Netgedichten

netgedicht (nr. 58.179):

Nachtwandeling

Ze laat me uit
In het holst van de nacht
Kwispelt het pad dat we lopen

Familie gans glijdt over het water
Onder een hemel van tinten donkergrijs

Een nieuwe maan die nergens te zien is
Wolken tekenen zich af op een reis
Naar waar de wind ze waait

Langs het pad is een nieuwe boom geplant
Als teken van nieuw leven
In een winter die als lente voelt
Wie kent de sneeuw nog

Hier en daar brandt licht in huizen
Insomnia op visite
Als ongenode gast
Die altijd te laat blijft

De slaap maakt dronken
We moeten nodig naar huis

Even nog een plas
Over de geur van andere hondjes
Markering van het ego

Sleutelbos
Thuis
Welteruste

Schrijver: Gabriëla Mommers, 21 december 2015

gabrielamommers

yahoo.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: dieren

nacht

wandeling

maan

4.0 met 25 stemmen

353

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Louis Klaassen
Datum:: 23 januari 2016; Ik loop in de stilte van de nacht met je mee zonder iets te zeggen.

Naam:: Leonardo
Datum:: 22 december 2015; Mooie woordschildering!

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 22 december 2015; Grappig

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 22 december 2015; Mooie nachtelijke gedachtenstroom.

Naam:: Dianah
Datum:: 22 december 2015; Ik liep een stukje met je mee.. mooi beeld!

Naam:: Joanan Rutgers
Datum:: 22 december 2015; Leuk, die zwemmende familie gans. Hier in Gouda stop ik vaak bij een groep ganzen in een waterpoel en dan zeg ik 'Gezellig hé, zo lekker samen in een poel!'. Ik vind ze grappig en ze doen wel stoer, maar ze bijten nooit. Ik weet nog dat het halve meters sneeuw was in Friesland.

Geef je reactie op deze inzending: