Alle inzendingen over wachten OR blijven

In Sesamstraat zijn rellen uitgebroken ‘Wij weg voor een of andere ouwe taart?’ ‘Dat nooit!’, zegt actieleider meneer Aart Met volle mond zei Koekie: ‘ Mooi ge-ssprroken.’ Ook Ernie vindt het reuze achterbaks ‘Hij krijgt van ons de kieteldood, die MAX!’…

zon verschiet in kleur laat stofjes dansen in willekeur van lucht geur van lang geleden herinnert weer aan vluchtig ziekverdriet zijn stil gevangen in broos lijden lippen smakken in het delen van de dorst een zuster drenkt met afgelegde trots we zien haar bidden kaars en handen klaar middaglicht laat zacht haar ogen breken wij blijven…

de verschrikking is een ongelaagde vormeloze klomp een amorfe massa vijandig onooglijk ongenaakbaar je voelt het ongemak de pijnlijk stilte en je weet niet of het ooit genoeg zal zijn je blijft desondanks de klomp valt in duizend korrelige stukjes uiteen je bent gebleven…

de aarde draait de regen druipt de drinker drinkt een moeder draagt de plicht die drukt de dromer draalt een dichter droomt een wolkje drijft de schrijver blijft…

is er een seizoen dat zoveel stilte in zich draagt dat het tumult binnenin hoorbaar wordt een landschap waarin zoveel liefde groeit dat de dode niet verdwijnt haar tot leven roept…

In de duizeling van vrijheid waagde je de sprong. Slaap, slaap nu maar voorbij de moeite, de nood. Zweef nu maar voorbij de pijn, voorbij het zwart. De raaf zal je in kneedbare ruimte en tijd beschermen. Hij koestert de herinneringen en gedachten. Als niets meer vanzelf spreekt, niets meer hetzelfde is. Als ik je het meeste mis.…

aan de rand van de nacht tussen kogels en oorlogstaal wortelt een boom in het bergravijn achter de binnenkant van de buitendeur danst rouw zijn staccato dans in onbuigzaam verdriet boven de huizen sluiert de meedogenloze geur van verbrande schoonheid aan de rand van de nacht slapen de mannen in watten van duisternis begraven…

Jouw gevoelens voor mij Blijven donker…

Wat doelloos wachten lijkt blijkt uiteindelijk een prachtig zicht te geven in het leven wanneer je iets met wachten doet zal wachten iets met jou doen…

Ze zei me laatst dat ze voor altijd bij me wilde blijven. Maar ik wachtte liever nog een jaargetijde. Want bloesem bloeit nou eenmaal vaak in mij.…

Ik zal wachten tot de dag dat je bij me zult komen Ik zal altijd blijven wachten, nét zolang tot je bij me zult zijn Tot die dag zal ik zwijgend in de tuin staan, naar de oude boom gaan, elke dag Ik zal zacht neuriënd aan de beek staan, tot die dag.…

Ramen zien haar komen en blijven waar ze kijkt naar wie voorbijgaat of ontdekt dat ze wacht op geluk dat gedeeld in spiegelschreven van dromen van haar zou kunnen zijn…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Even wachten, niet reageren, diep ademen en glimlachen, ook om eigen stommiteiten. Dan maar weer luisteren, kijken en denken, voelen en beamen. Even wachten, toch blijven hopen en beminnen, diep ademen en glimlachen, ook om eigen stommiteiten.…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

De een zit stil, de ander, nerveus, beweegt één voet in ritmisch op en neer. Soms met zijn twee meestal alleen, geen lach of luide stem hooguit heel zacht gefluister. De vrees wordt niet gedeeld, elk een omarmt zich zelf en lijdt en hoopt in stille eenzaamheid.…

Waarom kon het niet blijven zoals het was Een grasmaaier om te duwen En een ouderwetse boodschappentas.…

wachten vertraagd verlangen tot Erbarme dich je ratio breekt hart en ogen raken verlangend blijven waar je bent…

Wanneer hun lichamen sterven blijven hun geesten leven. Blijven hun beste gedachten in boeken eeuwig voortbestaan. Blijven ze lezers ontmoeten zoals ze ooit bij leven deden. Zoals ze ook vandaag nog doen. Oude schrijvers wachten. Oude boeken slapen niet. Vraag hen om oplossingen voor onoplosbare problemen.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

verdriet verzachten nu is het alleen nog maar wachten…

Wachten is een onderwerp, waar niemand graag van hoort. Als je ergens op wachten moet, is datzelfde wachten iets wat je aardig stoort. Die 'stoorzender' kom je overal tegen. Met wachten wordt ook niet verzwegen, wat een irritatie er boven komt drijven. Maar we laten ons er niet onder krijgen!…

Wachten, wachten, uren, dagen, nachten Hoeveel tijd gaat er verloren met wachten Wachten op iets wat misschien niet komt Wacht even, ik zeg het zelf ook, verdomd !…

wil je wel gevonden worden of ben je jezelf misschien kwijt ken je zoveel kleine hoekjes die je met niemand nog wil delen of kan je het gewoon niets meer schelen 'k wil wel naast je lopen en zwijgend naar je horen maar toon me dan de weg hoe ik naar je toe kan komen wil je wel gevonden worden ben je dan zo hard gekwetst ?…

wateroppervlak verdronken zinnen laat verdwijnen in bodemloze klanken verankerd in het uiteindelijke weten Verloren in het lege nachtelijke niets terwijl het duister tranen naar de morgen stroomt overspoelen hete golven woordloos verlangen naar het onbegrensde van het minnen Fluisterend geeft zij zich over aan de roep van de eeuwige nacht, wacht…

Melden om vijf uur cel in kil organisme dreigend zelfverlies Het wachten op niets niets gaat geluidend voorbij tv speelt voor niets oud kerstnummer meldt leeg nieuws brekend lijntje tijdsbesef Het ziekenhuisbed mijn hand vindt slechts roestvrijstaal verlangend tastend…

Ik hoor je zoveel liever nu dan zoveel later pas ik wil die stoet nu langs zien trekken wil ze bij leven liefst lang tellen wil nu al weten wie, waarom, welk oordeel straks gaat vellen wie roept dat ik zijn beste vriend was Ik zie ze zoveel liever nu dan zoveel later pas nee, doe mij nu dat grote feest lach nu en lal, want waarom wachten…

je kracht zoog jij me leeg Zonder dat je dat kon weten Dat heb ik me later nog verweten Ik liet het toe zomaar afweten Heb je nooit verteld Hoeveel pijn dat deed Nu heb ik spijt van zoveel dingen Maar ik wil me niet aan je opdringen Alles wat je deed heet liefde Dat kon ik alleen niet zien Denk je dat kan je me eens kan vergeven Ik wacht…

Wachten doe ik, tot de kilte de lachende avond verjaagt en ik niet anders meer kan dan niet meer wachten.…

wachten op de trein naar een provinciestad gedachten (plus en min) die evenwijdig in het spoortje lopen perronwind wars van richting koelt hoofd en huid en dan twee lichtjes in de verte als ogen - warm en open…