153 resultaten.
Rotterdam
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.682 O muren en o grond, o welgevoegde stromen,
Wijkt voor de wildernis der averechtse bomen,
Maar wijkt voor haar geluk. En, vreemdeling, zegt gij,
Hoe ver en wint het niet mijn Maze van haar IJ?
---------------------
uit: De Gedichten…
Achter een horizon
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 363 Denk ik dat zij voorvoelde
ondanks die dromen van toen
het voorbij gaan van het bedoelde
dat zich vastgreep aan bomen
in breedte en hoogte groeide
en zicht toe liet aan haar lot
haar hoop en treurig verleden
ontrok zich uit haar wildernis
spuwde illusie ver voor uit
in al haar voelen en bewegen.…
Die mij niet meer kent
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 Meer dan zeventig
Jaar heb ik gewoond
In jou, naadloos
Met elkaar verbonden,
Maar nu de elementen
Hebben toegeslagen
En de natuur jou
Op de bebouwde
Wereld heeft herwonnen,
Lijkt het alsof jij
Mij nooit gekend
Hebt, groene wildernis
Die mij niet meer kent
Zoals ik jou altijd gekend heb…
Willem de Wolf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 434 Ze hebben heimwee naar de wildernis.
Naar het zonlicht en de volle maan.
Naar de liefde van een wilde vrouw.
Niemand weet waarom ze huilen.
In vriendschap zijn wolven eeuwig trouw.…
Opklop
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 iemand vraagt zich af
doorwaadt, herstelt, van
onbeschreven wildernis
niet allemaal honing
wel broodnodig, al met al
zonder veel opklop
iemand schilt een appel
snijdt een brood, leest
een zoekgeraakte foto
het heden ontwijkt zichzelf
een muur verteert afdrukken
van vroeger, later, ooit…
Sterrengeestdrift
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 Morgen worden wij ondergedompeld
in teelaardelijke stoombaden
die de magmadelijke wormen doen krullen
Miljoenpotig zweet breekt uit de poriën
Wakker worden wij verzwolgen
door de coulante wildernis van de aftakeling
Zuur en zwak en lammetjesmak
verdrinken wij in het slijm
sterrengeestdriftig in het nest van incest…
aankomst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 98 geen weeklacht
toen ze afdaalden
naar het diepe water
een litanie slechts
van monotoon
zacht geprevel
een offerande
aan de zwarte hemel
water van de dood
geen weeklacht
in de wildernis
toen bomen braken
een ritueel slechts
van buigend barsten
naar het diepe water
toen ze afdaalden
naar de krochten
van hun ziel…
Onbevoegd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 173 Voorwaarts
wildernis van bijgeloof
opgetrokken knieën
treurende borsten
schaamlippen gekneld
door angstige dijen
gedachten
stuk getrokken
door roest aangevreten
een idiote hand
tussen onaantastbare delen
er zingt alsnog
een blanke borst
van koel helder water.…
Roma Lupa
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 Aangespoeld op
De vlakte van
Wildernis en
Eenzaamheid -
Geen mens meer
Te bekennen
Op deze beide
Jongens na
Die nog moedermelk
Behoeven om voor
Het leven voldoende
Te worden uitgerust
Jij bent geen mens,
Maar je hebt moedermelk
Waarmee je deze
Vondelingen kunt redden
Onwetend sticht je
Een sterk geslacht
Basis voor…
L o s
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 282 met daadwerkelijke beleving
maak ik mezelf los
los uit de wildernis der gedachten
los van zielsperikelen
los van geestelijke vervuiling
los van dwalend verstand
los van vooroordelen
los van iedere onaangename band
want met het besef
dat niet alles vast staat
voel ik mij losser dan ooit…
Dichterschap
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 493 Een droom ligt in het dichterschap
boven het zomerse land
van zwijgende wolven
in dit eenzame lijf heb ik ooit
het hart van een kind gehad
zwerven moet ik nu in wildernis
over het veld van verlangen
terwijl communicatie
alsmaar stiller wordt
komen dromen terug
in mijn lichaam huilt
het hart van een vreemde.…
Anoniem
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 148 Jij die om een naam roept
voor status en leven
in vitale spelonken
die ons wildernis geven
die met zaad strooit
langs velden en wegen
het vreemde hart ontdooit
niets dan liefde zal je geven
die moordt maar liefheeft
tedere voeling van smart
zal altijd anoniem blijven
dat is het noodlot dat jou tart.…
Afscheid van de natuur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 569 Je voelt hier de heimwee
teruggekeerd als droom
tussen wildernis van bomen
je blijft staan aan oevers
in gedachten, het onbevangen kind
loopt met je mee in het vergeten
en het proberen in toekomstgebaren
heeft letters uit het alfabet verloren
blijft alleen nog voelbaar
in de zinnen van de wind
die onvoorspelbaar waait
uit boze dromen…
Vriend van de wolf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 Vrijmoedige wandelaars slenteren
over het slingerende zandpad
vol bont gekleurde bladeren
in vroege verte zien zij het herfstkind
alleen met zijn onvoltooide schoonheid
de wildernis op zijn jonge gezicht
op zoek is hij naar zijn enige vriend
de onvolwassen wolf die met hem speelt
en alle nare kinderdromen deelt in stilte.…
T WAAR BETER STIL TE BLOEIEN...
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.783 Wat helpt het slaven in de wildernis?
Wat baat het sloven in een woestenij?
Schiet welig 't zaad op van een barre rots?
Gedijen vissen in de Dode Zee?
