Alle inzendingen over zoek het niet in tek

Teken daar ook mijn bruine ogen levenservaring is erin te lezen.. Een zelfportret van een geleefd gezicht met liefde door mij gedragen.…

Het stuk papier dat ik eens, belijdende mijn leegte, onbeschreven dichtvouwde, en verzegelde, en verborg tussen de bladen van een boek om iemand over honderd jaar te verneuken – dit papier vond ik vanmorgen terug. Ik was het vergeten, opende het en was zelf verneukt, goed, niet zozeer: over de lege blauwe lijnen liep, voor het eerst in zijn…

tussen kieren van stramme bomen het metalen krassen van de kraai tussen brisante vuren en schaduwen die verschuiven wacht in tijdloos licht de taal op een teken…

Is het wachten op een teken of weet ik het eigenlijk wel, maar kom ik pas in actie als ik het teken ervaar als bevel. Hoe lang kan ik het nog negeren en hou ik mijzelf voor de gek, ik strompel door tot aan de eindstreep met de strop stevig om mijn nek.…

(Hommage aan Kees Stip 3) Een teek studerende in Koog sprak als aanstaand semioloog: "Hier leer ik de betekenis die eigen aan ons teken is, toch kent mijn kunde nog gebreken als ik een tekenteken teken.…

Is het een teken? Nee, tekens verschijnen als -- ze niet nodig zijn.…

Ik zoek naar een pad van doorzettings- en wilskracht. Ik wacht op het teken en hoop dat ik ooit het pad zal betreden.…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Verloren tussen woorden dwaal ik als zilverwezen door het diepe donker van de nacht op zoek naar dromen in de hersenspinsels van jouw gevoel reis ik oneindig streel ik de verloren stemmen van gedachten met liefde in mijn hart voorbij de tijd van klokslag twaalf zal ik wachten op een teken van bestaan…

vervreemd van bron en oorsprong, zo zonder taal en teken verweesd tussen de schijn en wezen van levende bloedverwant in je hoofd op zoek naar 'n god in 't diepst van je gedachten heb je je levensweg gekozen niet in eigen hand in je hart een moederziel en sluimerende vaderband 28 mei 2019…

Vanuit de opgang van de zon gaan zij hun gang en zoeken naar de bron van licht en leven waarvan het firmament het teken heeft gegeven en reizend door de tijd van dagen en van nachten, van hopen en verwachten, breekt God hun harten open, in eerbied en verwondering -dit wonder niet te vatten- ontsluiten zij devoot hun toegewijde schatten…

Hij is daar treurig op zoek. Deze keer naar zijn einde. Of is het naar nieuwe zakken? Of zoekt hij naar een krans? Jij bent geen ouwe zak. Jij behoeft geen krans. Zelf ben jij ouwe wijn. Goeie, ouwe Dorrestijn!…

Een eeuwigheid van tijd en zoeken, van vinden en weer loslaten, van dromen en doen,... Wat brengt de lente anders dan opnieuw een groot verlangen, mijn ziel die ik in beelden wil vangen maar die ontglipt aan taal en teken.…

zoeken naar een verandering een teken ergens in in van verlangen verlangen naar de zon zon die mij verwarmt verwarmt op het gezicht gezicht tussen de mensen mensen om ons heen heen naar waar wij gaan gaan tot aan de andere kant kant van de kade kade aan land land van alles alles zo mooi ahoi…

Ik waak weer met teveel woorden en teken met mijn ogen een herinnering die je zou kunnen vinden en die je misschien zou willen bewaren wanneer ik je blijf zoeken en je zonder een echo gevonden zou willen worden.…

Vriendschap: teken van vertrouwen dat het leven altijd nieuw, altijd anders stromen blijft.…

Een blik, een gebaar, een woord, zouden me doen praten, ik zoek, ik kijk, maar zie geen teken, je hebt niks in de gaten. Een snik, een traan, een waterval, onstuitbaar verdriet, het besef, dringt tot me door, jij begrijpt me niet....…

Alles is teken van een groot geheim, iets achter en over de dingen dat telkens weer juichen doet en dieper zoeken naar de bron en de bestemming; dat doet vergeven en hunkeren, dromen en beminnen; dat leven doet en hopen over de dood heen.…

partijen stemmen om eerlijk te kunnen kiezen omdat die juist de saamhorigheid die nodig is afremmen de mens is nog steeds een vrij primitief beest als man of vrouw ingedeeld op grond van z’n hokjesgeest lekker makkelijk te onderscheiden mocht je echter behoren tot de gemeenschap van LHBT dan heb je daar onder te lijden die mensen zoeken…

Wacht op één enkel teken, de minuten lijken wel weken. Dat wachten is een ramp, één bericht, waaraan ik me vastklamp... Maar het blijft deze keer achterwege, het is me niet gegeven. Taal noch teken mocht ik ontvangen, nog sterker wordt het verlangen....…

beeldenstorm, religieuze razernij in een glas water schertsende schets, lam god's is lam geslagen de pen te diep in vitriool voeten treden kortzichtig de vlag van vrijheid, signaal van deze tijd hoogachtend, uw dienaar…

Je zuigt me uit, likt mijn bloed Teek - fuck you !…

geen enkel wijsje blijft in de boom hangen wanneer wind aan het gebladerte rukt verzamelde ik zachtjes en viel geluidloos neer in jouw gedicht vanaf de hoogste takken omlaag naar de vlakke lijn waarop een meeuw rustte nog lichter dan het onvergankelijk verlangen waarin je mij baadde gevolgd door klokgelui en het refrein…

Zodra hij de bodem heeft bereikt, is dat het teken dat de rivier zijn bron heeft bestormd. -------------------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1990' (2010).…

Geld dat zich ophoopt verandert in zorgen tot het teveel wordt en in onbekende handen komt die er vandoor gaan met mijn motivatie om door te gaan Bevrijd van de maandagen betreed ik de ruimte en voel ik de tover van mogelijkheden waar ik vroeger van droomde Liefste, pak je koffer Op de rug van de draak vliegen we door de poort…

Zoals een zwerver die dwaalt door vele straten dool ik in mijn ziel.…

Nieuwsgierigheid is een vonk Die brandt in ons hart Het drijft ons om te vragen En te zoeken naar de waarheid Maar soms wordt het gezien Als een daad van rebellie Een teken van ongehoorzaamheid En een bedreiging voor de orde Want wie durft te twijfelen Aan de regels en de macht Die stelt zichzelf in gevaar En wordt onderdrukt met kracht…

Tot het diepste, tot ik hard kan buigen, breken, zal zoeken naar een teken van mijn eindeloos verdriet verdwaald in die grot ren ik steeds vaker steeds verder, niet dat iemand me ziet weerspiegeld in de beek leek het toch alsof getroost en geborgen iemand naar me- plots echo en galm je strohalmen in het donker in de droom van jou…

Het fraaie teken van een godin gehuld in naakte schoonheid Langs de weg van haar blikken vliegen kraanvogels, sneeuwwit Vergeefs zoek je het in haar ogen Zij volgt slechts het pad der rozen, de bloemen die zij deelt met engelen Zonder de geur van jasmijn schittert haar gelaat als kristal bespeelt zij de grasharp, de snaren van het riet…

de wolken Ik zoek nog steeds naar een teken, al is het zo klein Ik steek een sigaret op Dat helpt alijd een beetje tegen de pijn Ik wil mezelf wel voor de gek houden En zeggen...…