Alle inzendingen over zien

Ik doe’t niet vaak, ik kan wel zeggen nooit Maar woensdag werd het me toch echt te machtig Het was verschrikkelijk in plaats van prachtig Ik voelde me gepiepeld en berooid M’n vrouw zei nog “dat kan je toch niet maken” Nederland 2, ook daar “Hollandse Zaken”…

Ik zag Oranje weer op de tv, De ballen van Van Basten en Van Persie, Die waren raak, elk in dezelfde versie, Is ’78 te lang gelêe? Toch heb ik ook in díe finale zin, Maar dan met Rensenbrink z’n bal erin!…

Aan hen die het licht niet langer kunnen zien. Vaak moet ik denken aan ons stervelingen. Aan hen die elkaar naar het leven staan. Aan hen die als blinden oorlog voeren. Als machtelozen die streven naar macht. Vaak moet ik denken aan hen, die blijven geloven in de liefde. Aan hen die tegen beter weten in, ongeboren wonderen blijven zien.…

De boerka moet bij mannen prikkels doven, Vandaar dat die de moslima bedekt En haar gezicht ook aan hun zicht onttrekt, Behoudens dan het smalle kijkgat boven. Wat van een boerka zelden wordt belicht: Zo´n ding is sowieso al geen gezicht.…

Een voorbeeld was hij voor zovelen Een boegbeeld was hij Voor vele homoseksuelen Hij was openlijk over zijn homoseksuele geaardheid De acteur, presentator, musicalster, producent Schrijver, priester en stervensbegeleider Sinds 2007 is hij niet meer in leven En dat is voor velen een groot gemis Jos Brink, de…

Je zien lachen als we spelen. Je horen schateren als we gek doen. Ik wil bij je zitten als je ziek bent. Je troosten als je bent gevallen. Een arm om je heen slaan als je naar hebt gedroomd. Maar kan ik het aan, je zo te zien? Lukt het me daarna, gewoon weer bij je weg te gaan?…

Het enige wat ie nog wensen kan is zijn achterkleinzoon zien das niet zo moeilijk dan?…

De lieve lijnen van haar keel, de witte parels van haar tanden, je zult het zien in je gestreel van je twee fijnbesnaarde handen, je zult het zien, zo goed als ieder ander, Sander. Je voelt een haarlok, aait een oor, en je tien vingers wachten even en lopen dan brutaalweg door tot de twee borsten die daar leven.…

Verjaren is de kleuren van de regenboog weer helder zien, in ander licht; je graag gewonnen geven aan 't nieuwe vergezicht. Verjaren is de deur weer openzetten voor wat onaangekondigd straalt; de vogels horen, bloemen zien, begrijpen wat een kind verhaalt.…

de aarde dampt en doomt weer heeft vorst het gras met rijm en wit getooid de nevelkou blijft hangen de lucht miezert grauw de zon valt niet te zien de hard gevuiste winterman liet zich deze maand al vaker zien met koude lucht die bijt en straalt maar ik sta vandaag onkwetsbaar achter glas en denk dat ik maar binnen blijf…

Masker op speel maar de clown laat de mensen lachen ook al ben je down Masker op niemand ziet je verdriet maak de mensen blij je pijn zien ze tóch niet Masker op, Masker af de twijfel slaat toe al die lachende gezichten maken je soms doodmoe Masker af je zit gevangen in een val mensen lachen niet meer zien je tranendal…

het is pijnlijk te zien hoe de walvis met haar jong duizenden kilometers door de oceanen aflegt op weg naar voedsel en dat het jong het dan net niet redt en de moeder zoveel moeder zal teruggaan en opnieuw een jong dragen onze camera's zien dat terwijl we er niets aan doen natuurlijk niet maar walvis omarm ons want…

Dit spiegelpaleis lijkt heel gewoon omdat het alles breekt in googol wezens en objecten en nog meer weefsels enzovoorts enzovoorts Ondoenlijk het geheel te zien Alleen met gesloten ogen kan het, een geheel denken van losse mensen en zien dat ze niet los bestaan maar in alle spiegelstukjes leven en bewegen, ook wij - alleen blindelings…

wij hebben hem gevonden de kerstboom van jaar nul naar hedendaagse maatstaven met slingers en wat ballen een onverkoopbaar prul een kant door de stal gekaald de koude winter had pril groen vervaald hij heeft de ezel en de os zien staan de kribbe en het wonder van geboorte langs zien gaan is uitgegroeid tot het symbool van kerst…

de lakens liggen losgewerkt zoals het zwijgen dat wakker wordt wanneer ik 's morgens in bed lig zou ik de gordijnen openschuiven om het gesprek te zien dat we nooit hadden je zien binnenkomen, de kleren op de stoel, weggegaan lach maar, want wat is groter dan de waarheid kleiner dan de hand die je tegen mijn wang hield het troebele…

Of zien zij uit naar de komst van een dierbare? Mogelijk is ook dat zij terug zien op de weg die werd afgelegd of is het voor vertrek? Op deze vragen komt geen antwoord en wat juist is, dat blijft gissen. Dat geldt ook voor het nieuwe jaar dat voor ons ligt.…

op een foto is een landweggetje te zien met de berm die vol begroeid staat met fluitekruid…

Tot ziens kan soms verdrietig zijn, maar het is geen vaarwel! dus laat ze zien wie je bent, en verzamel al je kracht want ergens is er iemand die op je wacht. Dus recht met die schouders en omhoog met je hoofd, want je vindt toch altijd iemand, die wel in je gelooft.…

dat ik leef op de rand Pas op als ik naar je lach Het kan zijn dat ik je graag mag Maar misschien is het toneel Het vermoeiende spel dat ik speel Doodmoe ben ik daarvan geworden Ik krijg mijn leven toch niet meer op orde En iedereen rent zo hard voorbij Niemand staat even stil bij mij Nee, jullie zien mij niet echt Zien niet dat ik alle…

in alle termen Dat ik moet zeggen wat ik denk Dat ik moet uiten hoe ik me voel Dat de liefde prachtig is en dat ik die schenk En dat je weet wat ik bedoel Alleen nu nog maar zien Hoelang ik het kan En je zult vast wel es zien dat ik grien Want ik blijf altijd een beetje bang.…

Zonder haar arm Zie hem slaan Zie hem vechten Zie hem winnen Om haar niet te verliezen Zie hem met haar Zie zijn irratio Zie het verbod verboden En zie zijn opgerichte kin De greep van God Is irratio’s zegen Het gevoel is echt Dat zien haar ogen Zie haar zien En laat haar eeuwig kijken.…

Als jij in mijn wereld zou zijn Een dagje luisteren in mijn brein En zien welk leed mij gevormd heeft Zou je merken dat je alleen leeft? Zou je schrikken om hoe erg het is? Zou je zien hoe verschrikkelijk ik je mis?…

Ouder worden is mensen voorbij zien trekken. Die allemaal eindigen. Daarvan word je je als oudere bewust. Ouder worden Is zien steeds meer zien hoe eindig de dingen zijn. Ouder worden is de bloemen beleven ook in het verwelken, in rouw en vergaan. Ouder worden is je kruis leren liefhebben.…

Maar zien we nog wel echt hoe die ander kijkt, hoe bedroefd of vrolijk of onverschillig dat gelaat zich laat zien? Maar we moeten verder: nog dit kopen, beslissen, plannen, organiseren, bedenken of bedanken; we draven maar voort tot we plots een mens zien glimlachen, een kind horen schreien.…

zien nog beter wil ik begrijpen hoe drift drijft Ik zal wachten en kijken of er bij jou ook drang of dat alleen ik verlang.…

we zien en zien en kijken er niet naar groet de man met een ‘Sieg Heil’ of een ander onduidelijk gebaar of vindt hij iets gewoon geen stijl en was het slechts een wegwerpgebaar de VAR mag zich er over buigen legt een hele groep onder de loep en hoort eventuele getuigen we zijn zo blij met onze VAR bestaande uit menig oude uitgerangeerde…

Je zult maar bij het kruishout staan en daar je meester dood zien bloeden, gevangen in je eigen waan; waar haal je nog de moed vandaan om als discipel voort te gaan, je zult maar bij het kruishout staan en daar je meester dood zien bloeden, als zó de storm om ons zou woeden zou 't ons niet beter zijn vergaan, o God, geef ons de richting aan…

Een ziekte met een naam maar zonder gezicht Van buiten niet te zien, wat het bij mij van binnen heeft aangericht De vermoeidheid, de lusteloosheid, de pijn worden niet begrepen in een wereld waar alles te zien moet zijn Ik lach, doe ´vrolijk´ maar niet altijd even oprecht Het sloopt me van binnen, het is een lang en eenzaam gevecht…

Nu hebben vrouwen liever dat je laat zien wat je voelt en wat je denkt gewoon ondat ze controle willen houden over alles dat hun leven maakt. Dus ben ik van plan te stopen met huilen en niets meer te laten zien want het effect dat je denkt te krijgen dat werkt op ons mannen, averechts...…

Ik zal het licht zien in de duister, ik zal de stormen ook trotseren en zal mijn armen heffen om vloedgolven te keren. Dat is de weg die ik zal gaan want ik wil niet langer dwalen ik wil alleen de bergen zien en niet meer die diepe dalen. Dan zal 't geluk met me zijn en zal ik lachen in de nacht!…