124 resultaten.
cel
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 856 - cel -
wenende muren
sporen in gehouwen steen
van zilte eenzaamheid
gestorven gedachten
pulver onthecht in schrijnend
wachten op een loze dageraad
wenende muren
voegen murw geplet
gevangenen in zwaartekracht
geloken venster
traliën gelijk een stramme wacht
onwrikbaar in hun kille kader
wenende muren
deur vergrendelde verrader…
O schone poëzie melodieën uit de ziel geboren
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 45 stilte door
Zicht baant de weg door ruimte en
Door grotten: bespot door zotten is de pen
Van hen die uitwellen in zonnegloed
Wat lieft en leeft in 't trots gemoed
Schone en trieste melodieën waar
De zoete geur van rozen en passieflora
Hangt in ' t wonderbare licht daar
Waar we de liefde voelen stromen
In dichterlijke aandrift met wenende…
Wenend landschap
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 457 drijvend naar de uitgestrektheid
de kust ver achter zich verlaten
enkel het wegsterven van vuurtorens
nog net in zicht maar onbereikbaar
patronen golven in mijn hoofd
kom nader tot het baken
droog de tranenvloed van wanhoop
zet voet aan de oever, loop over de dijk
bouw met mij de deltawerken
die stormvloed bedwingen
verblijf in zachtjes wenend…
Wenende bomen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 127 wenende bomen verschieten
van kleur in nachtelijke schemer
vogels scheren langszij
opzoek naar 'n veilig heenkomen
paarden grazen op kale vlakten
schuil gaat de maan achter
een grijze nevel waarin
duisternis zich versluiert…
Zoekende in eigen huis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 132 Maar in de kamer
van mijn zonden,
daar zit wenend
mijn Heer.…
amadeus
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 442 gouden klanken
zoemen spetteren en raken
mijn oude hart vol tranen
zilveren druppels vallen
op gouden spinrag
trillend en wenend
stemmen bronzen
door blauwe nachten…
Brand los, mijn hert
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.356 Brand los, mijn hert, van al dat uw
gevlerkte vlucht ombindt;
brand los van kot en ketens, nu
de wenende oge ontblind;
brand los, mijn hert, 't is nu, 't is nu
dat de hemelvaart begint!…
donsjes
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 878 altijd elke juni
kwekke kuikentjes
in mijn waterkant
hoe klein zijn
toch die donsjes
dit jaar zeven
gekropen
op de kant
alle lentes
nieuw leven
kleine teentjes
wenend tuitjes
zittend bij de eendjes
aan hun waterrand…
Tussen ringen van schuim
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 al zal dit lied niet zingen
tussen ringen van schuim
als een duif slurp ik het
Hooglied: rondom puin
staar ik vergruisd in
eeuwige zonneschijn
met al het wenend volk
aan Zijn kant
de Bruidegom
grijpt ons bij de hand
in binnen en buitenland…
Fuga
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.028 Wenend worden
strepen stippen, versteend en in jouw
handen de mijne harden. Syl, de jouwe.…
Oneven spiegelbeeld
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 928 Een spiegel toont de waarheid van haar wezen
Onbekend
Niet haar eigen
Het gezicht van een verloren ziel
Zacht wenend zonder tranen
De nacht onthult haar betraande ogen
De dag verhult haar huilend gezicht
Gezien wordt zij nimmer
Gezien worden wil zij des te meer.…
zusters
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.149 vrouwentongen
slingeren zich
venijnig een weg
brokkelend
laten zij van liefde
geen spaander heel
giftig
spuiten zij
vol haat
dood in het rond
innig met elkaar
verbonden
door een duister lot
wenend
om de zusters
die niet werden verstaan…
Chaostheorie
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 605 Een plons
Een drup
Een cirkel in de vijver
Verstoorde rust
Trilt nog lang na
En verdwijnt dan in de diepte van het niets
Wenende engelen
Storten hun smart
Uit over dit serene tafereel
De drup
De plons
Chaos zonder blijvende gevolgen
Doch het water
Is nooit meer als voorheen…
Verloren
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 668 Verdoken gangen
Leiden
Naar
Geheime kamers
Treuren
Om
Een
Verwonderd hart
Gevangen dromen
Breken
In
Rustende geheimen
Tranen
Door
Een
Wenend hart
Verloren vluchten
Drijven
Langs
Aangespoelde jaren
Verscholen
In
Een
Stervend hart…
LAMLENDIG
snelsonnet
4.0 met 13 stemmen 958 Wij willen wenend onze weeklacht jammeren
vanwege die lieftallig leuke lammeren,
lafhartig door een lamstraal bruut geveld.
Zo’n lam moet, potverdorie nog aan toe,
pas zinloos dood voor onze bárbecue!…
wolfgang amadeus
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 326 je gouden klanken
ruisen spetteren raken
het snakkend hart vol
kristallijnen tranen
glazen druppels
op gouden webben
trillend en wenend
onmetelijke schoonheid
engelenstemmen ijlen
door blauwe nachten
oneindig jubelend
hemels onsterfelijk…
Kim Clijsters
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.234 gelijkgerichte neuzen
tennisten heen en weer
en stampvoetten de leuzen
voor deze laatste keer
het Antwerps sportpaleis
veelvoudig uitverkocht
Mauresmo voor de prijs
wijl Kim uit eerzucht vocht
ze haalde niet haar gram
maar zorgde voor tragiek
toen ze het afscheid nam
voor haar wenend publiek…
Stuitend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 wenende vrouwen met hoofddoek
spreken over 'n leven dat veel te vroeg
bekocht moest worden met de dood
allen in zwart gehuld
weten zich niet onderdrukt maar toch
zijn zij 't die zonen op de wereld zetten
wie het geloof misbruiken
om zich de macht toe te eigenen
alvorens toe te slaan…
Afscheid
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 682 Een diep verlangen naar het eindige
kruipt traag en wenend
in dikke strepen
naar de stilte van het oneindige
In het vragen naar vergetelheid
kan de nacht mij vinden,
een vuistgroot op mijn kussen,
er ontbreekt enkel nog een afscheid
Sterfelijk vergruist de rand
van de dag nu voorgoed,
geluisterd en diep gedacht schrijf
ik de woorden…
Primo Levi (1)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 145 de kinderkleertjes
aan prikkeldraad in de wind
spelen tikkertje
duistere nachten
wat doet een mens als hij weet
dat hij sterven moet
biddend en wenend
op weg naar de ondergang
slalom naar de hel
goed voor brood en soep
het merkteken op zijn arm
in zijn huid geprikt
hoed je voor dromen
het is de vlijmendste pijn
als je weer ontwaakt…
Dageraad, schemering en tranendal
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 977 Bomen getooid in witte aanschijn
Gekleurd door de zon haar tranen
Rood haar ogen bij het ontwaken
Een keuze is haar rauw ontnomen
Roder haar ogen bij de bedgang
Hoop is gedrenkt in zwarte inkt
Inkt waar haar testament van leeft
Rouwen zullen de gekroonde berken
En al wenend nemen zij afscheid…
Nachtliefde
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 249 De nacht was over
Doch ontwaken wilde ik niet
Kon niet het dodenmasker afwerpen
Om al wenende met betraande kussen
De dodendans liefdevol te starten
Dansend in de poelen van jouw ogen
Daar ik nog steeds in liefde geloofde
Dan overmeestert mij het blijde verdriet
Weer dans ik mij omhoog op die kille berg
Angstig om de betovering te verbreken…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 593 De nacht wordt steeds
groter in mijn hart
mijn ogen worden
steeds zwaarder
nevel daalt over
de resten van wenende dagen
zwarte schaduwen overvallen
mijn lege vragen
ik loop doelloos rond
in volstrekte kou
en adem een pijn in
zo blind en zo grauw
ik zwijg een eeuwig zwerven
de dag gaat langzaam sterven…
De schreeuwende stilte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 218 Ik hoor weegeklaag in deze schreeuwende stilte,
het wanhopige bidden van een vader, een zoon,
van hen die wenend van heimwee en pijn
hun kapotgeschoten dromen en levens hier gaven.
Maar wat is een soldatenkerkhof toch schoon.
Witter dan wit zijn de duizenden graven
en het gras is nooit korter geschoren geweest.…
Poëzie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 schone en trieste melodieën
rozengeur en
passiflora
hangt in 't wonderbaar licht
waar we
de liefde voelen stromen
in dichterlijke aandrift
met wenende ogen
zich baant een weg
door ruimte
en grotten waar ze
de poëzie
door 't trots
gemoed bespotten
het regent klachten
die op
beredeneren wachten
verloren voor de poëzie…
lente(sonnet)
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 620 de lente ademt de winden drijfveer
van haar vruchtbaarheid over mij
en haar vogelen stembanden zingen blij
in onze grijpende oren neer
en de zon lacht een opening in
zijn wenende en grommende gordijnen
ook de paddestoelen verdwijnen
in de humuslaag van hun begin
de geldgeile mensenklauwen grijpen
alles van zand tot kraaien
nog…
Een vreemde draai
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 311 de prins nam een kikkerslof mee
hij vergat het glazen muiltje
assepoes zit wenend bij de haard
de reus at de gelaarsde kat op
de toverspreuk, die was verjaard
een markies zit nu met muizen
sneeuwwitje dook in bed met de dwergen
haar prins had de verkeerde Tom Tom
hij hokt nu samen met Dorenroos
.
marion spronk | 7 maart 2009…
Rosentuin
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 45 onder de grijze slierten
schuift de
zilverblauwe rivier
boven de bergen
schuift het
oog van de zon
de bron
rijzend uit de
zilverblauwe rivier
peinzend rust
mijn oog
op het watervlak
wenend om de
schone lelies die zijn gebroken
om haar witte hart
dat voor de
wereld niet bestaat
ontwaakt, blij ontwaakt
omdat…
Saturnus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 66 Melancholie, discipline en soberheid
zijn de invloeden die hij op levende wezens uitoefent
Terwijl eenzame steenbokken de bergketens verkennen
brengt zijn kleurloze gaslichaam een overvloed aan starheid
om hen te doen volharden in hun langzame klim
tot onherbergzame hoogten
Omringd door dampen en ijsdeeltjes
produceert hij een traag wenend…
Verbleekte driekleur
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.199 Hoe staan die oogjes nu zo flauw,
In wenende wimpers verscholen?
Ach, drijvende in te kille dauw,
Besterven de blauwe violen.…