Alle inzendingen over weigering

Als steward, snap je, doe ik weleens bars wanneer ik hunker naar mijn hartelapje ik ben in feite van mijn functie wars als steward, snap je Toch klim ik telkens op het vliegtuigtrapje iets anders heb ik toch niet in mijn mars maar niemand houdt mij medisch voor het lapje Ik lig de laatste tijd dus nogal dwars ik weiger voor mijn mond zo…

Op weg naar wat ik Altijd als een Nieuw begin wil zien Loop ik mijn benen haast vooruit En weiger achterom te kijken Om mijn passen te doorzien Want alle fouten die ik maakte Zijn geweest en achterwege Door de troebelheid verdwenen Zogeheten afgebrand Daar waar ik echt naartoe wil leven Is voldaanheid en geluk Ultiem vertrouwen om het…

stram buigen we voor de bewogen stille reis in een witte winter beetje bij beetje gesnoeid door de tijd weigeren wonden zich te laten overgroeien in onze getekende lijven de ingekerfde verhalen over het korte bivakkeren op de toppen van de ijsberg van stramme buiging tot knieval reizen we ongebroken voorbij de bladerloze bomen…

vloedgolven dragen hersens vol met water naar de zee en weiger ik dit jaar met zoveel zielen bijelkaargepakt het goudgeelzand te gaan berullen zee en waterziek ben ik voel me gehakt zoek ook het woud niet op waar regen valt nee, ik wil betijen in mijn eigen huis en tuin beneden waterspiegel aan de dijk waaraan ik woon want als ik toch…

het geloof onvoorwaardelijk in mensen, eerlijkheid de weigering muren te bouwen jezelf ontrouw te zijn doet vaak pijn huil maar verander niet wees trots naïef is alleen jouw schaamte mijn verwijtende verklaring dat van hen niet anders te verwachten valt maakt me bang ook ik ben zo dus kom bij me sla je armen om me heen…

apathisch over de muren strijkt welke als verloren in mijn stadsdeel huist dacht in het dichten van verzen en het smijten met volle glazen poëzie dat de sneeuw zich baadt in een lente die nooit zal komen ergens staat een grote winnaar op het vers ornamenteert zoals de zoekenden blijven slenteren en de doden de hemel zullen blijven weigeren…

Dan, na een hartslag van terreininstinct en binnenangst, weigeren zij elkaar welk playmobielfiguurtje waar mag wonen in die toren; met woorden bijten zij als honden elkaar af. En als tenslotte niets meer redelijk is onderbouwd breken zij af: sprakeloos blokkendoos.…

In de weigering van haar voet zie ik steeds meer dan traag bloed alleen. De aderen en de vaten vernauwen zich naarmate ik haar dichter nader. Een kind, een kras en zelfs de beweging van mijn hand lagen in de lijn van verwachtingen en ik bedacht alles wat ik nu veracht. Ik heb haar getekend. -------------------- uit: Tirade, 1996.…

. ----------------- Gerd Leers zei in een interview met Trouw dat Mauro ook na zijn studie niet zeker is van een verblijfsvergunning. 40 burgemeesters weigeren medewerking aan het uitzetten van asielzoekers en Geert Wilders schijnt hem nu te willen vervangen.…

hallo, zeg je en je duikt mijn dromen in, ze zullen zachtjes weerwerk bieden, ze zullen weigeren…

hoe ik bepaal in wederopstanding waar tijd zich verontrust in een zorgzame houding, dient het leven zich als ingeschaald vermogen bij mij aan ik weiger deze conceptuele benadering die mijn hersenen vergroten op een banale wijze, ofschoon een late lobotomie slechts een eeuwenoud litteken als een stigma achterlaat ga ik mijn weg als tollenaar…

hoog te belopen treden eindeloos de duinen, het strand, de zee veel zee die wacht, het troostende water zie ik je drijven op zachte golven naar het schip met de drie zeilen naar de verre dunne lijn naar de zakkende zon en je zwaait maar ik kan het niet, armen die weigeren mijn reputatie als miserabele afscheidsnemer er is veel wat ik…

Rutte kreeg op het Witte Huis bevel de export van chipmachines A-S-M-L richting China onmiddellijk te staken De VS zouden achterop kunnen raken Biden liet hem terloops weten dat bij weigering hij het voorzitterschap van de NAVO wel kan vergeten Rutte boog en zei zachtjes yes Ach, het was te verwachten Sinds ‘45 zijn we slaafje van de VS…

aangaande het gevraagde in ieders belang vrij, dat wel maar, maar met gedegen registratie het doel, voedselverstrekking en geneeskundige zorg in een groot vredelievende democratische natie Al dat wapentuig, die miljoenen soldaten en steden bombarderen tot rokende gaten moeders die wenen om zonen die nodeloos stierven ik maak er een eind aan, weiger…

lavendelblauw van Côtes du Rhône ga ik in het landschap op een orkest cicaden speelt Chopin van Gogh is liters verf verloren zonnebloemen, zonnebloemen ik word gek van zonnebloemen maar nog geler is het koren van de flanken der Ventoux wenkt een dode wielrenner maar ik weiger om te komen naar de zinderende rotsen ik wil drinken, louter…

