Alle inzendingen over ziel OR smart OR pijn

als ik èèn regel schrijf vul jij mij dan aan dan maken wij een gedicht over jou en mij en de reis langs de pijngrens door een land van berg en dal freewheelen kan alleen (hoe paradoxaal het ook klinkt) wanneer het bergafwaarts gaat doch èènmaal op snelheid is de tandem nauwelijks te stoppen en als we een tandje bijzetten gaan we weer…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

in duisternis en nevelnacht staat een engelenwacht voor wie het Woord geloven met de taal in ‘t hart gaat de trooster in pijn en smart de dompige geur ver te boven…

Een ladder staat er in mijn ziel en die leidt juist naar mijn hart Voor wie in diepe treurnis viel is deze ladder een nieuwe start Een ladder uit de put van pijn is mijn hand die gereikt wordt Als ‘t ene straaltje zonneschijn dat de smart een beetje bekort Een ladder voor de pijnvallei van smart uit hersenschimmen Die ladder is die hand…

Hoeveel kan een mens verdragen over grenzen van de pijn zonder antwoord op de vragen van het onbewuste zijn Sterker worden, alsmaar sterker tegen beter weten in diep gevangen in de kerker van een leven zonder zin Lucht mijn ziel op binnenplaatsen van ravijnen in je hart weet mijn zwakte te weerkaatsen op de bodem van je smart…

Mijn ziel geklemd, verminkt, in eenzaamheid, pijn Die als duister en nacht verenigd zijn Mijn ogen-meren door tranen overspoeld, omringd door eenzaam land. Tussen zwarte muren, huist mijn bloeddoorlopen hart. Gedoofd van alle vuur, ten prooi aan pijn en smart.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Pijn In mijn ziel Zielsveel pijn De dader is bekend Jouw signalement Je snijdt zonder geweten Zonder te voelen Zonder te zien Je doet me pijn Onzichtbaar veel Meer dan lief Vul je mijn hart Met verdriet Verwarring En smart Begrijpen doe ik niet Ik vraag om warmte Je geeft me kou Desondanks Is er soms hoop En vrees Maar het vervaagt…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

dichten, ja dat doe ik veel maar wat dicht ik er mee gaten dichten in een zee, een zee vol emoties, veel te veel gevoelens slaan stuk als golven op een rots waar ik eens was, fier en trots als van voor het ongeluk het ongeluk bracht pijn en leed veel lichamelijke pijn geestelijke smart in mijn zijn als een mes door hart en ziel sneed…

Als beschimmeld zaad in het dorre land geplant groeit uit tot vrucht van droefenis een nagel door elke hand De schedel met dorens als horens op het hoofd verdoofd vervliegen haar woorden in een storm van smart Twee zielen voor eeuwig verbonden in een bloedend hart Zij werpt knielend een laatste blik naar ogen gebroken…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Binnen in mij is het duister Diep verborgen in mijn hart Maar ook zichtbaar in mijn ogen Zo gevoelloos, zoveel smart Leeg en niet meer te vervullen Onherstelbaar en verscheurd Laat me schreeuwen tot het einde zodat mijn lichaam met mij treurt Mijn hart vervult zich met het duister Mijn lichaam vol met angst en vuur Haat zal in mijn ziel…

Je hebt pas echt weet van leed als leed jou of anderen niet vergeet Jouw beet houdt en niet meer loslaat of het leed van anderen!…

je ziel weer lacht…

Wat ik voel Is de pijn Van wat niet is Maar had kunnen zijn Afstand als schuld Liefde voorbij Pijn in ruil Voor de liefde in mij…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Hoe eenzaam is je arme ziel de peilloze diepte waarin je viel en je pijn verbeet, hoe moet dat zijn? Maar hoe koud is nu je arme hart vervuld van smart en schreeuwend zeer Het wordt nooit meer licht.......niet meer.…

liefde is de bron van leven verheven na versmolten samenzijn de ziel van verloren mens-zijn verzacht de pijn van gedragen smart heropent versloten ogen verwart het verdwaalde hart tedere woorden ontvluchten je mond vurige hartstocht ontvlamt mijn lont door fluisterende lippen bemint die jouw stem met liefde verbindt eens was die…

Het knelt het knalt uit mijn bron van pijn van verlangen van over mijn grens gaan razend vliegen de stukken om de oren van niets vermoedende geliefden zo was het zo is het niet meer naar binnen geslagen kruipend zacht naar buiten ineens duidelijk een pijnlijke wond zo was het tot ik in de wond kruip ruik, zie, voel,…

Met onverklaarbare pijn verklaar ik de pijn met liefde Vervuld met hartstocht. Niets liever dan de liefde voelen, de oorlog Aan de smart Verlangend naar de nog onbekende herinneringen die al bekend zijn in mijn voorgespiegelde herinnering…

Ook al is het jaren geleden de pijn knaagt nog steeds in m'n hart het kindje dat geen leven werd gegeven bracht een tijd van onnoemelijke smart. In mijn gedachten ben je altijd aanwezig en ik weet dat het zo moest zijn maar steeds als ik eraan terug denk doet het nog altijd heel veel pijn.…

Rivieren stromen Zoute rivieren waaruit tranen komen En al het verdriet en de pijn voeren zachtjes met ze mee naar het diepst van de zee De stille smart -als een vloek, een last, een kater, de smaak van puur azijn- die langzaam in de zee verging Maar soms, in het stille zoute water proef ik de pijn van een bittere herinnering…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

als de dood sterft en aarde leven erft kent geen ziel enige smart dan ademt immers een eeuwig hart (zie ook link)…

Daarbuiten wachten dorre bomen, zwart in schitterkou der wijde winternacht, hoe nu mijn grote Smart verstenen gaat, en in een akelige lach verstard, houdt aan de sterrenloze Hemel wacht, dood-koud en steen-bleek, 't ronde maan-gelaat.…