Alle inzendingen over witte stranden

Hemels blauwe lucht, op voorgrond witte stranden. Paradijs voor mij.…

een jonge olifant uit een zwart land werd afgemaakt op een wit strand zijn gezicht werd levend gehalveerd door laffe geldwolven zonder eer en dit allemaal voor een ivoren tand!…

Kom met me mee naar gouden horizons naar witten stranden en helder water Kom met me mee in dromen gevoelens in leven Kom met me mee Kom als jezelf En blijf...…

We dromen van witte stranden waar de palmen naar ons wuiven Waar we elkaar eeuwige trouw beloven bezegeld met ringen en witte duiven Een prieel op het witte strand waar de ringen worden omgedaan En dat alles op het moment dat we de zon kunnen zien ondergaan Waar we na de huwelijksceremonie genieten van een dans op het strand Daarna dolverliefd…

Warmte en geuren van een exotisch land je ziet jezelf liggen op het witte strand. Je proeft de sfeer van boulevard en ijssalon maar wordt nuchter als waan verdwijnt met de zon.…

Nachten bewegen naar de ochtend in mijn dromen speel jij de hoofdrol zo fijn heerlijk in de zon witte stranden blauwe zee cocktail in ons hand verliefd naar je kijken liggen we samen armen over je heen zwoel kusjes geven…

jij reikte mij de hand het andere land kwam tropisch over je moessonde wat droog ik lachte licht bewolkt maar samen hielden we de wind aflandig jouw witte stranden hoeven geen betoog mijn golven zijn niet al te hoog zo blijven wij verstandig…

we dansten samen op het witte strand blij verlangend naar de nacht een meisje lief uit niemandsland haar handen koud haar lippen zacht met gele bloemen in het haar bespeelde ze de zachte wind zo magisch mooi, een leuk gebaar van jou, voor mij, mijn godenkind de donkere hemel straalde open och, lieve mensen wat een zicht want…

ik schrijf jouw naam in zilveren letters op kleine wolkjes heel erg hoog ook op lege witte stranden en aan het einde van de regenboog ik hoor jouw lach in duizend tonen jouw naam lijkt wel een klein gedicht je ogen stralen als nooit tevoren, gevangen sterren in het morgenlicht…

gebeiteld in een geut van zonnelicht een naakte vrouw, blanke vlek op het vlekkeloze witte strand schrijdt langs de waterkant, in de speelse branding die haar voeten streeft te strelen.…

ik zag hoe jij zeeën kuste met de harde hand van graniet en basalten rots hoe jij in warm tropisch blauw op witte stranden rustte in naakte trots jij wond winden om je vinger in het oog van de orkaan waar jij je ongeremd liet gaan toch heb ik ook je tranen gezien over het verlies van synchronie door de natuur in de entropie…

Met jou wil ik tussen de sterren zweven, over sneeuw witte stranden gaan. Met jou wil ik opnieuw weer leven, op de hoogste bergtoppen staan. Ik wil met jou huilen, ik wil met jou lachen. Maar ik ben helaas niet bij machten, je te vertellen hoeveel ik van je hou.…

De bloemenvelden voor het duin bloeien als een fleurige bloementuin de kleurenpracht is zo machtig mooi een bruid in lentetooi De klim naar het duin is licht dan een prachtig vergezicht het witte strand met golvenrand de bloemen aan de overkant Een oog dat mij wil tonen in een geweldig land te wonen een briesje door mijn haren ik wil…

stranden die vloeibaar werden onder blauwe lucht zelfs de hitte trilde ondanks de verkoeling van een zee in middagrust…

Familie-dag Een wonderlijke familie-dag op een wit strand met schitterend weer. Een dag zonder lawaai met alleen de zacht zingende de achtergrond. Een wind met melodieen voor onze harten die oude melodieen elk moment oplost in de wind. Een dag met veel ruimte voor eindeloze blijheid voor jong en oud.…

het was onaards de plaats waar ik jouw voeten waste er was alleen een lichte plek de wereld heel ver weg er golfde zee in een mildheid zonder overheersend kuiven zij bloeide blauw op het witte strand van schelpend zand een zilte zon scheen magisch licht mystiek weerkaatste in je blik wij voelden de nabijheid van het paradijs…

