Alle inzendingen over zang OR zee

Jij een vrouw om de hoek uit het internet Ik een man andere hoek in het verlangen Je raakt me Ik verzacht ik zwem in mijn tranen Van mijn hart Zak in mijn voeten In Moeder Aarde Adem in de wind Van de Zee Avond frisheid Zang van de vogel trilt in mijn oren Vrede in rust in mezelf in haar Aarde in verbinding…

De zee wil je bevaren het zeegat uit voorbij havenhoofden Het water... komt er nimmer tot bedaren na eb is er vloed Het zand altijd prooi de tanden er ingezet waar aan geknaagd De duinen kijken het aan nog droge kruinen 't water aan hun tenen Je wilt.... het oor lenen aan de monotone zang van branding.…

De duivel sloeg met felle slagen De vrome Job, aan ziel en lijf; En had hem al zijn goed ontdragen: Maar tot de zwaarste van zijn plagen, Zo liet hij hem alleen zijn wijf.…

Als rest van een herfstwolk residu van onvermoeibare nazomerreizen langs hemelgewelven die nutteloos zwerft door zilvergrijs zwerk zo ben ik, o luisterrijke illustere zon Uw aanraking heeft mijn damp nog niet vervluchtigd mij eenmakend met uw duisternis verdrijvend licht zo drijf ik door de advent heen van u gescheiden Indien…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

En slechts ’t gewieg der zee doorzucht de vrede, alover de trage bomen en de adem van de lucht. De zee, en haar gedein door mijn bewogen longen… Maar neen: mijn loomt’ verdroomt de maat van alle maat. - o Zang van liefde en hoop: mijn zomer is verzongen, ’t gebladert’ staat verdiept en reeds met dood verzaad.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Ik las al in je ogen de onstuimigheid van de zee. Golvende erotiek een constant ritme. Zo intens en uniek. We slepen elkaar mee. Nooit kan die oceaan ons verlangen blussen. Bij de zachte zangen van een lieve wind belonen we elkaar met duizend kussen!…

Mijn diepe zee.. boodschapper langst de kust, droeg de frisse eenzame zilte schelpenlucht, verschalend wervelde de wind de poëzie zo onvergetelijk bleek.. hoorde men zijn zang haast niet...…

Zij moet iedere dag een berg beklimmen om niet te verzuipen in ‘t zilte water wandelt zij eerzaam dwalend over zee en ook de vogels weten van haar falen in zang reeds voor een droevig later haar rugzak torst zij moedig mee in zielenstormen van eenvoud overal rond haar hoofd zwemt er een zoute wereld en klimmen er mensen uit de put.…

jij zweeft beleeft het bestaan met passionele magie jouw ogen stralen een vitaliteit die het ongeborene wekt je lach danst op het oeroude ritme van liefde en samenzijn je zang rolt golven op het strand uit je warme woorden zee kom neem ons mee naar je mystiek paradijs toon ons dat hemels verblijf…

Is liefde dronkenschap, zo ben ik altijd zat; Schreef Jan lest op een lei. Maar Joris schreef er bij, De Liefde hoeft hier niet, 't is waar behalve dat.…

Indien gij u zegt te branden Door een lonkend aangezicht, Of door twee ivoren handen, Vriend! zo is u 't hoofd te licht: Want de min heeft geen vermogen, Noch in handen, noch in ogen. Liefde krijgt alleen haar luister, Uit het schoon en glinstrend goud; Zonder dat zo is zij duister, En geheel verflauwd, en koud. Had Cupied geen…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

gezouten zangen over wee polijst en schuurt als Remco C., die eeuw'ge melopee. dat sop bekoort de vrouw terstond. met volle maan is driehoek rond waarin ook jij je schepping vond.…

Blomkes, lieve blomkes zoet, die uw hartjes open doet bij de eerste morgengroet, schitter in mijn zangen; Beekske, klappend beekske klaar, dat uw blanke waterbaar over 't zand laat varen, dáár, vaar ook in mijn zangen; Hellemende nachtegaal, gij, gij spreekt de dichtertaal, laat uw bossen, kom eenmaal helmen in mijn zangen;…

Kan er meer zijn dan ik zie, bomen, planten, bloemen, rivieren, meren of de zee, iets hoger dan de blauwe lucht? Ja! Bestaat er meer dan ik hoor, ruisen van de wind, zang van vogels in de bomen, regelmaat van de golven? Ja!…

Laas! Zal mijn onluk dan zijn wreedheid nimmer staken? Zal dan mijn smart, dus lang gerezen in de top, Nooit dalen? Zal mijn ramp dan nimmermeer houden op? Maar steeds volharden in op mij zijn haat te braken? Dus klaagde Phillis laatst, met tranen op haar kaken, En wrong, gelijk ontzind, haar hagelwitte krop: En rukte zo veel haar in een uur…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

dito profiel In volle zee is dit geenszins futiel want zeelieden plegen met goesting over de reling te hangen Nee, zij heeft niet van 'dat bange' ze lonkt en wenkt geen zee te hoog Nu zit ze daar versteend staat droog zo ook mijn ooit-verlangen.…

schaduw vangt bomen met de oude zang van hoop een jaarring teveel * een perk wordt een park wanneer vier blaadjes geluk samen opgroeien * zelfs de lucht is grauw wanneer de zee geen vorm krijgt in mijn gestalte * alsof zijn vleugel de horizon omhoog tilt tot een meesterwerk * een felgroene glans lokt de merel naar de top de…

Zij zingt de kroonzang aller wereld-zangen, de op zandig veld neerdonderende zee. Verheugt u toch, gij die dit rijmke lezen en nog in gloed der zonne wandlen meugt de stranden langs, wen mijn verstorven wezen reeds lang ontbeert wat 't zozeer heeft verheugd. Zegent dan uwe zinne' en uwe dag !…

Het licht breekt op jouw vale gezicht, net als mijn handen van je lichaam glijden Kijk, een wapperende maan rijst op uit de grijze massa, jij draait je in mijn armen Wat is verdrinken ook alweer, zo zoet zijn je sappen terwijl je lippen bijten in het kussen…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Ware het maar dat ik nooit geboren was, mijn zuchten zou ruisen, zegen van zee mijn klagen zou zoemen, zachter dan was mijn kermen zou aaien, stiller dan sneeuw mijn huilen zou lachen, lach met mij mee, mijn vloeken zou prijzen de deugdzame mens mijn woede zou zoenen jouw leed met een wens mijn lijden jou troosten met strelingen zang mijn falen…

Je adem zoemde in mijn oor en zong er wijzen, zacht, de zee weedroef neurde erdoor,- ...heel donker kwam de nacht.…

Een onuitroeibare pijn in de zang, toen en nu, agonie die ik slaafs verlang. Jij ziet wat jij weet, jij kent wat jij ziet, ik zie wat ik voel en ik weet het niet. Vóór dood het raam sluit op dit verlangen, gun mij nog zicht op 't gehele gebied, jij, deinende zee in mijn gezangen.…