Alle inzendingen over welterusten

veel dagen maanden jaren gingen voorbij sinds je voor het laatst fluisterde welterusten schat jouw kant van het bed leeg en koud en onbeslapen alsof je me nooit vurig bemind en met passie in je armen genomen had het leven is anders zo zonder jou ik red me wel laveer tussen euforie van dromen of de harde werkelijkheid elke morgen…

Welterusten, mijn dierbare metgezel.…

het of moeder natuur je zorgzaam onderstopt en de wereld buiten heeft zich als een vlinder tot iets zuiver teers en lieflijks ontpopt deze werkelijkheid is mooier dan het onder de deken blijkt dat gevoel van geborgenheid is dan ook hetgeen dat langzaam weer wegkwijnt en stilletjes verdwijnt zoals moeder die het licht uitdeed je welterusten…

En ook al is er wel eens een dag die niet gaat zoals je het graag zag, we hebben een ongeschreven, niet door de Kamer aangenomen wet, ga nooit zonder welterusten te zeggen, naast elkaar te bed!…

vloeiend uit mijn pen letters woorden zinnen buigen verlaten zwijgende mijn hart een stukje van mijn ware zelf onthult mijn echte ware zijn zo ergens tussen grijze cellen worstel ik met mijn en dijn mondig mensje tussen goed en ook een beetje kwaad ik en de ander wroeten mij in een slapeloze slaap mijn ziel weegt goede morgen met welterusten…

Ik kwam voor jou, niet voor het hout dat je me laat betasten, gladgeschuurd met hier en daar een scheur goudgevoegd -- de eenvoud-schoonheid van het lied van de tijd op de luit van het leven, jouw leven Je laat me de kiekjes zien en rekt de avond, je rekt je uit tot het welterusten in de gang In het logeerbed streel ik het hout van jouw…

Nog een keer te kunnen zeggen dat ik zoveel van je hou nog een keer je aan te kunnen raken en te zeggen dat ik niet zonder je kan nog eenmaal hand in hand met je lopen waar ook naar toe, het maakt niet uit nog eenmaal je welterusten te kunnen zeggen en je wakker te zien worden.…

oogjes kijken schuin lachjes zijn weer vol betekenis er hangt spanning in het huis buiten schijnt een vale maan en schaduw speelt waar schoorstenen wit roken het welterusten ritueel na liedjes en verhalen lijkt eindelijk eens goed te gaan toch komen ze wat later een voor een weer voor je staan het lukt niet goed met slapen schoenen…

‘s avonds hoeft zij niet meer lang te wachten nog even en de wereld is in rust als elkeen welterusten is gekust en toeft in dromen die de dag verzachten dan blijft zij hier alleen met haar gedachten haar wakker lichaam van zichzelf bewust de stem van het verstand die zachtjes sust en spreekt van hoop met haar verborgen krachten nog draalt…

fluiten nog net niet een krolse kat laat van zich horen ik loop van links naar rechts zij houdt de lijn recht brengt me thuis morgen een spannende dag dan komt hij graag krijg ik hem de deur niet uit de nacht is bijna om hij duurt een uur langer daglicht van de ochtend gestolen zodat de avond later valt ik zwaai hem uit wens haar welteruste…

rolden, tolden, lagen zij aan zij van top tot teen nam je bezit van mij we spoelden aan op verre, zilte kusten de zon boetseerde je figuur in klei je levenssappen die mijn vlammen blusten lieten hun sporen achter op de sprei waaronder ik me daag'lijks leg ter ruste als ik niet slapen kan, kom dan voorbij en fluister in mijn oor een stil welterusten…

licht gaat slapen gaan de zware gordijnen toe weer sluit zij de donkere dagen haar ogen zijn zo hopeloos moe in plaats van het schaapjes tellen telt zij de spijlen van het bed met één druk kan zij om aandacht bellen maar haast heeft het ontbijt al klaargezet de po-stoel is allang in ruste grauw en grijs, een dode kleur niemand zegt meer welterusten…

o, ja, ik draaide me op m'n andere kant en viel in slaap, er werd een nieuwe band gestart, een nieuwe film werd afgedraaid in mijn arme hoofd, dat was het eigenlijk wel, welterusten voor straks of voor later.-…