Maar is dit niet voldoende, vlucht dan tegen Het ochtendgloren naar het witte strand. Ik wacht wel op je, ergens in de regen."…

hoge bergen, tropische landen verre oorden, witte stranden heimwee is niet altijd denken aan vervlogen tijden, soms heb ik heimwee naar je warme handen die zich zoekend een weg banen in mijn wilde haren je bonzend hart dat op hol slaat bij het fluisteren van je naam je sensuele blik die zich weerspiegeld in de ruit van ons geliefd…

ik adem de zee, voel haar in mijn hand wordt gevangen door de blauwe lucht de vakantie vindt plaatst in het gehucht dat huisjes plaatste aan het witte strand de avonden vermaken zich in de streek waar de volle maan zich in de lucht krijt het land voor ons is mooi en uitgebreid zoals het op de ansichtkaarten bleek afscheid nemen van haar…

laat me laven aan de gedichten van de wind op eeuwigdurende deining waar schoonheid zich bevind laat me vliegen met de zonnestralen over zee naar verre landen witte stranden deinen sierlijk golven mee laat me inspireren door de wolken hoog in de lucht teken grote vogels op linnen begeleid ze op hun vlucht laat me zingen over de ongeschreven…

strand Ik verstop je naam in een gedicht Verborgen gezicht Lees mijn woorden Dans op mijn gedachten mee Zoek me op en al draagt jouw liefde niet mijn naam Weet dat mijn woorden ze heeft doen ontstaan…

uitgewist in dit onvoltooide verhaal van zandkorrelregels vrouwelijk wiegend achter lichte blauwe wimpergolven (vergeet ik je niet, die me lief is) langs een kersvers zandpad in het heden ik ben ik, jij bent de ander met waterhanden wil ik je dragen op witte stranden ergens aan de waterkant aan tien vingers voltooid……

Zachtjes tik ik tegen je aan En voel jouw liefde door me stromen Alsof ik hier heel ver weg Met jouw zit weg te dromen Op een mooi wit strand Met van die grote palmbomen.…

Zachtjes tik ik tegen je aan en voel jouw liefde door me stromen alsof ik hier heel ver weg met jou zit weg te dromen op een mooi wit strand met van die grote palmbomen. Laat me zien hoe jij de liefde geeft laat me voelen hoe mijn emotie bij je binnen zweeft laat me voelen dat de liefde is laat me voelen dat de liefde is gekomen.…

Voor me zie ik elke dag, witte stranden en een blauwe zee, als ik doe, wat eigenlijk niet mag, wil jij dan met mij mee? Ik streef al heel lang naar dat leven, en ik wil het nu zeker met jou delen, vergeet alles hier toch even, en laat de zon ons strelen.…

Wat een stilte om me heen weer een dag helemaal alleen, er komt niets uit mijn handen, loop in gedachten over witte stranden, de wind lekker door mijn haren, kijken naar de boten die varen, dromen over wat ik eigenlijk nog wil en zet verder alles even stil, er zijn wel eens van die dagen dat je zit met zoveel vragen, vrienden die je even niet…

Beelden van witte stranden omarmen mijn utopie met blinkende sterren aan de horizon terwijl je verlangend knipoogt en verleidelijk naar mij lacht die dia portretteert de virtuoze affectie met kaarslicht dat ons silhouet laat dansen tegen de wand zo voel ik indringend de ingelijste foto op het nachtkastje elke nacht.…

Lopen over schone witte stranden de zee ingaan en de voeten zien gaan door het water zo helder als blauw kristal. In de lucht de dauw nog te kunnen ruiken vervuld van verre engelenkoren zacht klinkend van overal. Een wereld met maar één taal, voor waar maar ook op aarde.…

Misschien is het allemaal een illusie; is het gewoon dromerig weer en wacht alles me op; daar op de kust, met zijn eeuwige witte stranden en klinken we onder het naïeve blauw op het verzuipen van onze verlopen affecten. Wij hebben onze plicht gepleegd; de moord van onze silhouetten. Het heeft ons veel zorgen gebaard.…

Vind ik jou terug zoals ik jou eerder zag in een voltooid gedicht geschreven aan de einder van een wakende nacht toen het hart nog in volle ronde slagen de klok de tijd deed verjagen en de sterren bijeen schaarde als zomergolven over het witte strand liet schuimen en ik het struinen naar sprokkelwoorden staakte de langdradige zinnen…