Is niet het woord van d' oude dichter waar,
En heel deze aard' geen ongewiede tuin'?…
Zeven huismussen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 122 Er waren zeven huismussen
aan de wildernis ontsnapt
om te eten in een vogelkooi
“heb je een vergunning nodig
om te vliegen?…
Verloren
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.265 Ik rende haar achterna
dwars door het hart van duisternis
verdwaalde gazelle
van het niet kunnen verwoorden
schaduwenen, wildernis en waan,
flarden van eens al gedroomde dromen
zij rende mij achterna
dwars door de duisternis van het hart
verdwaalde gazelle
herinnering aan jouw gezicht en handen
dat samen met het licht
en vertrapte ochtend…
Hertendomeinen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 87 Waar het stil is
Op ongebaande wegen
Een wildernis
Waar geen mens zich wil begeven
Waar de bossen oud zijn en krom
Menselijk geluid altijd is verstomd
Slechts vogels zingen
Door struwelen kleine paadjes gingen
Hier is het hertendomein
De rust is er zo fijn
Niemand hoeft hier te komen
Een hert mag er dromen…
…als dichtwerk niet helemaal geslaagd
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 729 Gewicht in elk gedicht
– hoe vluchtig ook
licht
bestook ik de duisternis
wildernis
verdoemenis
Geschiedenis nu zonneklaar
maar onveranderbaar
Richt me tot de luisteraar
Gijzelaar van dicht
Open mijn gevangenis
en bedel naar vergiffenis
- een zondaar met bezwaar op
schijnbaar eenduidige betekenis
Onverstaanbaar aan de top
-…
dansende kolibries
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 539 Dansend dwalen kolibrie en coatl
in Nahuatl
Passeren helder zingend
Volkoren bloemenvelden
Als in een klein verdriet
Van stille plassen
Een porseleinen wiegelied
dat zingt men niet
dat wordt gezongen
vals gezongen door
een duo naakte dingen in de wildernis
nectar en vergiffenis
ik smeek je niet om breekbaar goud m'n vriend
Cortez…
Potassium
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 48 het zand stuift argeloos
tart bruggen en kastelen
mondhoeken worden korsten
ach, korrels zijn met velen
de vloed heeft sporen gewist
om voetstappen te vervloeken
ik verdwaal in confectietuinen
blijf de wildernis zoeken
het water draagt zich naar zee
mijn schepen verbrand
langs geulen en kreken
een pot met as in de hand…
Zwerver
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 70 Het lag aan de oevers
van de lawaaierige rivier
in dat onbeschermde land
dat land van mensen en dieren
waar hij zijn spiegelbeeld verloor
in de wildernis van het denken
hij gaf zijn bezit aan de armen
zijn fiets ging naar een dokter
zijn horloge voor een astronoom
en hij had geen woorden nodig
al zijn gebaren waren op het gras
hij…
Naderende nacht
gedicht
4.0 met 45 stemmen 2.926 Reeds grijpt
de wildernis mij bij de benen.
Aan alle deuren schudt de wind.
De wolven wapenen zich tot de tanden.
In kamerhoeken kreunt de lucht.
------------------------------------
Uit: 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2013.…
Antwoordloze tijd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 121 Het lijkt steeds vaker net als
in mijn lucide dromen
alsof het allemaal
voor niets is geweest
in een antwoordloze tijd
dromen van een frisse lente
die nooit meer zal komen
een vergeten zomer-nevel
om de wildernis te omvatten
in een toekomst vol vragen
alsof het allemaal
voor niets is geweest
stiltedromen
ontsnapt uit de tijdelijkheid…
ROTTERDAMS PARK
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 57 Tussen wegendrukte en havenklanken
ademt een bomenrijk ruim en verblijd.
Bedaagde reuzen wuiven koel en wijd,
mogen bloemengeur voor jong gemoed danken.
Rust straalt nodend uit grasveldjes en banken.
Allerlei spraak is tot zwerven bereid:
langs de vijver, die zijn vele vingers spreidt
als lange, dooreen geweven ranken.
Een tuin vol hoekig…
In de tuin
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.564 Verwarder dan de mieren, in
dit bijzijn van de tuin, waarin begrepen:
deze wildernis. Wat er aarzelt, water valt
erover, stort en wordt van kracht.
-------------------------------
uit: 'Niets dat zegt', 2002.…
Hart voor de natuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 Tussen alle mensen is een stille man
hij wandelt mee in zijn ogen
zie ik een verandering van tijd
bomen die vielen na storm en ontij
bleven destijds echt niet liggen
als bewijs dat de kringloop zijn
oude glans weer wilde hebben
we hoeven nu niets meer te doen
behalve samenkomen met
als prijs dat de wildernis
daar vanzelf wel zal komen.…
In de campo
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 508 Omringende wildernis verspreidt
een geur van vijgen en
op de hoeden van terugkerende vissers
kronkelen vastgepinde libellen in wanhoop.…
Niet mis te verstaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 Geen struiken willen gewillig wijken
voor wie wil treden in ruige wildernis.
Het lot blijft onbeschoren langs
de lijnen van een grillige horizon.
Niemand zou ooit nog stoppen,
zelfs als dat in een oogwenk kon;
een zielverdrogend verlangen om
langs onbegaanbare paden te gaan,
een implosie van hoorbaarheid
om latente woorden te verstaan.…
Jimi
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 157 De urgente klanken
vallen
door akkoorden
uit
het elektronisch brein
van
James Marshall H.
Hij zag teveel manen
en drie planeten
te ver van de zon
onrust rochelde na uit
snoeren van
gitaren versplinterd
Een paarse nevel
en een vergeten ring
op de grond
maken ogen rood
de dood valt in
een flits
hij grijnsde.…