Een welterusten kus die je snel weer afveegt. Van contact tussen ons wat er eigenlijk niet is geweest.…

De pijn van het gemis nog elke dag zo zwerf ik als wees de wereld rond nooit meer dat welterusten lieve kind voor altijd en eeuwig hun mond verstomd.…

geplant Als teken van nieuw leven In een winter die als lente voelt Wie kent de sneeuw nog Hier en daar brandt licht in huizen Insomnia op visite Als ongenode gast Die altijd te laat blijft De slaap maakt dronken We moeten nodig naar huis Even nog een plas Over de geur van andere hondjes Markering van het ego Sleutelbos Thuis Welteruste…

Je moet op bed mijn lieverd Mam heeft je klaar voor de nacht Nog even zit je op mijn schoot Duim in je mond en je haar nog nat Je ruikt zo lekker naar babyzeep Je blijft niet wakker op mijn arm Voorzichtig draag ik je naar boven De kruik maakt je bedje lekker warm Mam geeft je nog gauw een kusje Welterusten en gaat naar benee Ik blijf…

Kees) mijn dochter hupt op haar skippy door de tuin voedert de eendjes en de beesten in het hertenkamp alsof zij alles in de hand mijn dochter zegt: papa, maak je geen zorgen spoken bestaan niet noch heksen niet noch tovenaars en morgen breekt een nieuwe dag weer aan mijn dochter wenst me welterusten in het donker, kust me op mijn wangen…

wèèr ingrijpen of corrigeren jou dingen moeten leren dat doe ik graag en met liefde maar valt mij zwaar want pas als jij zegt oma welterusten kan ik een beetje uit gaan rusten lekker liggen op de bank bijkomen van alle vermoeienissen maar lievie dat ligt niet aan jou ik hou enorm veel van jou... liefs van oma gerda…

Welterusten. Goede nacht. Slaap lekker.…

doch zoals altijd zegt ze Welterusten en ik hou van jou en ik verzorg deze pleit met dezelfde woorden ( al 41 jaar lang ) ❤️…

Ik weet voor jou het is beter zo, lekker slapen en rusten, Mijn laatste groet lieve Droopie voor altijd welterusten! Je baasje Arno X…

Mijn benen weigerden op een goed moment en net als ik in de gras kant wil gaan rusten zegt een stem, het is geen welterusten, het is goeie morgen we moeten eruit.…

Welterusten schatje en tot morgen, Droom maar fijn over je leventje, nog zonder zorgen.…

Neem me mee in je armen tot waar de maan de zon welterusten kuste Laat me even vliegen naar waar de sterren dromen aan de donkere hemel Wieg me op de vleugels van de nachtelijke paradijsvogel met donzige zachte verenpracht Laat me neerkijken op hen waar ik zoveel van houd Maar laat me ook even bij haar zijn die ik zo mis Heel even haar…

Zondag zal ik de maan aanschouwen aan het einde van die dag eindigheid ontarmen en het gevoel van berusten weer welterusten zeggen, in alle stilte. Zondag zal ik de maan aanschouwen. Zelfs vanmorgen bij het gloren leek alles al rosé met het blauw en wit gekleurd.…

Om elf uur zei ik niemand welterusten maar vals alarm, tot vier uur lag ik wakker in knoedels laken en maar transpireren. Ten slotte sliep ik mensen hatend in, mijzelf ontpoppend als een stralend god in een luchtig, niet te immens heelal dat ik ineens ook weer verlaten moest.…

Zuster, mag 't lampje blijven branden, welterusten zuster, goedenacht.…

Zonder een welterusten val je in slaap zoals elke avond. Mensen lopen je voorbij zonder je te zien. Maar wat als je naar droomt? Legt er iemand een arm om je heen? Hier ben ik, mijn gedachten zijn bij jou. Maar jij daar in die donkere nacht weet dit niet.…

Verdriet mag elders op een rustige plek met schaduw of in de hoek van de kamer aan de salontafel rusten want gisteren wensten ook zij elkander nog welterusten. Ik zelf ging vandaag op weg buiten een pad vinden.…