Alle inzendingen over welterusten

Dag lieverd, slaap zacht, droom maar fijn en tot morgen, dan zal ik er ook weer zijn, het klinkt zo makkelijk, het is vanzelfsprekend lijkt zo gewoon, een kus een aai over de bol, slaap maar, droom maar gewoon, want morgen, dan zal ik er zijn. Dag kind.…

Een kleine gevoelige meid wachtte al zo lang soms bijna smekend op die welterusten kus die heel vaak niet kwam waar ze mee moest leven ooit heeft ze huilend onder de dekens opgeschreven wat die gemiste kus voor haar betekent het is een geheim verteld op de mond in plaats van in het oor een kus is de boodschapper van…

We begonnen ooit Vol warmte, liefde, pret Maar hoe raar is nu te merken Dat was toen Samen in één huis Ieder nu een kamer Elk een eigen thuis Een welterusten zonder zoen We begonnen ooit Vol warmte, liefde, pret Maar hoe raar is nu weer Minder is meer Zonder is met…

Het is het vallen van de nacht De uitgestorven stad De sluimerende stilte Die zegt, 'welterusten schat' Het is de uitnodigende warmte Melatonine die begint te stromen De pauze welverdiend Die zegt, 'tijd om te dromen' Ik ben al moe vanaf de ochtend En het is al bijna nacht Ben haast niet te genieten Dus ik zeg, 'slaap zacht'…

Geacht verstand, Ik ben moe door gezeur en gezemel van geïndoctrineerd gewemel en op kritiek punt aanbeland Beste synapsen, Ik ben moe door nonsensicaal gedaas van betweters en zeveraars en toe aan een hersenscan Zeer geëerd onderbewuste, Ik ben moe door amicale façades van bedrieglijke mombakkes Zo moe, welterusten…

Ik huil op mijn kussen en praat tegen dat van jou: “Welterusten schat”, “Goejemorgen lieffie!” Wat ik ook probeer, het zal nooit meer hetzelfde zijn, zonder jou.…

Nu even wel die rust een kleine cel een stoel en een bed de stilte die mij wakker en welterusten kust. Daar in de abdij denk ik nu even wel weten, vooral voelen. Straks opgeladen, opgetogen weer naar huis gaan met een gevoel wat ik allang wist maar daar weer steeds opnieuw zich voltrekt…

In natter blauw lig jij te liggen heb jij je neergevlijd onbegrijpelijk voor ons, tweevoeters, daar jouw taal niet de onze is harten laaien in de wind verwaaien pogingen tot bevrijding onvrede zingt rond met liefde als leidraad lijkt hoop vervlogen nu de hemel jou zachtjes welterusten kust…

En straks, na school met mama weer terug Een kusje, het duwtje een mond vol marsepein Ze geeft de wind in de rug Welterusten, mijn lief blijf nog even klein…

het zacht geklingel van de schapenbellen luidt de avond in warm vindt wol elkaar en blaat een welterusten de herder kerft zijn staf voordat hij ook gaat slapen hij weet zich deel van het kerstavondritueel een mooie nacht vol sterren wacht tot een helder licht verschijnt ruimteschroot dat nu in vuur en vlam verdwijnt…

Jaja, tsja, och, toch, zozo, ohoh en je eindigt met welterusten (Tijdelijk als het kan)…

naar een in mijn mond glijden de hete vochtige lucht van eind juli verspreidde zich op de woestijnheuvels onder mijn blouse zijn zoenen, zijn adem mijn getril, mijn gegiechel onze dans van verlangens broeierig als in een kippenhok koeien in de wei wachten om gemolken te worden avond nadert hij in mijn en ook zijn ziel en mijn rode wangen welterusten…

De avond schemert Als de maan de zon welterusten kust De regendruppels glinsteren als parelmoer In het lichtschijnsel van de lantaarns Sinterklaas op weg naar de zuiderburen Met zijn Pieten en zijn paard De kinderen verwend Slapen met blosjes op de wangen Klaas Vaak Strooit slaap zandkorrels en De schaapjes worden geteld Slaap lekker fluistert…

zo mistig en rooskleurig schoon adem ik tot het laatste seizoensbeeld je dromen in soms weet ik het niet hoe ik je lief of wegvegen moet langzaam verslijt mijn stem achter gevallen doeken en is dit gevecht voor jou voor mij geen kunst echter zucht me een helder landschap en ik kus de poëzie onder het blauwe licht welterusten slaap…

kijk graag naar je wil nog steeds de handdoek wegtrekken nat op nat in jou opgaan Vroeger kon het vaker altijd wel, het is bijna alles wat we nodig hebben Nu strelen mijn gedachten jouw lichaam in het gouden midden tussen verlangen en ontvangen, tam liggen we tegen elkaar tot het te warm of ongemakkelijk wordt Mijn hand strijkt welterusten…

wij waren bereid Er was onderscheid noch tijd Niets hoefde weerlegd De scheiding in namen Kreeg betekenis en duur Warmte en onvoorspelbaar vuur Brengt ons zogezegd weer samen Jij kent en bent mijn pas Ondoorgrondelijk vervlecht In hoe het altijd was Jij die wanneer al en als is uitgelegd De dichter en zijn schrift op ‘t spiegelglas Welterusten…

