Alle inzendingen over waar we waren

Daar, waar we dachten meer dan onsterfelijk te zijn, daar, waar we wisten er altijd voor elkaar te zijn, daar, waar we zeker wisten, wij worden bij elkaar 300 jaar, oké, een beetje overdreven we wel, daar, waar we een stilzwijgende afspraak maakten, moet jij nu verzaken, daar waar ik boos was, verbolgen en nog heel wat gevoelens…

bezopen Lang leve de koning, lang leve de koning waar we niet in geloven…

Naakt met de woorden die ons weer laten spreken zijn we onze schaduwen ontgroeid en volgen we elkaar waar we zonder schaamte elkaars leugens ontdekken…

dit moet de plek zijn geweest waar we wachtten op een nevenschikkende zon waar we meenden ouders te zien, straat en plein zich ontvouwden tot lonkende hemelpoorten aan de oever van iets onbetreden, het eindeloos begin zonder te weten wat we later wisten waar we ons middenrif lieten begaan met ademteugen vol morgenstond, de dood in verre…

Daar, waar we gisteren de doden herdachten, we twee minuten stil waren, zijn nu de feesten losgebarsten om de vrijheid te vieren! Daar, waar we gisteren twee minuten, de gevallenen in ons hoofd hadden, spelen nu bands en wordt er gefeest, want gisteren was gisteren en dus: Geweest!…

Met wie je ook verbonden bent we gaan altijd naar een plek waar we weer willen zijn. Waar je wilt zijn. Daar waar we weer terugkomen. Een plek die mooi is vol van gedachten en herinneringen. Een plek van vroeger en nu. Een plek die ieder heeft. Het kan overal zijn.…

Telefoongesprek, over de locaties waar -- we zogenaamd zijn.…

Alles moeten we lossen, alles laten gaan waar we eens onze hoop op stelden, waar we fier over waren maar ook wat ons berouwde: de misverstanden, het kwaad en de stilte, de haat en de hoon.…

op de horizon lang en ver daar is het heen is het doel en achter is waar we zijn achter de horizon verder, droom daar is het heen is het doel en achter is waar we zijn zie de ochtendzon van ver naar nu spint goud in je haren heen is het doel - achterlijk…

Zeg me waar we zullen zingen in falsetten zullen zwaaien spiegelhuizen laten lachen om een Juttekop met haar orgelmannen met een rietje centenbakken laten graaien kinderogen aangestoven witte spoken laten kraaien Zeg me waar we zullen dansen vliedend middelpunten draaien in dit reuzenrad vol liefde zuurstokroze met gitaar waar we samen…

was het deze middag of lijken beide wegen op elkaar het pad waar we elkaar ontmoetten de berm waar wilde cichorei stond de boom die leek op de vorige en de vorige die zo leek op de volgende was er een route naar de plek waar we niet voor kozen is dit de bestemming en bleek er geen weg terug of hebben we bij vergissing gedroomd zonder…

Naar waar we aandachtig zijn. Waar we stil stil gaan staan. Waar ons oordelen staakt. Waar we zintuig worden. Met heel ons lichaam. Met hart en ziel. Vanuit ieders standpunt bezien, heeft ieder mens gelijk. Waarom dan knokken om menigen? Wisselen van elkaars gedachten. Elkaar beter leren luisteren. Elkaar beter leren zien.…

Nu in eens niet meer voor ons bestaan Mensen waar we zo veel om hebben gegeven Dat we die nu bijna zijn vergeten is dat niet raar?…

Beneden de wereld, staan bloemen die wij niet zien, beneden de wereld zijn mensen die wij niet kennen, waar we niet aan willen wennen beneden is een wereld die wij niet kennen, waar we geen aandacht aan geven, waar voor ons geen mensen leven beneden de wereld is er geen hoop helpen we geen mensen in nood zien we geen dood, de wereld beneden…

