Alle inzendingen over wagen OR tijd

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Vanavond had ik lef Ik durfde je nummer te vragen Die heb je me gegeven Maar durf ik nu ook de gok te wagen? Ik pak mijn telefoon De woorden vormen rare zinnen Alles schots en scheef Hoe moet ik toch dit smsje beginnen?…

als in een prent aan de aarde wil opdragen hoe elk sprankje licht fonkelend uit de verte de mens kan behagen bevroren bladeren ritselen in kwetsbaarheid een verfijnde wijs ijsbloemen tekenen zich als een glasschilderijtje flatteren het stemmige grijs de merel trippelt tal van sporenpootjes op de sneeuwlagen * en ik, ik waag…

Leeuwen zagen vaak in vroeger tijden Een soortgenoot in iedere Peugeot Sinds onlangs krijgt hun jachtinstinct een go Als Smarts hun ambiance binnenrijden Zet straks een kat z'n tanden in zo'n wagen Dan kun je nog 'ns smartegeld gaan vragen…

Jan lag te slapen in zijn wagen. Schelmen komen En spannen Blesje uit, en tijgen op de rit. Ten laatste, Jan ontwaakt. „Hoe?" roept hij uit: "Wat's dit? Van tweeën een: men heeft mijn paard mij afgenomen , Of ik nam, in mijn slaap, een wagen in bezit."…

daar lig je aan de kant middenberm - snelweg A2 geraakt door een snelle wagen gedood door de klap en toch... blijven je vleugels fladderen en proberen maar het gaat je niet lukken prachtig mooie buizerd nooit ga je nog wolken bereiken het einde van jouw schone vlucht.…

En als men tijd heeft schrijft men een gedicht. ------------------------- uit: Forum (jrg. 3, 1934)…

Z'n wagen kon-ie beter laten staan. Hij reed, zo leek het wel, op alcohol. Hij had de hoogte. 't Was een arrestatiereden. De doorrijhoogte had-ie overschreden.…

Traagzaam trekt de witte wagen door de stille strate toen, en 't is wenen, en 't is klagen dat ze bin' de wijte doen!…

Zo'n electro-wagen is briljant : je zoeft geruisloos door het land. Maar valt je accu plat, verander van pad en wip effe over naar Nederland !…

De vreugde was niet altijd onverdeeld: Ik deed het half uit liefde, half verveeld, Maar ik kwam in het park soms halverwege Een moeder met een kinderwagen tegen En zag dan het verdraaide spiegelbeeld Hoe ik ooit in haar wagen had gelegen.…

trompetgeschal ik zal gaan Als jij roept zal ik gaan mijn werk mijn eten en mijn handen zal ik laten staan als jij roept zal ik gaan Als jij roept in de morgen in de middag in de avond in mijn dromen in mijn waken als jij roept zal ik gaan Ik zal gaan al breken ze mijn benen al moet ik kreupel gaan engelen binden dan mijn wagen…

' 'Hoor eens', sprak Jan en hij schoof aan zijn pet, 'Pleuntje, geen mens gaat er dood vóór zijn tijd. Heb jij jouw hartje op een ander gezet, Of heb je zin in een varensgast, meid?' Wat moest ik zeggen, of wat moest ik doen? 'Ga maar naar moeder', zei 'k, 'vragen staat vrij'.…

dagen trekken aan mij voorbij moeizaam tikken alle raden ze trekken diepe groeven het huidige moment Jouw lach in mijn gezichtsveld toont nu slechts dofheid geen zicht op het wagenpark zo alleen onderweg Ik zwijg de dagen voorbij wat spreekt is mijn gezicht lichaamstaal duikt in een ongewisse duisternis…

mijn Pieter op een wagen. Vast gebonden als een zwijn. Mocht ik de oorzaak maar niet zijn. Mocht ik de oorzaak maar niet zijn.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

In de mist is trage een os met een ossewagen stappend naast de mist nooit mist zijn maat de os van de ossewagen Uit de mist in de mist met de hortende wagen dut de wagenvoerder zich niet vast in een spoorloze slaap Achter aan de wagen drijft lantaarnlicht een geringe wig van klaarte in de donkerdiepstraat…

In de mist is trage een os met een ossenwagen stappend naast de mist nooit mist zijn maat de os van de ossenwagen Uit de mist in de mist met de hortende wagen dut de wagenvoerder zich niet vast in een spoorloze slaap Achter aan de wagen drijft lantaarnlicht een geringe wig van klaarte in de donkerdiepstraat…

In bed, in het donker onder de dijk hoor ik de brom van de rivier- schepen zwaarbeladen buigen door de bocht van de trage tijd waar wij ons nooit wagen, wetend wat er gebeurd is met die jongen die niemand meer kent waar wij 's zomers zwemmen een paar slagen heen en weer in de baai uitkijkposten bouwen en ons vervelen bij het kruipen…

komt vrienden naar de Etstoel beleef er oude tijden draailier en vedel spelen men danst er op de brink drost en etten vellen vonnis het volk kijkt ademloos de dief wordt straks verhangen ginds op de Galgenberg de buurvrouw blijkt een heks na het wegen op de Waag loapieswater heelt een ieder Magnusbitter spoelt de keel…

Hoogte is diepte, een heel diep zwart onder je – krampende vingers.…

Contouren die zich langs de weg verscherpen, kil aftellen en schatten van de tijd. Wat is er mis met de mentaliteit van zondaren die deze stenen werpen? Politici hoor ik om hekken vragen.…

Ik waag mij haast niet in die straat Met al die junkies, ’s avonds laat. ------------------------ - naar Clara Eggink…

Zijn verstand rijdt Kilometers achter hem Luidtoeterend In een wagen Luisterrijk is hij De wielrenner Zonder oortjes…

lichter loop ik langs zeven sloten gelukkig zie ik ze nu op tijd ik waag een sprong en loop snel door naar het land van vergetelheid…

Ik durf geen spel te spelen, te bang voor het falen, in dromen of met vlagen, mijn angst pakt me en stopt me in een wagen, ze duwt me van de berg af. Nu is het een spel en durf ik niets te wagen. Ik schiet langs de bomen, vlieg over gaten. Nu is het een spel en durf ik niets te wagen en in vlagen zie ik het al gaan.…

het is warm de fontein spuit haar zilveren stadse sappen uit over de kinderkoppen een kind huilt in een wagen een fanfare sproeit noten platanen verwachten lente een bruiloft verandert levens het gemeentehuis uit roze bakstenen opgetrokken waakt over dit bruisend plein als een stenen mensenwaker een kind huilt in een wagen het weet…

Wanneer de tand des tijds begint langzaam aan u te knagen, en u niet meer in scootmobiel zich op de weg durft wagen, dan wordt het zo te zien wel tijd uw richting te bepalen, u weet maar nooit of vader tijd u spoedig in komt halen. Prediker 3:1…

een lied is in de maak het roept op tot leven met en voor de natuur een lied voor de aarde voor elke generatie iedere zoon en dochter waag niet te zwijgen daarvoor is geen tijd kijk buiten de wereld die op apegapen ligt zing de wereld wakker met verheven de stem elke stam en elke natie laat de kans niet lopen de aarde en ons kroost…