Alle inzendingen over zeventig

Zo schildert mij een Konings hand In 't klein, terwijl ik 's Konings snaren, En heilig harpgezang, en trant Vast volge, in top van 's levens jaren, Eén min dan zeventig. Wat is 't? Noch min dan verf, een damp, een mist. 1664…

Je ziet al hoe ze zeventig zal zijn, haar kamer in Avondrood piekfijn en hoe ze tijd nooit zal verdromen. Ze wacht op de bus met een strippenkaart en kijkt naar een hond die kwispelstaart. Even lijkt er licht in haar te stromen. ------------------------------------------ uit: 'Al wat winter is en waar', 2001.…

hij praat niet over vroeger vroeger is immers al zo lang dood op bleke lippen liggen gedane zaken wat ooit was, zal nooit meer zo zijn maar in gebroken ogen snijden scherven door een kapotgeschoten levenslijn nee, hij praat niet over vroeger zwijgen doet ie, als het massagraf met alles wat hem dierbaar was al bijna zeventig jaar…

ik deed vandaag de oorlog aan het kind in hem krijste hoor toch, zie in mijn ogen het schokte me, werd meegezogen mijn gevoel eiste, kon niet anders even met zijn tranen mee te gaan de bommen vielen voor mijn ogen hij was zeventig jaar terug twee meter van mij af levenslange straf door de mens bedrogen…

de tijd die in herinneringen uitdijt afbuigt het karmozijn dat aanhoudt dwingt suist van eb naar vloed eb-vloed eb-vloed zestig, zeventig keer per minuut in ieder tij de vraag naar jou de echo die nou eenmaal echoën moet zelfs als een antwoord uitblijft…

het geluid vervoert naar de jaren zeventig van enige eeuw hij vaart onderweg als bedelaar naar ierland verdrinkt in solway lag in een zeeslag gestorven tegen de zweden met zijn blauwe bloed der lahme von k?ln koning van austracië ergens in de pijp en jaren twintig uit charleston en lyon moeten nog komen…

Reanimeren Het kan verkeren, als je de zeventig jaar bent gepasseerd, wordt je niet vanzelfsprekend gereanimeerd, wanneer je wordt verpleegd, en je hart het even begeeft.…

Leid me maar rond in je salon Laat me je boezem zien, maal me maar rond Desnoods zestig, zeventig maal per minuut, of meer Een valse onverschilligheid zoals ik die nooit gekend heb maakt zich nu meester van mijn ziel, mijn hele hebben en houwen Je moet mij maar een beetje laten doen, dat weet je Dan is mijn humeur opperbest…

Hij klaagt hardop dat hij de nieuwe aardappeltjes niet meer haalt. Ik roep dat ik ze al gegeten heb, dus hij moet terug naar Start of naar de Gevangenis. Hij strompelt toch al zo moe. Zijn hart. Maar een vriend hoeft niet snel te zijn, van mij niet persé, alleen in de buurt. Hij moet niet zeggen dat het weer weer in de weg zit. Ik weet al…

Middelmaatje brak bij scholen in en sloeg het bord aan splinters. Luiheid mikte hoge ogen. Ook de mammoet knikte. Je had genoeg aan een zes-min. Stof begrijpen had totaal geen zin: je scoorde pas wanneer je alles pikte, jointjes rookte en de pillen slikte. Kritisch denken was een slecht begin. Hij die nadacht raakte uit de pas en kwam in…

De dag beloofde stralend veel zon en warmte, ontluiken van groen en nieuwe liefde - die dag in mei midden in de lente Plots was het witblauw besmet met schaduw van metalen roofvogels die hun klauwen in zijn geheugen prentten Zeventig jaar geleden braken ze zijn bestaan, namen ze al zijn geliefden uit zijn leven, over dat spoor via…

mijn ogen lezen al ruim zeventig jaar maar zelfs als kleine jongen las ik al zonder te lezen ik las de gezichten van de grote mensen en en passant het gedrag hetgeen mij zo dikwijls in grote verlegenheid bracht terwijl ik dit schrijf en wat over mijn leeservaring van weleer zit te filosoferen kan het mij niet meer deren maar destijds…

N976 vanuit het noorden de auto levendig laveren door bochten met zeventig langs Weenderveld totdat aan weerszijden zijkanten verschijnen van twee boerderijen dicht aan de weg alsof ze omarmen warm welkom heten weten dat ik het ben de brug, een bocht een zwieper in de weg was vroeger de overweg spoorstation staat er nog achter een…

Minstens zeventig armoedzaaiers werden daar gedood Tientallen verminkten, zwaargewonden en het was Nederland dat schoot! Komt hier ook zo'n proces van of kunnen we er mee leven dat in een rommelig oorlogsgebied - weliswaar onbedoeld - wat extra sloebers sneven…

Met de Warme Golfstroom langs de Scandinavische kust de Noordpool bereiken en kijken of de vlag van zeventig jaar geleden er nog staat ondanks het geweld van wind en kou Aan de rechterkant maakt een straalvliegtuig onderweg naar Noord-Amerika zijn sporen hoog in de lucht van gemiste, onbegrepen kansen De koude doet de ogen tranen een ijsbeer…