Laten we liggen waar we beelden willen zijn die blijven liggen als de stormen voorbij zijn.…

We dromen van witte stranden waar de palmen naar ons wuiven Waar we elkaar eeuwige trouw beloven bezegeld met ringen en witte duiven Een prieel op het witte strand waar de ringen worden omgedaan En dat alles op het moment dat we de zon kunnen zien ondergaan Waar we na de huwelijksceremonie genieten van een dans op het strand Daarna dolverliefd…

Zonder het duister kan het licht zichzelf niet zien De aarde draait door, we draaien mee en houden vast Aanpassing is confronterend, ik merk het elke dag Zelfs de wind zocht naar beschutting op gure dagen Wij worden bepaald door waar we gaan, niet waar we waren Houdt de macht bij jezelf en laat de angst maar varen…

Een eeuwigheidsmoment het zomaar stil bewust worden van vrijheid als we de tijd passeren waar we zo vaak slaaf van zijn…

stokoud en opgesloten in een kamertje kijken we films en lezen we boeken jij en ik zag je dat dat camerastandpunt en hoe mooi die dialoog en de muziek onder die laatste scène en laat me vanavond in bed jou alsjeblieft die fraaie zin voorlezen die ik las vanmiddag toen jij gesukkeld was in slaap van die dingen waar we…

We geloven vaak in onze dromen Maar dromen zijn dromen, de meeste zijn bedrog Zo worden we wel eens verliefd Het is een droomwereld waar we dan in leven In sprookjesboeken kom je de liefde van je leven tegen En ze leefden lang en gelukkig samen tot het einde van hun levensjaren Maar dit is het echte leven, het is geen sprookje waar we in leven…

kun je mij helpen met het zoeken naar plekken, mooie oorden voor ons beidjes ontdekken waar we kunnen luisteren naar de wind, hoe die mooie melodieën voor ons zingt waar we kunnen kijken naar het mooiste licht, hoe de zon de zee kust wat een fraai gezicht waar onze dromen ongetwijfeld uit zullen komen ja, daar wil ik leven met…

we niet stil zoals het kloppend hart dat bleef voorstondig, nageboortig waar we ook heen gingen…

het oneindige universum voor ons ter observatie we mogen ver zien erin ver te reizen is waar we ons op verkijken…

waar we woonden wilden we weg wie we waren werd weerlegd wat we wensten wisten we wel we wilden waarheid-wordende wensen…

deze boot is het uur van de eindtijd in de duisternis van eenzaamheid een boodschap van averij gekneusde geesten gedichten van vaarwel zonder naam en nooit meer boot van alles waar we van hielden…

Het is de liefde die we krijgen, het is de liefde die we geven Het is de liefde die we delen met de mensen die wat voor ons betekenen, De mensen waar we op bouwen, de mensen die we vertrouwen, de mensen waar we van houden, dat is het meest kostbare wat er is...…

we zijn wat we eten wat we zeggen wat we denken te zijn doen niet doen denken maar niet zeggen we zijn wat we niet weten we zijn wat we vergeten we zijn de stoel waar we in zitten het bed waar we in liggen we zijn overgeleverd aan lot en toeval en zijn deskundig of niet of weten niet beter acteren als afgekeurde amateurs een…

Nader je niet in afstand omdat je bij me bent hier achter die spiegelwand van de horizon waar we meanderen in straatrivieren omdat we aardappelen lenen van een dronken boer neem ook geen genoegen met jouw toenadering nu je achter me staat voor het verlaten land waar we creëren op het gezonken plein omdat we boeren laten voor beschonken…

Trots van België geforceerd in het donker waar we goed in zijn buitenbeen bij de groenten (g)een reden tot bitterheid…

Statig ritme, grijze mist Waar dromen worden uitgewist Waar we gevangen, met zijn allen Tevreden van ons voetstuk vallen Terwijl we sputterend toegeven Dat dit het is, dit is het leven.…