inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.115):

en eeuwig ruisen de golven

gebeiteld
in een geut van zonnelicht
een naakte vrouw, blanke vlek
op het vlekkeloze witte strand
schrijdt langs
de waterkant,
in de speelse branding
die haar voeten
streeft te strelen.

bronstig steigeren
aanstormende golven
in mannelijke overmoed:
hun rollende charge
spat open in bruisend geweld
om voor haar voeten uit te deinen
en te verdwijnen,
weggezogen in het hete droge zand.

Schrijver: marcel bulckaert, 28 februari 2014


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 116

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)