Alle inzendingen over wereld-ondergang

Wat voor zin heeft dan toch al dat vele bellen Als ze hun eigen ondergang niet kunnen voorspellen.…

Dit keer een thema van antieke Grieken Tragiek van menselijke ondergang De scoringsdrift was louter geldingsdrang Hij maakte losse-polsjestatistieken Een trap naar zijn ‘verdachte’ wetenschap en van de trap viel Diederikje Dap…

Ons land blijkt heel wat doemdenkers te tellen Die min of meer een ondergang voorspellen Een houding die ik liever niet betracht Al kan ik wèl voorspellen: komend jaar Geef ik de eerste maand geen commentaar…

Het landschap drinkt het geloof gulzig, melancholiek als de ondergang van de speurdersroman om naar de oude bomen te luisteren naar het wilde geboomte te fluisteren en raakt langzaam, maar zeker, vertrouwd aan de voorafgaande waarheid, met vrome aandacht.…

Er past daar rouw als herfst voor de zwarte esdoorns uit zwevend zaad ontstaan zodat het op kan houden roekeloos en geschift te zijn Zonder haar geen zin meer kunnen vinden in zonder haar verder gaan geen rode draad van jaargetijden bij zonsopgang en ondergang…

[Haiku] de zon is ver heen en sleept het laatste licht mee in zijn ondergang Geïnspireerd op het schilderij 'Sun setting over a lake' van Joseph Mallord William Turner (1775-1851).…

in de schittering van haar ijzige ogen drijft stil zijn wrakhout…

Haast driekwart Nederland had goede zin Als enig hoog ontwikkeld westers land Met kleurpotlood en een gevouwen krant En regentonnen met een gleuf erin Met deze spullen en een pot met vet Bouwt Rutte* straks een stevig kabinet *vervang door Samsom indien nodig…

Het rondhout wordt ontdaan van alle kwasten Zo nodig wordt het spint ook weggezaagd Dit ter voorkoming dat de prille maagd Zich zou vertillen aan te loden lasten Waardoor zij schier onnodig wordt geplaagd Vanwege takken met hun ruwe basten Of twijgen die haar beurtelings betasten Wat op de lange duur toch zeer mishaagt Maar knapen wel een…

In deze nacht meedogenloos diep en zwart en zonder troost in deze leegte waarin noch vraag noch antwoord maar kilte heerst en dood in deze ondergang moederloos en krachtenloos zonder iemand zonder iets daar stolt mijn bloed en sterf ik eindeloos naar geen bestaan... naar niets…

Misschien kan dat een beetje mee verklaren De ondergang van ‘boekenzaak’ Polare.…

De ondergang na jaren vernuftige uitvindingen, waar de macht zo zwart was als de nacht en het geld zo verdoezeld als de wegkwijnende zon. De tol die wij allen hebben betaald voor de hebzucht van wezens met een hart van steen die geen greintje gaven om het leven van hun medemens.…

De ondergang na jaren vernuftige uitvindingen, waar de macht zo zwart was als de nacht en het geld zo verdoezeld als de wegkwijnende zon. De tol die wij allen hebben betaald voor de hebzucht van wezens, met een hart van steen die geen greintje gaven om het leven van hun medemens.…

het land uit geweest de stad is weer voller het grasveld kleiner in de etalage ligt verkadekoekkunst speeksel te trekken op en ondergang virussen gaan in mensen cultuur in natuur regenavond - in het donker de volle maan in een wit wolkje…

Op een een lekgeslagen schip slingerend door de golven van de nacht, ternauwernood de gronden van de ondergang ontkomen, de klippen der krankzinnigheid voorbij gekanteld, bereikt hij, bijna zinkend, in de uiterste seconde de veilige haven van haar heupen, het Ithaca van haar schoot.…

Bleek en afzichtelijk het zwelgend wrak gedoemd tot ondergang stick na prik hallucinatie angstpsychose bewusteloos uitzichtloos vervuild besmet jouw kind mijn kind ons kind onmogelijk ondoorgrondelijk alleen de dood verlost…

