Netgedichten

netgedicht (nr. 33.975):

een dichterlijk teken

geen enkel wijsje
blijft in de boom hangen
wanneer wind aan het gebladerte rukt

verzamelde ik zachtjes

en viel geluidloos neer
in jouw gedicht

vanaf de hoogste takken
omlaag
naar de vlakke lijn

waarop een meeuw rustte
nog lichter dan het onvergankelijk
verlangen

waarin je mij
baadde

gevolgd door klokgelui
en het refrein van het water

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 25 juli 2010

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

een dichterlijk teke

4.1 met 18 stemmen

409

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

pelgrim, 15 jaar geleden

Kerima, jij weeft je gedichten met het fijnste zijde dat er te verkrijgen is -schoonheid der stilte.....

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden

Een wijsje wordt verlangend gedragen door de wind.
Ergens wacht de kleine vogel die de klanken vindt.

Teer en mooi gedicht Kerima.

marije Hendrikx, 15 jaar geleden

alweer geluidloos neergevallen tussen jouw woorden.....

pama, 15 jaar geleden

Een meeuw die rust op de meerpaal van de poëzie om daaruit de wereld prozaïsch te aanschouwen door al het gebeier heen.... Mooi gedicht.

ingridvoerman, 15 jaar geleden

heel mooi liefdevol geschreven.

karel, 15 jaar geleden

Opeenvolging van mooiklinkende en geheimzinnig aandoende zinnen.

Erg gepolijst en kan sommigen aanspreken maar mij minder.

Geef je reactie op deze inzending: