de duinse schaduwkant waar de alom aanwezige gekko’s kartels stappen op de rand nog hangt in de pittige geur van olijven ui en paprika een kip te garen op het vuurtje dat maar niet…

Opstaan en een ontbijtje maken Recht trekken kussen en laken Wasje draaien, wasje vouwen Allemaal klusjes van huisvrouwen Boodschappen doen en koken In de winter een vuurtje stoken Overhemden en t-shirts strijken Alles moet opgeruimd lijken Poetsen van badkamer en wc Doe de huiskamer maar gelijk mee De meeste huisvrouwen hebben daarbij…

samen in de sneeuw je zwavelstokken handen kou maakt alles zo alleen een vuurtje, maar de vlam wil weer niet branden ik kijk je aan de droom zit in je ogen een wereld vol gemak een huis dat meer dan alles had toch zijn je vingers wit bevroren, je hart steenkoud en er is niemand om je te bekoren geef mij wat licht een vonk die warmte…

Mijn handen liggen zijdelings naast een lichaam dat ooit het mijne was En zachtjes probeer ik mijn schreeuw te dimmen alsof het een vuurtje is dat langzaam gedoofd moet worden Een ijslaag vormt de basis van mijn koude lippen terwijl mijn laatste adem vergeet te ontsnappen En ik val in de donkere leegte val ik met gespreide armen vergeet ik dat…

Ik weiger te dansen naar hun pijpen, keer me om met het gezicht naar de zon, en af van hun grillen, ik zal een oogje dicht moeten knijpen, om daarachter het vuurtje te laten rijpen.…

De opwinding van het ontstoken vuurtje de passie van jouw oneindig galmen voelt als een ijzige atmosfeer zonder verstijving. Apathisch gedesoriënteerd in een cocon bemin ik jouw sierlijke melancholiek mijn sterfelijke gedachten ontspoort in gedicht.…

Kunnen dan niet, als ontzind en huidloos doordringend verliefde grondstof, tot één zacht vuurtje nu vervloeien mijn de weg kwijt- rakende voortstrompeling en jouw als sneeuw voor de zon ronddwarrelende afwezigheid? ----------------------------- uit: 'Wachtwoorden', 2015.…

Heeft dat eenzame vuurtje dank zij mij al het leven met honderd jaar verlengd, de tijdgeest tijd'lijk van taak ontheven: vroeger en nu voor even vermengd?…

vielen op het pad van de viskar van de bode die Vrouw Holle had ontboden alleen was het wel wat snode dat de Genius vergat dat vrouw Holle zoals altijd wel weer iets te hollen had Vrouw Holle - ach vrouw Holle viel gestuiterd met haar gat in de hemel van de Goden waar ze rondjes rent voor doden op haar sloffen uit de mode waar dat vuurtje…

Hoe een klein onschuldig vuurtje De oorzaak van het vagevuur kan zijn. De pijn van oude herinneringen…

perspectief wenkt naar Eenoog die taalt naar gebaren in golvend landschap de verte licht trillend op door vuurtje dat loopt naar boog die spant als vers gebakken lucht de vulkaan werkt als een paard ruzie slaat uitdrukking die staat voor het vrije woord op de vlucht sluit het alibi terwijl de schrille gil doordringt in het land van niemand…

ik wieg mee met de vlammen van mijn klein vuurtje hoop dat ik gesprokkeld heb uit gevonden stukjes dood om me heen zij waren al verloren hun groei gestopt door structureel tekort aan continuïteit die in het leven van de soorten snijdt diversiteit is al geminiseerd door economische belangen waarbij de mens zichzelf met hoofdprijzen…

Van veiligheid naar woede: gele hes De opstand van de horden uitgebroken ’t Zijn ordinaire revolutiespoken Zij waren rond, de geest is uit de fles De kruk, de brekebeen, de oude bes Zij voelen zich totaal niet aangesproken Bij hen is nooit het vuurtje aangestoken Ze zitten in een onbesprongen bres ’t Wordt weer eens tijd voor een pikant…

Iedereen krijgt z'n eigen pakje te dragen, alleen heel soms zou ik willen vragen, kan ik 't niet in 'n zakje doen, om 't heel snel weg te gooien, 'n vuurtje ervan maken, om 't vervolgens uit te strooien?…

we stoken een vuurtje smelten lood springen over een sloot we lachen, halen onze schouders op en legen onze laarzen de sloot, té breed we wringen onze sokken slaan ze droog op de stoep ik roep... Theoooo...... nu lees ik je naam op de steen, in zilver je was goud, broer !…

Zingt een mooie exotische vrouw ‘zou jij niet willen dat jouw vriendin zo vurig was als ik’ zing vrolijk en blij tot mijn vrouw ‘jij bent mijn vriendin vurig trouw’ dat meisje is leuk maar veel te wild ons huwelijk kent de vurige momenten nu als sara en abraham een paar standjes terug moeten wij soms even kappen het vuurtje opstoken niet…

Achter dit brein Wat is het effect ervan Wat is het plezier Wat heeft Degene die dit voor ons maakt In het vizier Waar gaan we naar toe De mobiel De cel Informatie Razendsnelle communicatie Piepkleine berichtjes Als muizentaal Digitaal Wordt normaal Als god Die gecodeerd wordt En dan te bedenken Dat het allemaal begon Met een vuurtje…

Een West-Vlaamse gaai uit Oostende Bijziende met twee linkerhände Dacht ik dicht er niet één Maar wel honderd-en-één Uit hetzelfde hout: Niets dan ellende...…

Najaar, vuurtje in de nevel, slaapje van de luiheid, de wereld wordt weer één, zelfs de spreeuwen boven het station zijn onverdeeld, waaiers, grandioos vertoon van tucht, vereende turnsters die zich voegen naar de beeltenis van hun bejaarde leider: Weemoed, vijand van de poëzie, de ogen van de dichters zien alleen hun eigen wimpers, druppels…

er iets niet in de haak Ik kan de vinger niet op leggen Maar het lege gevoel in me dat groeit Gevoel te leven zonder reden Gevoel te leven zonder hart Te leven als een robot, die puur zijn taken doet Gegoten in een vast stramien Dagen vullen zich met nietsheid Sluiten naadloos aan in de keten van mijn leven Vertrouwdheid dooft het laatste vuurtje…

Een lucifer bleek echter niet voorhanden en daarom vroeg de beul 'r om een vuurtje. Ze zei: 'Helaas, ik ben gestopt met roken. Wat naar, dat jij je werk nu niet kunt doen.' Ter compensatie gaf ze hem een zoen. De beul, die bloosde, bleef van vuur verstoken.…

ik wiegde mee met de vlammen van het vuurtje hoop zag het manifest gestalte krijgen in oplaaiende hitte golvend nam geestdrift bezit van alle mensen hoger dan ooit wakkerden emoties als liefde en vertrouwen aan om toch de aarde nog klaar te maken voor zijn nieuwe ijstijdenloop de gevolgen van vervuiling en brandschatting…

vissen door de deining niet naar buiten kunnen kijken Wanen vrezend deel ik z'n mening Wat doet U voor werk, vraag ik Ik ben gepensioneerde dorpsgek ik hou van 't vak, niets is te gek werd me te druk, 't was gekkenwerk Te gek, zeg ik en vertrek bezorgd om de rust in ons buurtje breng ik verslag uit aan m'n vrouw bekend als 't lopend vuurtje…

Knap meisje 22 jaar neemt sigaret en krijgt al snel vuur romantisch toch op groot scherm in close-up sharon stone ashly judd krijgen een vuurtje en de kijker staat in vlam zelfs modellen worden betaald om te roken verkocht op speciale video’s en ze noemen dit ook wel eens real life een ochtendhoestje gaat wel over neem…

Hij zei: 'Tot m'n spijt ben 'k m'n lucifers kwijt, maar voor mij hebt u vast wel vuurtje.' Ik zei, da'k gestopt was met roken. Van woede begon-ie te koken. Ik voelde z'n hitte en staakte het pitten. 'k Was blij, da'k op tijd was ontloken.…

Een vonkje dat een vuurtje kan zijn, een zaadje dat misschien terug een bloem kan worden. Woorden hebben een heilzame werking op je bewustzijn en je zelfrespect. “Kan het aub zo blijven?” Dan kan ik op mijn dromen blijven drijven.…

Haar kledij was punk en country ineen, terwijl ze na steeds meer Guinness mijn hand streelde, toen ik haar een vuurtje gaf en ze vertelde over haar ellende in deze klerenstad, zoals ze beweerde, met haar tong giftig mijn gehemelte strelend, gingen we samen over op Ierse whisky en eindigde ik die nacht bij haar in bed, waar ze me helemaal…

Vuurtje gestookt in een krant onder de spoorbrug maar niet meer kind geworden daardoor, ouder hooguit, aan de randen aangevreten, onleesbaar. Zij in de wagen werd blauwig. Haar daarom even opgepakt, haar tegen haar gestaan. Neergelegd, terug gegaan als altijd, iets later misschien.…