In een fijne spijkerbroek Felgekleurd truitje Blonde haren gaan Mensen rondom En toch geheel alleen Spelend met de ogen Rondjes draaien op de soul Elke bas dreunt even door Maakt je hoofd leeg Luidt het weekend in Lichtcircus rond je voeten Alcohol stroomt door je heen Zwevend op de klanken Dan is het mooi geweest En kus je me welterusten…

gaf mijn ogen de kost maar hoefte niets te zien heb ook niets gekregen wat ik niet verdien kon niet méér verlangen naar wat ik al had en ga tóch slapen met méér dan ik bezat want jouw liefde groeit elke dag meer dat laat je me voelen keer op keer welterusten,lieve schat morgen weer zo'n dag...…

Aan de donkere lucht Schijn je elke nacht, Elke avond ben jij het, Die mij welterusten lacht. We hebben niet veel gedeeld, Veel spijt heb ik daarvan. Maar dan opeens heb ik het gevoel, Dat ik je niet missen kan.…

'welterusten.' ik doe de gordijnen dicht, zing zacht een rustgevend liedje, schik het kussen. dromen begeleiden hen en ze wachten nog op mij. (ik vraag me af waarom 't leven is zoals het is).…

Tranen als dauwdruppels kussen de nieuwe morgen als ze nog slaapdronken het venster opent de zon zegt de maan welterusten die knipoogt vertrekt over de horizon naar daar waar mensen ook weer slapen gaan ze houdt de wacht de morgen glimlacht haar toe beloftevol de dag die op haar wacht de wind fluistert een zachte melodie als…

Dobberend op zilveren rust bergdekens die heerlijk vaag opduiken langs de zwoele kust het is de mooiste dag vandaag De zee blauwer dan blauw net als die twee ogen aan boord die twee ogen zijn van jou we staren…zeggen geen woord Op het dek onder een deken kabbelend water aan onze zij genoeg naar de sterren gekeken welterusten, lieve schat…

Ik gluur nog even om het hoekje en geniet van jouw gezicht op je buik ligt nog een boekje met de tekst naar boven gericht Ik heb maar snel het boekje gepakt en ervaar jouw stilte en de rust want je ligt nog exact zoals ik je welterusten heb gekust Ik had nooit verwacht dat het zo een impact had op mij ik mompel grijnzend nog die nacht…

ervaren, zelfs bijzonder fijne dromen te gaan dromen, zo gaat dat zo zal je in slaap vallen lekker uitrusten met welterusten om uiteindelijk tot het eerste licht van de morgen te mogen komen.…

Welterusten, slaap lekker. Nee hoor, ik heb helemaal geen wekker! U moet op de zaal blijven, de dokter komt er zo aan! Nee joh, ik kan zolang niet blijven staan! 't Is wat, als je ouder wordt! Nee, ik word niet dóóf, ik ben óud!…

Zij wenst het welterusten aan ochtendstond om opnieuw te dromen van "goud in de mond".…

het hacken je telefoon en je indentiteit En de dichters leven ervan ze kunnen schrijven Maar een ding vergeten ze het gaat over een persoon van vlees en bloed Ik heb het verlaten Denk daar eens over dichter als je weer een gedicht schrijft Van mij mag je ik hoop dat je lekker slaapt en niet te veel gaapt om het allemaal bij te houden Welterusten…

En al die jaren kwamen wij trouw op bezoek, steeds weer maar nu is alles over en is er geen `tot morgen`meer en wens ik je welterusten voor de allerlaatste keer...…

voorgoed vaarwel ik neem je dromend met me mee de verste reis zal ons niet scheiden voor eeuwig wil ik naast je staan hoever ik ook van hier moet gaan mijn liefde blijft jou begeleiden het duister valt te vlug, mijn lief ik kan niets anders dan berusten met jou mijn laatste adem delen als onze lippen elkaar strelen in een weemoedig welterusten…

en als je mij hebt doorgrond, weet dat er daarna niets meer komt wat jou nog verbazen zal in mij jij mijn restwaarde afschrijft waar ik liefheb in ons trouwboekje geen beroering meer voelt aan de andere kant van ons bed waar ik al jaren niet meer kom je mij plichtmatig welterusten wenst verval ik in het stilzwijgen van ons huwelijk…