4471 resultaten.
*
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 483 in je ogen
de stilte in je stem
de zwakte in je omhelzing
maakt dat ik je ken
de zwaarte in je stappen
de leegte in je hart
de schelheid in je schreeuw
maakt mijn leven hard
de leegte in je hoofd
de zachtheid in je kracht
de ruwheid van je vingers
maakt dat ik naar je smacht
maar meer dan deze dingen
de liefde in je haat,
de warmte…
Weergodin
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 316 Haar warme hart gaat ons verlaten
koude lucht ontneemt haar adem
een witte deken om haar huid
trotseert de kou
zoals mijn lichtgebrek en de klok
die bevroren achteruit loopt
ik hoop
dat ze haar deken uitschudt
me dompelt in decembermaanden
kan iemand ervoor zorgen
dat zij niet meer zal verdrinken
door valse warmte in verdriet
als…
Achter verre horizonten
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 719 De fijnzinnige muzikant heeft eens gezegd
er woont een viool in mijn ziel
dansen op klanken het mysterie leven
met ogen naar de hemel gekeerd
opzien naar de warmte van zonsopgang
melancholie bij zilveren maan onder jasmijn
achter verre horizonten zout water proeven
waar hij speelt daar worden oceanen groen
en snaren kleurt hij rood…
gevoelens
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 738 gevoelens verkennend in huid van fluweel
in warmte van aanwezige verdieping
verlangend in geestelijke verbeelding
van dagen en nachten in de showroom van geluk
zoekend en tastend in de variatie van leven
in fragmenten van onderweg
voort gebracht in de armen van onze liefde
waarin ogen wiegen in blikken
het is het meedragen en je gedragen…
vlokken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 kinderlijk plezier
in het turen naar
grijze sneeuwvlokken
tegen een grauwe hemel
dwarrelende donkere vlekken
die zo zacht en beheerst
een witte deken vormen
alles is rein en zo stil
in onze lange winternachten
is daar het zachte licht
van sterren en maan
boven deze toegedekte aarde
waar jij en ik beminnen
geborgen in elkaars warmte…
Novemberdag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 278 zo’n grijze dag die mijn kleumend lijf
voortdurend belaagt en bekruipt
naar warmte verlangen doet
zo’n dag waarop 't licht rond de bomen
brozer lijkt bij 't vallen van de avond
mee naar binnen sluipt
in het lege glas vervloeit bij 't doven
van de kaars vervaagt mij afweziger
achterlaat…
Verlangens
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 352 Als liefde in je ogen kijkt
weet ik dat de warmte heelt
dan zie ik sterren dansen
en voel je voeten niet.
Kijk, het is niet zoals het hoort
en ook niet zoals wij willen
verbondenheid kent vele vormen
en die van ons is ook uniek.…
Je eigen gezicht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 75 sta jij wel echt
in de schaduw als
je anderen laat praten
of houdt jouw ego
alles in de gaten ten bate
van je eigen heil
is het ware interesse
in wat mensen zeggen
of een entree naar meer
vaak draai jij om
als een blad naar de zon
koester je aan warmte en licht
jij zal duidelijker
moeten zijn in het tonen
van je eigen gezicht…
Zonder jou.
hartenkreet
3.0 met 56 stemmen 5.619 Soms nog, hoor ik je stem,
voel jouw warmte om me heen.
Ruik de geur van je lijf,
die ik zo goed ken.
Zie de glimlach van jouw gezicht,
je hand die heel even...
op mijn schouder ligt.
