Alle inzendingen over waar we waren

Het nadeel van voordelen is dat na het voor waarin we menen te delen, vaak constateren dat het voordeel veel nadeliger moet zijn geweest, dan het voordeel waar we van tevoren in meenden te delen.…

waar we ook zijn of waar we gaan Nu j'onze handen niet meer aan kunt raken raak j'onze harten nu nog duidelijker aan…

Wij lopen op een Weg Niemand weet waarheen hij leidt Er is geen Bord dat ons zegt Waar we ons bevinden in de Tijd…

Leven 'n illusie ons volgend leven misschien werkelijkheid waar we lachen om dit bestaan heeft DIT leven toch nog zin…

In een vlaag van stil verlangen sprak ik je zachtjes aan nooit had ik durven denken dat het er nu zo voor zou staan in zo’n kort tijdsbestek weten wij al zoveel van elkaar wat maakt ons gek waar verlangen wij naar waar we nu zijn bevalt me wel waar we kunnen gaan is de vraag ik laat het lot beslissen dat blijft nog even vaag maar…

Waar? We zwierven door Parijs, waar we nooit waren geweest. Wanneer? Ik zou het echt niet weten. Dromen worden gemaakt, waar ook werkelijkheid ontstaat. Waar mogelijkheid beweegt. Waar tijd in eeuwigheid verglijdt. Wat vandaag in ons wordt gedroomd, kan werkelijkheid gaan worden.…

Want deze nacht is geduldig in de momenten die ons brengen waar we niets meer zien en alles geloven.…

dit was het huis waar wij woonden het veld waar we lagen in zomergeurend gras hier was ons tintelende samen in het milde stille licht waar we in de verte van onze ogen argeloze dromen droomden hier was de geurende aarde de zoete lucht van oude lindebomen in de donkerte van de nacht hier was het zilveren stromen van de beek de spiegeling…

waren en wie we zullen zijn Naar waar we gaan en waar we horen…

Laten we gaan Laten we vertrekken geen eind, geen doel We volgen de vogels en zien wel waarheen we trekken En de vogels vliegen die kant op, dus daar is waar we gaan…

hoe houden we elkaar heel daar waar we niet liefhebben het glas valt aan scherven verdwijnt de pijn als we weg lopen? koesteren we het breekbare vinden we perfectie in het onvolmaakte?…

Om het allemaal maar te kunnen vergeten bouwen we luchtkastelen op de ruïnes van ons verleden Paleizen waar we in wegdromen Onszelf koesteren in de waan van veiligheid en vertrouwen En we bouwen en bouwen en bouwen...…

Als je stil bent hoor je een piano zachtjes spelen Alsof vingers de donkere wolken aaien, vangen, bestormen, strelen Als je stil bent hoor je jezelf en je gedachten Alles waar we nu niet van slapen Alles waar we vroeger om lachten…

wanneer of waarom we vertrokken weten we werkelijk niet boven ons de wentelende wolken in de wrede verte het wassende wrange water en het wenen van weerloze wanen wat zal van ons worden wie wil op ons wachten we zijn niet waar we zijn…

golven ijlen zich openscheurend in speelsheid mee tot ze ons in rimpeling op langgerekte cirkels naar de oever brengen waar we warmstrandend nagenieten van het spel dat we met hen samen delen…

Voltooien van de cirkel bidden om een vredige nacht het ritme van de dag verbinden we met ons leven de kosmos is het bed waar we morgen uit opstaan mijn dagen in het klooster 7…

Toekomstbeelden mogen stralen vol toverachtige beloftes de schoonste wens blijft steeds te willen bloeien voor hetgeen we bestemd zijn op de plaats waar we toeven.…

stom zwijgen de klokken van de tijd misschien kunnen we beter sterven als een zwaan aan het water de blauwe oever de Jordaan waar we leerde vliegen om weer op te staan…

We zien kleuren in foto’s. Slecht geprint. Waar we misschien eens of nooit meer onszelf zijn.…

Waar wij eraan gewend Zijn geraakt elkaar Wegkijkend voorbij te gaan Is daar zo maar die ontmoeting Via Marktplaats waar we Zo waar een mens ontmoeten Die we in de ogen zien, Die zijn verhaal vertelt, En die bereid is ook Ons verhaal aan te horen…

Weet je Ik ben er nog en blijf nog een beetje Hier Want weet je Je bent er nog blijf nog een beetje Daar Waar we vroeger waren Soms komt alles terug Hier bij mij Daar bij jou En vandaag overal…

waar we samen krasten in oude notulen van voorbije nachten en vergeten passie nogmaals de dubbele oxer namen foutloos zwegen…

Weet je Ik ben er nog en blijf nog een beetje Hier Want weet je Je bent er nog blijf nog een beetje Daar Waar we vroeger waren Soms komt alles terug Hier bij mij Daar bij jou En vandaag overal…

In verbinding met het diepe het wijze van de aardkorst wat aanbid je meer dat wat je voeten voelen leggen je handen neer daar in dat aardse diepe waar we samen sliepen rusten we samen weer.…

Ik lig en jij bij mij Wij zijn eenvoudig waar We liggen waar om waar te zijn Je vleit je in mijn zij We liggen draagbaar Opgevouwen in het licht We liggen licht om waar te zijn En ik verdwijn maar Goed gestemd kom ik in waarheid om In de feitelijkheid van jou en mij In variaties op de tijd In de variaties op werkelijkheid…

vreemd blijft het om het bed te zien kussens liggen stil, haast gerangschikt als museumstukken in een eigenaardig, oud licht het wordt koud, killer dan buiten ook dit schrijven kost meer tijd zoals de weg langs muren en loze lakens het doet pijn wanneer jij beweegt in een veranderde blik en ik vecht voor eigen recht de hemel leeft met…

We hebben onze expeditie grondig voorbereid. We kennen de plek waar we het spoor bijster zullen raken waar we door de grappen heen zullen zijn en een lawine ons gezelschap zal halveren. Daar zal december blijven duren en de storm zal onze sentimenten aanwakkeren op een manier die onze geldschieters zal bekoren.…

Ik wandel soms weer door het park in gedachten door het park van mijn leven waar we huilden waar we lachten de wandeling die aan een ieder slechts eenmaal als te bewandelen wordt gegeven ik wandel er soms weer even en kom er vele mooie beelden uit alle jaargetijden tegen ja zo gaat dat meestal toch in ieders leven mijn park wordt…

de zee waar we ooit leefden waar we lang geleden uit kropen op zoek naar nieuw levenslicht en nieuwe littekens…

We zijn stil gezet later staat niet vast er geldt een andere wet we plannen op de tast We dachten het te weten waar we morgen stonden of waar we zouden eten we hadden ’t uitgevonden We zitten nu gevangen kijkend achter ruiten luisterend naar gezangen van vogels die vrij fluiten We zien de knoppen springen van bomen die ontwaken…