Netgedichten

netgedicht (nr. 80.886):

LANDDUINENZIEL

De bloeiende heide
is vol paarse snippertjes
die omhoog en
naar de verte zien
terwijl ze dicht
op elkaar dringen
met honingzoete liefde

boven het zachte purper
tonen lage vliegdennen
hun wijd donkergroen
strooien voldaan gevoel
over het geribbelde veld
wijzen steeds tevreden
naar de verandergrage lucht

daarnaast geeft het felle geel
of ongeschonden blank
van zandheuvelhellingen
drang om verder te zwerven
tegelijk blijven zoeken
tussen al die kriebelstruikjes

de omgeving schept behoefte
aan eindeloos ronddolen
én voortdurend toeven
op onnoemelijk veel plaatsen
een wereld waarin
voorttrekkersaard en vaste stee
in elkaars armen leven.