Alle inzendingen over wapens

ik zag je lach legde meteen mijn wapens af jij trad mij tegemoet als vriend liet vrede en ontspanning zien niet oog om oog maar in een warm begrijpen werden wij elkaars gelijken je hand bezegelde respect een arm gaf de band van samen naar de toekomst kijken…

ik vraag om regen en sleep de goden uit een groter leven weg de wereld huilt een rivier wacht op ogen 't zwellen voorbij de stroom van het kwade wie vergiet het vergeven op lippen 't gorgelen van gebeden aangetast door verzet ik sleep de goden uit de eeuwigheid weg uit vuur en wapens…

hij had ze zelf gegoten geschuurd en gepolijst beschilderen kwam later pas gezichten met een blik van ijs de neuzen naar een kant met wapens in de hand op het slagveld van zijn jeugd speelde hij de strijd van klein en groot hij kleurde rood met het succes zijn wereld was het best toch is zijn tin nooit goud geworden hij was…

ik gladiator weer speel niet met wilde beesten mijn wapens doden slechts degene die mij tegenstand geven ik olie mij met woorden die mijn tegenstrever zeer bekoren maar toen de keizer downde met zijn duim wist ik de wedstrijd verloren later in de catacomben voelde ik dat wij elkaar verstonden er was geen strijd enkel wat onenigheid…

koning in rede wekker van vervoering was het liefde toen je sprak van gedeelde tronen verraderlijk vulde je de container van een geweer met rozen en kocht je argeloze onderdanen om heersen is je land en lichaam het leger je begeerte proeven je tweede huid neen, voor mij geen heer geen wapens meer en ik bid dat ik nooit…

De wolven wapenen zich tot de tanden. In kamerhoeken kreunt de lucht. ------------------------------------ Uit: 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2013.…

men verhing de bordjes en nog pronkt hier het voormalige wapens en namen wachters bestaan niet meer ik kan de berg bestijgen door wijd open poorten binnen gaan het ongedekt rondeel waar soms de ommegangen stokken en men beschroomd de zuil van stilte ziet het hoog vertrek de open schrijn voor wie hier hoort zonneleen 33 zie…

ik word wakker in een plas van ‘s werelds bloed niet ’t jouwe noch ’t mijne al voelt het hartzeer intens kan het nog harder nog dieper, nog dichterbij breng de wapens naar de zee en zet je neer op het zand voel de wind op je gezicht keer terug naar de kern daar waar ’t ooit begon in liefde…

Ik wil me liever nergens mee bemoeien, Maar heel toevallig weet ik dat een vriend Als WAO'er stiekem bijverdient Door in een vliegtuig landbouwgif te sproeien. Dat deel ik dus aan twee instanties mee: Sociale Zaken en de BVD.…

door het glas volg ik de stappen stappen langs de muur, links rechts. de straat is niet het einde, waar honden rond de bakken janken als ik het einde maak. het veld schuin achter, de landen waar wij grond bewaakten met een bal. soms, als we lachten wist ik niet hoezeer wij ons zijn. tot munitie plots op tafel knalde. pak het, om…

Er heeft weer iemand mensen neergeschoten, Toch draagt de dader zelf daarvoor geen schuld, Nee, ánderen die al dan niet verhuld, Hun mening gaven, krijgen op hun kloten. De slotsom treft je hard in het gelaat: Blijkt dat de vrije wil tóch niet bestaat.…

wapens met lopen weddend op wapenwed lopen drones jagend op torpedo's torpedoboot jagers jagend op kapers piraten raketten met kruisende drones je krijgt ze van mij kado de tempora en mores quo usque tandem?…

Humor levert ons de wapenen, voor onze zinvolle strijd, om ons bestaan. Humoristen zijn therapeuten. Dichters zijn clowns.…

En leggen de wapens neer. Er is geen berg te hoog om aan de voet te blijven. Want in elke oorlog loopt de waanzin voorop dat de een de ander moet doden.…

een ruiter op een adelaar strijkt over de lotusvijver hij zwaait met vier armen discus en schelp en knuppel als loze wapens in zijn greep één vrije hand plukt de roze bloem ontloken aan een lange steelwortel een doorzeefde kegel zwicht onder zijn gewicht de zaden vallen verzinken in de drab de ruiter rust er op bladgroen als een…

Armen vergroeid en onthand, wild om zich heen wapenende splijt- stof, uitgebreid de borst ontkend. Opdelend het jongste als som het gesplitste splijten, lede- maten bestemd voor een grafiek. De stem van de jeugd in lichaams- delen geschoold, is koopwaar voor een lijfonteigenend tarief.…

de wind wervelt door mijn avonden wanneer ik terugkeer naar het begin de draden tussen jou en mij zijn beladen en ik kan enkel lopen met wapens onder mijn ogen gericht doet het mij schamen is het een onvermogen om jou in mij te dragen of verdraag ik mijzelf niet verdwaald in een verstand vol mist de dood zal mij niet vroeg…

Met dodelijke wapens zeer effectief Waar geenszins zal gelden; heb uw naaste lief Van harte hopend dat ik het verkeerd zie Geesten gerijpt voor een nieuw 'Europees' fascisme Begoocheling, verbijstering, BLINDISME Met aanhangers, meelopers hoogste straf Daders, inmiddels wakker met #MeToo Door breien aan kous Nog lang niet af…

In Skopje hangt een bordje: "Opgelet, Geachte zwaarbewapende rebellen, Wij vragen u u netjes op te stellen Tot men uw nummer roept bij het loket. U krijgt van een van Hollands stoere knapen Daar dan wel een reçuutje voor uw wapen."…

Wij vonden al een bijl, een hakselaar, een vijl en een papierversnipperaar, dat is een hele massa wapens, toch ? Zulk tuig dient ter vernietiging, of niet ? De dreiging was reëel, zoals u ziet.”…

we kruisten wapens na een eerst touché gingen we en garde wisten van het groeten in elkaar ontmoeten en toch was het raak stak dieper dan ik dacht jij riposteerde in verdediging met alle macht en niet alleen met brute kracht verwondde je vlak langs je helm door een open vest verbond je zonder klagen de striemen op mijn rug…

dat wapens -tevergeefs- in elke hand kletteren De kinderen van ons weten dat morgen door hen wordt geborgen: in het rood, wit, blauw.…

Een land waar geen wapens bestaan, wel liefde en geluk, waar het mogelijk is om elkaar te verstaan, zonder een haatvolle blik. Het land ebt voor m’n ogen weg, De regenboog verdwijnt, Ook nu heb ik weer grote pech, Wanneer de realiteit verschijnt.…

Bij mij komt niets meer binnen want buiten ruikt het naar bloed het land heeft mij verraden haar witte tanden zag ik wel nu haar rollende tollende ogen kinderen worden grof afgevoerd niet met wapens of in wagons veel meer met regels en wetten geen dichter kan het mooier geen schilder verfijnder alle mazen van de wet potvast mijn land waar…

We communiceren niet meer, de taal van de handen ogen, lichaam en wapens spreekt boekdelen. En toch was ooit taal, het hoofdvak op school, maar we spreken elkaars taal niet meer, luguber toch?…

Lopend langs de bordjes 'Voormalige Rosse Buurt' weet ik dat ik droom van een betere toekomst Die kan ik mij veel gemakkelijker voorstellen dan hoe het is een man te zijn die het gebruik van een lijf koopt zonder besef wat er niet klopt Tegen hem moet ik mij wapenen Muren? Truttigheid? Klauwen?…

Door dictatoriale olieboeren werd ene T. zeer hartelijk ontvangen Ook dient hij graag des kolenboers belangen Hij zwetst, of is dit domweg ouwehoeren? Of heet dat ongelikte-beergebrul van deze ordinaire boerenlul?…

De jongelui verstoren wreed zijn lessen Er wordt gepest, getreiterd en getart Gejoeld, gejend, gefloten en gesard De vuist gebald, geslepen zijn de messen Hier wordt de klas ontzettend rustig van: In elke hoek een woeste DOBERMANN…

in 't verschiet Gerealiseerde toekomst al van toen Uit een tijd van minder minder, minder, steeds minder daar wij simpelweg zijn vergeten dat meer vaak verrijkt Hoewel kikkerland immer uitdijt wappert voorhang als niet te stuiten Onbekommerd door zelfschaduw zonder dat zij iets ziet Misschien zelfs wel zonder dat zij iets meekrijgt Wapens…

Er zijn geen logeerkamers want het land is te vol voor een paradijselijk bestaan De dorpen wapenen zich tegen nieuwkomers ze zijn niet nodig Ze moeten verder, naar de harde grond van de bergen, aan de rand van het Noordparadijs of in een bocht terug naar het zuiden, nergens welkom, nergens is er genoeg melk en honing, genoeg plaats…