Er is gezegd dat dit bedacht is door onze vader maar dat weiger ik te geloven. In het begin was er slechts een grijze zaterdagmiddag. De straten waren leeg, de man kwam thuis, de vrouw liet haar benen zien. Het kwam en ging groeien en het ging lopen.…

Ik weiger te dansen naar hun pijpen, keer me om met het gezicht naar de zon, en af van hun grillen, ik zal een oogje dicht moeten knijpen, om daarachter het vuurtje te laten rijpen.…

Vloedgolven dragen hersens vol met water naar de zee en weiger ik dit jaar met zoveel zielen bijelkaargepakt het goudgeelzand te gaan berullen zee en waterziek ben ik voel me gehakt Libië is mij te heet!…

Jij die nooit op jou lijkt, een schelp waaruit de zee verdwenen is, mijn hand waarin jouw weigering verzuurt en hoe vervloekte liefde verder duurt terwijl ik grijp en hijg en mij verzwijg. Heb ik verlangen naar de dood bestuurd? Jouw doen gebeurt. Ik zie, ik voel, ik zwijg.…

dat is niet aan mijn dovemansoren gericht doch enige rijpheid van het groeiend zaadje verhoogt de smaak wellicht niet dat ik zou weigeren bij het naderen van mijn aangezicht toch zal ik het wassen niet laten het is niet iets waar ik vaak over zal praten maar ik maak me zorgen over de onbevlektheid toch voor het oog althans vaak…

schuld moet ik dan vergeven bedekken die vreselijke tijd zonder dat maar één moment onder woorden kwam wat vergeven moest zo lang hield ik stil steeds op zoek naar warmte en veiligheid in mijn kapotte leven maar ik werd bedolven met vrome woorden geloof en God kwamen er ook nog aan te pas het maakte woest dus ik weiger…

Alles wat je tot je nam komt samen in dit ogenblik, de woeste golven getrotseerd resulteert in een smerig vaarwel, bij een weigering te gaan een laatste duwtje in de rug. Hoe adembenemend, de schoonheid van een kunstig gedraaide drol.…

Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf? Hoe moet poëzie dan klinken? Luid geknal? Heavy metal rock? Druppelende kranen? ----------------------------------- Uit: 'Fijn dat u luistert', 2014.…

door de warme adem van mijn wekker genoeglijk geniet ik van hoe lekker haar stem mij streelt diep in mijn oor Liefjes troont ze me terug uit dromen die voortvloeien nu ik ontwaak in stralend lach en zucht geslaak vol kriebels die naar mij toe stromen Haar woorden laten lichtjes dansen in de spleetjes van mijn vroeg ontluiken die ik nog weiger…

Weigerend de steen, De Hoeksteen leefden wij. En in een dromerig bestaan Werden wij troostloze wezens. Soms denken wij te veel eraan, Geluk gevonden in je mooie verzen.…

hou op schei uit ieder pondje gaat langs de rechter in drie jaar mijn omgekeerde streefgewicht gezwicht voor de jojo what goes down must come up weigerende ritsen twee handen op een ronding meid wat ben je lekker vol als je billen en andere wangen ik streel je beschilder je met zoete geuren en vecht niet meer tegen de zwaartekracht…

Ik weiger te falen en ren, doorweekt van glorie- daden, zo hard als ik kan over het strand. ------------------------------------------ uit: 'Gigantische dagen', 2002.…

voorheen en hij voelt het aan zijn stroeve knoken het wordt niet meer beter zijn verschrompeld verhaal behoeft een menselijk einde hij weet het zeker na elke natte nacht op zoek naar zijn waardigheid geen tranen meer dit lijf is uitgeperst de lucht die hij verbruikt is gestolen omdat hij moet wetenschap stelt hem de wet en hij mag niet weigeren…

voor de geboorte ener koningszoon in lappen gewikkeld gedoemd tot de doornen kroon Ook toen dwarrelden sneeuwvlokjes zij verenigden zich te samen tot een deken in smetteloos wit toonde hen het totaal van een serene onschuld en waarschuwde reeds voor het ongewisse En nu 2009 jaren nadien ontvangen de tekenen van het allerhoogste weigeren…

soms komt het voor dat mijn fantasie niet weet wat voor u in te schenken, gedachten weigeren dan een gedicht te bedenken het is een moment bij eenieder bekend dat de ochtendstond met de nacht is aangelengd of dat uw benen vechten tegen de aarde ; ze moeten wel, maar deze dag heeft toch geen enkele waarde ach, een…