Een winterochtend lang geleden liep ik, nog net geen zeven jaar voorbij die oude hazelaar en zag voorzien van stok en hoed schuifelend langs de oude gracht een oude man van zeker zeventig jaar. Nu, en vele jaren later, loop ik zelf vermoeid en stil weer langs dezelfde oude laan en zie opnieuw een jongen van amper zeven staan.…

Ze hebben zowaar pas na zeventig jaar aan elkander het neewoord gegeven. Ze hadden ervaring verworven en vonden elkander verdorven, maar kroost mocht niet lijden: ze wachtten met scheiden tot iedere telg was gestorven.…

Eén zeventig. Zet streepjes af op het plafond. Ik lig in bed. Da Vinci zocht verhouding sec. Ik teken, zonder lood, mijzelf, van barst tot spinneweb. In deze droom word ik te groot. Met uitgestrekte leden, zo onruimtelijk, gezien vanuit de nek, besta ik niet. Ik schets, maar dan in taal, zoals ik tot de wereld sta.…

Zeventig zou mooi zijn geweest Reden voor een vrolijk feest Nu blijft het bij gedenken en aandacht aan mijn leven met jou schenken. Herinnering, een eigenaardig ding maar goed voor menige koestering.…

Uit de jaren zeventig. En hij stapte uit. Recht voor mijn neus. Hij keek mij aan. Recht in mijn gezicht. Die ogen! Die lach! Ik had aan hem gedacht. Hij had op mij gewacht. Hij nam mijn gezicht in zijn handen. En kuste mij vol op mijn mond. En vol op mijn gezicht. Mijn hele gezicht. Ik gaf me volledig aan hem over.…

Wie kent ze niet uit Sesamstraat, uit Hamelen, de Onverlaat de Swiebertjes, de Tovenaars van lang, lang, lang geleden zij leefden allen nu vermaard in Villa Kakelbont bejaard waar Pippi Langkous net de taart, met Aart had aangesneden Ze zongen allen van hiep-hiep, voor Pommetje en Horlepiep voor Kluk Kluk die voor het publiek, iets…

zeventig jaren zijn jou vandaag vervlogen een leven vol van liefde en van avontuur van na de oorlog tot vandaag reisde jij het spoor langs de haltes van jouw leven in de vijftiger jaren was jij jong en jeugdig zag jij Nederland zich hoopvol herbouwen met vereende krachten werd toen ons land in volle glorie en facetten weer opgebouwd de zestiger…

Hij ziet en kent mijn zonde en vergeeft Ze zeventig maal zeven maal en meer. Hij wil niet, dat mijn ziele sterft maar leeft. O, wonderbare goedheid van de Heer, Die naar zo moedeloos een ziel nog vraagt, Die alle dingen, en ook mij verdraagt.…

het tafelblad vreemd, in ieder geval een beetje raar pak ik mijn gedichten, een stuk of wat leg ze schuchter vlak ernaast hij blikt, bloost en is verbaasd Al dit werk bedekt als zand hypertensie, hernia en heupartrose de woorden geschikt in dit verband verschaffen mij de diagnose: het lichaam heeft niet veel te geven uw geest minstens zeventig…

Voor Hadewieg Het vergeelde bierviltje Van Heineken van een Lang vervlogen carnavalsfeest Ergens begin jaren zeventig Ligt nog trouw op zijn plek Is daar nooit weggeweest In al die jaren dat jij Het leven buiten hebt Gesloten, jij met gordijnen Dicht het leven hebt Ingeperkt tot een kleine Twintig vierkante meter Hier leef…

Hij ziet en kent mijn zonde en vergeeft ze zeventig maal zeven maal en meer. Hij wil niet, dat mijn ziele sterft maar leeft. O, wonderbare goedheid van de Heer, die naar zo moedeloos een ziel nog vraagt, die alle dingen, en ook mij verdraagt.…

Een bergbeek in Noorwegen, eind jaren zeventig, een verrekijker voor vogels en buren, maar opeens was daar mijn vader poedelend. Zijn naaktheid nieuw, zo ook zijn plezier, onbewust van spionage genoot hij van zon en water, een moment geen chauffeur of kostwinner zijn.…

Als jonge zoeker werd ik kloosterling, En las godvruchtig boeken, hele nachten, Totdat een monnik mij daar bruut verkrachtte, Waardoor de lust voor godsdienst mij verging. Toch vond ik ongemerkt, door al die pijn, De kennis waar religies één in zijn.…

Je leeft voor even in een kooi van ongeveer zeventig meter doorsnee, je zit gevangen als zijn prooi maar wel reist hij met je mee. De weg ga je dadelijk achter je laten maar de mist lijkt niet te verdwijnen, want de mist kun je namelijk niet verlaten, behalve als de zon weer gaat schijnen.…

Wat was het vroeger fijn in de natuur We crosten, sloopten bomen, groeven kuilen We pisten, vingen vlinders om te ruilen We bliezen kikkers op en stookten vuur Nu kun je daar alleen nog maar van dromen Er staan nog meer verbodsborden dan bomen…