Alle inzendingen over winter OR ijspret

Het wordt een prachtig weekend om te schaatsen Dat gaan we dan ook doen, vandaag en morgen De BOA’s maken zich nu ernstig zorgen Dat het te druk wordt op een aantal plaatsen Ook op de schaats blijft afstand houden wijs Zo niet, begeven wij ons op glad ijs…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Er zijn uren Zonder jou. Soms. Misschien. Het is denkbaar. Er zijn rivieren met oevers vol boterbloemen Zonder jou. Er zijn wegen zonder jou. Zijwegen, ongelukken, greppels. Vlinders zonder jou zijn er, distels. Ontelbare. Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid. Angstvalligheid. En er gaat geen uur voorbij, Er is nog geen uur voorbijgegaan…

Nu op deze wintermorgen voetstappen krakend sporen achterlaten in de sneeuw blaas ik mijn verdriet als adem weg in de kou waar het door de wind zal worden gevangen om in bevroren takken van bomen te schuilen tot de zon mijn tranen omtovert in kleine parels.…

Als ik aan jou denk, stroom ik echt helemaal vol, vol met liefde Genegenheid die zich moet uiten tot zij weer bij zinnen is Mijn liefde voor jou gaat dieper veel dieper dan sowieso ooit geweest Samen met jou, dans ik het voorjaar tegemoet...!…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter van ons tijdelijke bestaan hier op aard denk ik; alles, maar ook alles Was het me meer dan waard! Dus herfst kom maar op, winter pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan In dit mooie aardse wereldse bestaan!…

sleep me door de winter door deze winter ik zou honderd dagen willen slapen mijn verstand is weg, lijf koud, geen gevoel laat me dan door de winter slapen laat tenminste mij door de winter slapen…

Om met geheven hoofd te luisteren naar het wonder van de natuur dat winter heet.…

Maar Koning Winter dacht dit jaar Niet alleen een echte AMBTENAAR mag volgens mij met december reces Dus accepteerde hij de wijze les Kwam niet opdagen, geen sneeuw, ijzel of andere winterpret Neen, Koning Winter is met reces, dus: DIE LIGT IN BED.…

Rode en gele bladeren gieren wild doorheen kleffe plassen Naakte hoge takken grillig spookachtig schril ook schor Zwarte droeve onheilspellende wolken kruipen tergend traag Universum ondergedompeld in kille duistere winterslaap. Verse zo pure sappen borrelen op in stijgend cadans Cellen worden verbeterd ook vernieuwd; belofte op sprankelende…

De wintervorst vierde zijn lusten de toom en vloerde met schotsen het meer en de stroom; de veldvreugde ruimde voor de ijsvreugde plaats en meertjes en stroompjes weerkaatsten de schaats. Schoon Elsje, een boerinnetje, poezel en mals, verloor in het zwenken de boot van haar hals en Koenraad, de flinkste gezel van het oord, ontdekt die en raapt…

Klappend en klunend naar Zuidwouw ijselijk aangeblazen in bitt're kou steeds bij takken rijdt hij om wakken bij scheuren ligt-ie dubbel in 'n vouw Lijkt zijn snikkel tot Purmerend in wikkels watten een gruwlijk end zo houdt in storm de bikkel juist vorm een scheve schaats is 't spul gewend Gabber let op men jaagt bij Watervang rijders…

Voor Irmlinda Vanachter het raam aanschouwt hij zijn jeugd emotie vult zijn ogen koorts gloeit in zijn hart herinnering flitst voorbij zijn gehoor, iets minder scherp spitst zich op geluid van komend en wegstervend ijzer Dokkum viert, Dokkum zwiert Het Fries klinkt rond de molen, op bankjes in schaatsvorm wordt popelend geknoopt,…

Dampende friezen dravend de arrenslee over het ijs een watervlakte zwartbevroren omzoomd met witgekante bomen als ijsprinsessen op een rij gekletter van klapperende schaatsen over ribbels opgeblazen door een speelse koude wind de winterzon aan blauwe hemel knisperend koud een nieuwe dag rode koppen brede slagen leerstoel voor een beginnend…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Het is maar goed dat je in de lente, zomer en herfst van je leven niet weet, hoe je in de winter van je leven belazerd wordt.…

Ik, op de schommel zwijg boven gras. Het hoge zorggras met de paardenbloemen. Jij, op je knieën, maakt een rolbaan voor jezelf, voor als je oud bent. Dan kunnen we je naar buiten duwen. En weer naar binnen. Ik luister naar jouw handen. Hoe ze hameren. En ik zit op de schommel, zonder schommelen. Rek zonder rekken - De lucht tikt…

Zie ook de hartverwarmende rooie oortjes opwekkende Netgedichtflix-serie over Valentijnsdag... _________♡____________♡__________ Al voelt het warm, je zangstem in hiberna Bij brandend kaarslicht, maar voor wie?...vervloekt! Ik ben de man die jou in stilte zoekt Ik hou van wierook romantiek lucerna Weet, als ik bij je ben, wat ik nu…

Hoe bezinning stroomt in mijn lichaam tegelijk voel ik een sluier als een dichte uitgestrekte verstilling bedekkend bloemengeur geritsel van bladeren, vogelgefluit waarin ik ook creativiteit en inspiratie inadem Een nieuwe tijd breekt aan: het is de winter die met haar natuur terug is van weggeweest.…

winter me in een heldere stille nacht winter me met wuivende lichte weemoed winter me in verre witte wanen winter me op een licht geladen vlot winter me even maar winter me…

Gisteren zei ik het nog: “ Wat ziet het er buiten toch haveloos uit. Met uitgebloeide bloemen, hun bladeren bruin en verdord. En wind die door haast kale bomen fluit.” Hun blad ligt aan hopen, onder heggen en struik. Het groene mos kleeft aan tegels en muren. Regen klettert tegen donkere ruiten. Geen mens waagt zich naar buiten. Maar bij…

temperaturen stijgen het gras begint te groeien de winter moet nu zwijgen zelfs bloemen gaan al bloeien.…

in mijn tuinhuis goed verscholen voor de kou en voor de vrouw, want ik was de tijd verloren en de achterdeur al lang gesloten. het was midden in de nacht, de heldere maan verlichtte, mijn levenspad maar ook mijn dagboek, waar ik trouw mijn dagen in verhaalde want dat beschouw ik als mijn plicht. zo geheel toevallig of moedwillig…

Oeigoeren wordt het zwijgen opgelegd in kampen; Spelen gaan natuurlijk door geen kans dat ik de gang van zaken stoor maar wie verzwijgt is China’s laffe knecht Imagine én de Negende: ‘n feest maar wie daar afwijkt is er mooi geweest…

Een pantoffel naast een afgebroken tak, breekbare vlokjes die de winter inluiden. Een kat die gezwind een schutting over stak, in de verte een zwaluw richting het Zuiden.…

de eerste nachtvorst: merels schaatsen op het dak van mijn garage.…