Dan zult ge zijn als God,’ zo sprak de slang Dus Eva at; het werd haar ondergang en ook van hem: hij werkt zich in ‘t zweet …en op haar bank is wéér de man het haasje Maar thuis omknelt ze vast haar slangenbaasje…

als rode wijn boven de aarde uit gloeit de zon daar branden de wolken in nevel en licht drinkend uit de bron de wortels van de wijnstok nog voor de ondergang een glas vol zon dan wentelt de aarde zwaar en donker duisternis…

de tranen van een golfslag verzanden onvermijdelijk op het gezicht van de kust raken onzichtbaar bovendien door hun ondergang geloven wij wat verloren gaat, verdwenen is het uitzicht blijft echter boeiend, verzwolgen door de golven maar niet op slag verloren.…

De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Een wooncomplex, een klachtenregen Verschuiving naar miniatuur Problemen met een nieuw bestuur Met samenwerking, nieuwe wegen De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Waar is die ooit zo goede buur? Het is hem naar het hoofd gestegen Veranderingen staan…

mijn handen omvatten het universum in een glazen bol, kijk als je schudt dan beweegt het, sterren schuiven achter de maan, bomen vallen uit de lucht bergen breken de zee in twee en de zon drijft uitgeblust met de ondergang mee…

Zoals de dag eindigt, met de ondergang van de zon, zo eindigt straks mijn leven.…

Naast mijn pendule zit, in koncentratie Vergaan, de ijsvogel van Van Hoytema: Onwerklijk is de wereld - Ik verga, Terwijl ik 't zie, ook zelf in kontemplatie. Aan de and're kant, kruisbeens, zit Gotama, Afwezig, de ogen dicht na revelatie: Te boven is 't bewustzijn de adoratie Door ondergang in de unio mystica.…

Eerst naamsverandering, nu overname De ondergang van Talpa ofwel Tien Ging al met al zoals je kon voorzien: Het tijdsgewricht laat zich steeds weer beamen Tja, Tien placht omroepen te imiteren Waarnaar hun sterren nu weer terug gaan keren…

Van opkomst tot ondergang schoonheid in het licht gebracht van groene velden kleurrijk bos en schouwspel om te genieten verlicht het pad waarop wij gaan de gehele dageraad vanaf het moment dat je rijst boven de kim tot je ’s avonds ons verlaat.…

Als iemand ongelijk heeft is het Geert Wilders die zegt gelijk te hebben en te houden In zijn totaal met niemand te vergelijken werkelijkheid leidt deze langzaam maar zeker naar de dood van zijn vergelijk naar de dood van zijn partij de PVV naar zijn politieke ondergang Want "Alle mensen zijn ongelijk" dat bewijst, dat regelt Wilders…

door turquoise blauw omarmd is 't leven nauwelijks troostend daar dierbaren worden vermist laatste woorden vol liefde werden in aller ijl verzonden in de hoop gehoord te worden braaf bleef men daar waar men verteld was te blijven de ondergang van een schoolreis…

hij legt zich neer – ik hoor het zachte klagen de wind: verlos hem toch van zwanezang er kleeft een datum aan z’n ondergang vaalwitte vogels stalen ooit zijn krachten de wind: verlos hem toch van zwanezang hij staat hier klein en nodeloos te wachten…

Schimmen waren rond zijn bed; aankondiging van verval en ondergang, een gevoel van vergankelijkheid groeit met de dag: dit vluchtig beeld waarin hij zijn zelf verloren ziet gaan; een lange wandeling door de mist van het onbekende, zonder doel, zonder huis, niet wetend of het goed of slecht af zal lopen.…

ik zit graag op het duin helm beschermend, uit de wind ik volg de zon weerkaatsend de ondergang is kleurrijk gezwind dan wordt het langzaam donker en doe ik mijn ogen even dicht dat moment zie ik de zee het water, de golven, het wad ik draai om naar de lichten van de stad…