Alle inzendingen over zomeravond OR duinen

je ogen diamanten ze flonkerden in een zwoele zomeravond fluisterde daar de nachtegaal? was het de hand van God die maakte dat jij zo voor me stond? zelden was er een mooiere avond.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

nooit heb ik later die geur nog geroken de warmte gevoeld m'n dorst zo gelest als van de dennen het door de zon verhitte zand en de koele gepasteuriseerde melk de langhalsfles ingegraven onder de schaduw van de duindoorn…

de schittering van het gebroken schelpenpad dwingt mij af en toe een oogje toe te knijpen maar statige koningskaarsen weten mij tijdens mijn zoektocht naar het vurig slangenkruid feilloos langs de alom aanwezige duindoorn te leiden zonder daarbij te worden afgeleid door de lonkende en zwaar geparfumeerde duinrozen die het tot nu toe moesten…

zachtjes waaien klanken over duinen vang ik woorden in jouw voetsporen kleuren treden donker waar stemmen praten schep ik water in de nacht wijl zee mijn enkels drinkt huilen vissen het verdriet in het rode licht van de toren schaduwen flessen op 't zand rond mijn middel kiemen algen laatste stukjes huid reizen af de ochtend vecht…

door duinen omschorst; Wat u belaag' op de vloed of op 't land, Zwichte als de golven voor 't schuttende zand. ------------------------- uit: De Gids (1839)…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

En zo lopen wij door de dalen heen waarachter toekomst is, te weten aan de stappen in het heden…

buiten schijnt de zon dagen lengen nog wat dagen natuur oogt fris en groen in duin gisteravond voor het eerst sinds vele jaren vele konijnen jong en oud ze springen weer om te knagen en te vreten van het helmgras opdat de wortels groeien de korrels niet verstuiven de poolse paarden prachtig allemaal alleen ja moeilijk uit te leggen wat…

uit duinen waar ik zonnewandel verzweeft mijn geest over het land bij ‘t ruisen van het zilte branden door weeë luchten overmand over een panoplee van paden stamp ik mij lodig door het zand en voel mijn zool de treden raken mijner gedachten, hand over hand uit schilf’rend drijfhout dagen wijde beelden, azuur, een oceaan totdat een prikkeldraad…

Zoals altijd is er een dierenspoor. Er staan gewone brem, slangenkruid, ossetong en koekoeksbloemen. Sommige konijnen begonnen een hol, maar groeven niet door. In de spaarbekkens hangt het water; je zou er munten in kunnen gooien als in het bassin van een fontein. Bast is van jonge bomen afgeknaagd. Zie toch hoe de dag werkelijk wentelt…

Er stonden meisjes op het duin, stil, in het laatste licht gevangen van de ondergaande stralen, gekleurde nagels op de lange rokken, het avondrood smeert de smetteloze wangen, de bleke lippen tuiten zich in gene van een groot verlangen, de sokken tot de magere knieën opgetrokken, de blonde lokken verleiden zich en de zwoele avondwind,…

Duinen als schaduwen je ruikt de zilte zeelucht een zomernacht aan zee. Het lege strand waar wij lopen langs de vloedlijn onder een sterrenhemel. Hand in hand onze harten samen tot een gesmeed door de liefde omarmd.…

Daar is het blanke zonlicht overal en vult de dag zijn beker tot de rand. Hij spiedt de kleuren, die in 't fijn kristal spelen, als in een kelk van diamant. Lichtdruppen storten in een parelval ; hij ziet niet, hoe zijn achteloze hand de blanke lichtdauw spilt, een zilverval van zon op witgrijs zilvermos en zand. Stil ligt hij in de diepe duinendel…

het zout op je gezicht te proeven die bitterheid vervaagt de wind in je haar te voelen die wolken opjaagt naar de nacht als onze hoofden op een kussen rusten in de zon en zorgen veilig slapen vergeten we dat de morgen komt bewaren de geur van de zee als herinnering dat ik weer zing voor jou…

door zijn zee Bewegend naar dat ene Haar eeuwig dansende benen Ritmisch deinen duinen mee…

We stonden op het duin en overzagen zee, waar zeehonden op de platen huizen, de zon nog net niet onder en praatten over man en zoon, wij, beroepsgenoten, in 't zelfde schuitje hadden we gezeten waar we afscheid van hen hadden moeten nemen, hier op die top, aan d' ene kant de ondergaande zon, schuin boven ons de volle maan, we keken…

Wolkenloze schaduwen tussen duinen Alles is ver weg, als de branding Jij slaapt, rust in een duinkom Ik raak enkel huid en zand…

Ik ploeter niet meer door het rulle zand en de duinen zingen niet meer, zielloos beademen de golven het strand, diep in mij gaan hamers tekeer, stampen weer beelden in mijn hoofd van de drukke zonovergoten kust, waar ik je eeuwige trouw heb beloofd.…

De zomeravond hangt als 'n hangmat boven de Maas Verbaas me over het geplette gras Dat over is gebleven Na ons wild geraas Wij, makkers hebben 't net gestaakt.…

De bloeiende heide is vol paarse snippertjes die omhoog en naar de verte zien terwijl ze dicht op elkaar dringen met honingzoete liefde boven het zachte purper tonen lage vliegdennen hun wijd donkergroen strooien voldaan gevoel over het geribbelde veld wijzen steeds tevreden naar de verandergrage lucht daarnaast geeft het felle geel…

In het vallende Zonlicht van deze Verstilde zomeravond Zweven zilveren meeuwen Langs het lommerrijke lover De volmaaktheid tegemoet Gadegeslagen door de Eindeloze zieke die Verlangend naar de einder reikt…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

nauwelijks voelbaar is de aanraking van jouw huid met die van mij gelijk een lichte bries die mijn naakte lichaam streelt op een zoele zomeravond nog net voelbaar zacht zo zacht… jouw huid tegen die van mij…

De berg in de verte met zijn witte wolken aan de top, wordt helder weerspiegeld in mijn hart, als ik aandachtig in- en uitadem, zoals een volle maan wordt weerspiegeld op roerloos water op een warme stille zomeravond.…

Ik fiets door de duinen langs de plek waar Kelten zwierven in de ochtendnevel aan het Noordzeestrand Ik fiets door de duinen langs de plek waar Bataven vis vingen in een moeras aan het Noordzeestrand Ik fiets door de duinen langs de plek waar Geuzen hun roes uitsliepen na ‘t plunderen aan het Noordzeestrand Ik fiets door de duinen…

op mijn dekbed bloeien prachtige oranje bloemen mijn blauwe negligeetje past daarbij wonderwel buiten is het bitterkoud binnen word ik verwarmd ik droom en ruik de geur van een zwoele zomeravond…

Nog éénmaal op een koele zomeravond de nachtegaal in de vroege schemering ver achter in die vertrouwde tuin te horen slaan. Nog éénmaal de hemel zien openbreken in miljoenen witte wintervlokken en het geluid van verre kinderstemmen te horen omlijst door knerpend jonge sneeuw.…