Momenten als deze
doen jou weer herleven
alsof jij nog bij me bent.…
Krullen in de wind
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 417 fluistert de wind
over veranderingen
het stormt niet altijd
in een mensenhart
het wil ook wel eens
liefdevol door haren strijken
streelt wapperende
krullen glad
soms is liefde genoeg
om weer eens met
andere ogen
om je heen te kijken
zie hoe vederlicht
de vleugels van een vogel
wiegen op de golven
van het vrij zijn in de lucht
warmte…
Het schuifelt voort
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 82 waar is de moed gebleven
om je als mens
onder de mensen te begeven
het schuifelt voort
zonder op of om te kijken
loerend naar het schermpje gelijken
zelden vang ik nog een blik
van kijk mij eens aan
ik zie jou en hier ben ik
samen zon en warmte delen
in lichaamstaal de tekens spreken
van blij zijn met elkaar
in raken herinneringen…
Toch is hoop alles
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 544 hun gemak
reuma laat sporen achter
van pijn bij het werken
ik protesteer
het achtervolgd mij op de borst
waarheid is een gouden draad
op de zichtbare kant
moet ik zeggen, voor mij
bij het ochtendgloren van de dag
toch is hoop alles
om de pijn te bestrijden
door middel van rust onder de zon
van het noorden
daar ontmoet ik voelbare warmte…
Kouder dan
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 477 Want hij is het antwoord en de
belofte van de warmte die alles vermengt en haar mond kleurt met een eenzaam verlangen
naar een koud weerzien met de volgzame dood
die haar dromen nog minder
verlossend
maakt.…
Kerstwensen
netgedicht
1.0 met 22 stemmen 2.580 Ik ze nu vaak zie of weinig hoor, met
Kerstmis zal ik ze mijn warmte schenken.…
kerstkind
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 806 heilig in de stilte van deze nacht
de dag die sluimerend op haar ontwaken wacht
vier vandaag de geboorte van dit bijzondere kind
in wiens onschuld ieder iets van zichzelf vindt
voel de vrede en het geluk dat van hem uitgaat
de warmte en de kracht die u tegemoet straalt
laat dit gevoel gerust bij u binnen komen
opdat gelukzaligheid…
Een nuance
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 171 in de stilte van de morgen
dragen gedachten verder
een kunstwerk toont zich
in beeld en geluid
door een dekentje van dauw
warmt een zonnestraal het pad
spiegelt een wonderlicht
over tranen, zorgen heen
een nuance dringt
zich tussen verborgen klanken
het schrijft zich tot een lied
laat de geest weer dromen
een hart vol vertrouwen…
In stralend rood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 188 gevoelloos zijn
de vingertoppen waar chemie
in warmte huist
reflexen als
gesloten deuren
blinden die steeds zwarter kleuren
de huid ervaart
geen streling meer
in liefde speling en geluk
verdroogd en schraal
gelooid door weer en wind
kooit zij in kou haar ziel
terug naar de moederschoot
waar dood opnieuw
geboren wordt in stralend…
Een andere vrouw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.090 Zij deed zo haar verdomde best
om hem waterdicht te vertrouwen
haar liefde voor hem deed de rest
zij dacht dat ze op hem kon bouwen
Haar leven rondom hem ingericht
altijd een geborgen veilige haven
elke dag zijn mooi weerbericht
zoveel warmte die zij elkaar gaven
Zij hield van hem met hart en ziel
en droomde altijd met een gulle lach…
Een terugkerend verwachten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 179 in jouw tuin
rond de zwijgende bomen
die aarde vol rust
het zicht op
vele bloemenharten
een schepping vol ruimte
waar de vogels
nog zoeken, warmte vinden
in de eenvoud
de glans op het groen
het lover door de zon
wordt bespeeld
daar kleurt het leven
een overeenstemming
van vele gedachten
is er het voelen
het durven hopen…
Teveel regen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 420 Die momenten dragen van een regendans
die alles weer laat keren waar de warmte
een oase is die geen dromen meer geeft.…
balans
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 230 de avond nu prevelt over de akkers
zwart licht schijnt nu door de vensters
onze gedachten zijn lang
in de dagen die nu korter zijn
nergens hoeven wij te zijn
we zijn gelukkig in de warmte
van onze kamer
in trance gedreven
voelen we de kleuren
van onze innerlijke wereld
we zoeken de kracht van binnen
in de balans van geven en nemen…
In loop der dagen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 187 En verder trekt een rij
dagen geregen tot jaren
ontsproten in nieuwe ochtendzon
uit warmte van talrijke kleuren
vormen en klanken
als sierraden om vrouwenhals
de dagen die groeiden
in lichtend gloren als smaragden snoer
een gordel om smalle taille gedragen
zwierend in warme dans
tot gouden kroon bezegelt de uren
voor het nijgen van de avondzon…
Frivole lichaamstaal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 186 wat speels
en vrolijk was
verstrakt in koude lijnen
waar warmte en muziek
op gave golven dansten
staat nu een lage zon te schijnen
ziet het echte leven
zijn eerste wit bij het ontwaken
en gooit de kont tegen de krib
verlaten is
frivole lichaamstaal
verpakt in broek en lange jassen
gelukkig
kunnen de gezichten
nog altijd stralend…
hangplek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 117 de witte wereld gaf geen zicht
op warme tenen of een veilig dak
de afgezakte ranken van mijn oude klimop
lieten meer te wensen over
en het ongemak van dikke dekens
drukte zwaar
tot waar een spreeuwenvolkje zichtbaar
kouder werd, liep er slechts wat warmte
tussen opgepakte veren
zoveel keren al
gaf de voederplank niet alleen maar
wat…
Schrijf, schrijf dit zeegezicht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 231 een scheepje dobbert
op de stroming van het water
het licht speelt aan de kim
een vuurbal van warmte
schetst herinneringen
in smetteloze wolken
hoor de muze roept:
“Schrijf, schrijf dit zeegezicht,
als een herinnerend gedicht”
een scheepje laveert
zeilen manoeuvreren
bollen op door de wind
meeuwen vergezellen
naar daar, waar de…
definitief
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 609 (voor vriend, bij het afscheid van lief)
nu jouw aardse wezen eeuwig
voortgang vindt
ik blijf hier en beleef de warmte nog
opnieuw -steeds weer- opnieuw
elke dag
ik heb
jouw beeltenissen opgeslagen
in de kamers van mijn hart
de mooiste laten stil
een glimlach in mijn ziel verdwijnen
langs mijn lippen spreekt
als immer
jouw…
Het pad van geluk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 272 dacht de stappen
te weten die ik
moest gaan in dit leven
een rugzak
met kennis en kunde
een doel dat de wereld mij gunde
maar vergat
naar vogels en bloemen te kijken
warmte te geven aan mensen
het ging alleen om mijn wensen
had maar één perspectief
voelde hun liefde niet
heb alles moeten leren
door anderen en mezelf te bezeren…
Gloed
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 3.672 De warmte van je lichaam
koestert ieder uur mijn vuur
om vooral door te gaan,
waar stoppen verliezen betekent
en verliezen eindigheid.
De kilte van de kanker
kan niet meer afbreken
wat in liefde is opgebouwd,
een liefde die voortduurt
tot in eeuwigheid.…
- staal -
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 696 eens zal ik mijn oor te luister leggen
op het harde staal me rusten
de vogels zullen roepen
de takken buigen, wuiven
ik luister naar de verte
het zingen dichterbij
het landschap traag in stilstand
zwijgt grijs in matte nevel
het zingen zingt van warmte
vol van rust en kalmte
ik klink mijn angst aan bielzen
en hou me verder stil.…
Muren kenden schaduwen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 244 met kaarsen
verloor de schemering
zijn licht
vlammen dansten
warmte en intimiteit
rond fraai gedekte tafels
maar de muren
kenden schaduwen van
mensen die worden gemist
waar vroeger het café
nog vol liep bij de reünie
speelt nu het gebeuren in zaal twee
het afscheid is weer zwaar
maar altijd zegeviert de hoop
op een weerzien…