Alle inzendingen over zonde

De tijd heeft mijn bast afgepeld het verwonde vel over mijn geest, een lang verhaal in jaarringen verteld, kwetsbaarheid van onbehandeld hout door bijl en beitel menigmaal gefreesd, tot er niets te pellen overbleef, bewerkt uit ruwe staat, te lezen in de oude zonden, diep geworteld tot in de ruggegraat, in de laatste nerven wordt het koud…

Radeloos ben ik naar mijn huisdokter gegaan En ik bekende hem al mijn zonden: Hoe ik de ene man had geholpen, Hoe ik de andere misschien had vermoord, Hoe ik hem haast je rep je had verbonden Dat ik de twee einden van de ader Niet meer op elkaar aan kon sluiten. Hoe moest nu die man zijn bloedsomloop gebruiken ? De dokter vroeg: Bloed ?…

uit het wikkeldoek dat voor de rest je bibberige lijf ombond jij at en dronk tegelijk waarna je van dit elexir bekrampt en hikkend op mijn schouder lag en jij mij voor het eerst barmhartigheid beseffen deed toen heb ik jarenlang je onwetendheid onderricht en je twijfels raad gegeven je droefheid heb ik getroost en je zonden…

Apotheose van verbeelding, de beleving herhaald, in de huid van eeuwen worden teksten lichter loopt een huivering door de onomwonden tijd schuilen er valkuilen in de verzen van de dichter in het voor – en naspel van de heerlijke zonden.…

De duisternis gaf mij een hand, je zonden zal ik blijven strelen, in het transparante kleed van verlangen, gaf je mij een laatste nacht de afbeelding zal op het linnen blijvend zichtbaar zijn, je slagen beukten op de holle vaten van beloften die te snel waren gemorst met een vederlichte sleutel zal ik trachten, de opening te hervinden…

wereldproblemen doornemen, dan anderhalf uur Gods af, op- en verlossingen" Het orgel zwolg aan, ze togen ter kerke; binnentredende vrouwen tooiden hun lange wapperende haren met hoedjes die niet onderdeden voor die van de politicae van Prinsjesdag De mannen en ik wensten elkaar Gods zegen en kracht toe maar ik, ik verloor me al snel in zonde…

Apotheose van verbeelding, de beleving herhaald, tegen het einde van het jaar worden teksten lichter loopt een huivering door de onomwonden tijd schuilen er valkuilen in de verzen van de dichter in het voor – en tegenspel van z’n heerlijke zonden.…

Apotheose van verbeelding, de beleving herhaald, tegen het einde van het jaar worden teksten lichter loopt een huivering door de onomwonden tijd schuilen er valkuilen in de verzen van de dichter in het voor– en tegenspel van z’n heerlijke zonden.…

De juwelen van een Carmen zijn de zonde, die verwondt, ik wil liggen in uw armen, met uw adem op mijn mond. 'k Stoot dan 't hoge venster open op de neergevelde nacht, waar verdoemde zielen lopen in een onbegrepen pracht.…

Een kat in het nauw maakt rare sprongen, als de duivel al zijn zonden kwijt. Sommige mensen geloven in wonderen. Zij tellen tot tien alvorens tot elf. Zij zetten zich in voor een betere wereld; meer voor de anderen dan voor zichzelf. Andere mensen geloven in rijkdom. Zij tellen het geld voor eigen profijt.…

en vermoord, Draagt de kraai bij zich vliegensvlug Kraaien ogen zijn scherper dan mijn pen Zijn verloren veren heb ik even geleend De zwarte engel is het met wie ik wegren Alleen hij kent de weg van hier zeer gemeend Steeds meer zielen wenst hij niet meer te brengen Hij zei de Heere, mijn meester, deze wezens zijn de engen Vergeef hen geen zonden…

In het klooster van las Huelgas In de biechtstoel zit de priester, Fluistrend spreekt zijn biechtelinge Van de wereld, van haar zonde. Nimmer zien des priesters ogen Wie hem toespreekt. Nimmer blikken In de wereld meer de vrouwen, Die het klooster heeft begraven.…

rijk aan gedrevenheid is de smetteloze wiens jacht op vunzigheid vereeuwigd in al zijn zonden hij dient in den nevel van de nachtelijke aard van beslommeringen zich enkel te bekommeren om de stille gang door de spelonken waar vrees en duivel heersen hij kent geen deemoed in de herkenning waar speer en drietand zich spijbelend hebben…

aan een ieder die z’n hart heeft verloren ga niet treuren nee niet doen want elk verloren hart zal ooit bekoren ze wordt met liefde gedragen door menig bloem…

Veeg elk verschil van mening van tafel Haal uit de kast je mooiste glazen Vul ze met wijn of met bier van gember Laat ons drinken en zuipen als dwazen Veeg met het schuim onze prilste zonden Laat ons vergeten wat ons onderscheidt Laten we klinken op onze banden en standen Zijn voor altijd, voorgoed, verleden tijd Veeg met de drank…

Godsgeschenken doen mij dansen in eenzame onsterfelijkheid Ben jij de laatste Engel die gezonden uit het Paradijs mij moet verlossen van mijn zonden de weg terug naar Eden wijst?…

het licht hem steeds vaker deed ontwaren Dat de vrijheid hier hij nimmer meer zou ontgloren Edoch z’n geloof en waardigheid gingen niet verloren Gedenkende de vele vrienden die hij hier zag omkomen Zou het niet lang meer duren eer hij ook tot hen mocht komen En zich zou bijvoegen tot de anonieme tomben Op Goelag Archipel; Eilanden der zonden…

Niet aan jou, niet aan mij dus wie zonder zonde is...…

Wij verven ons kind een monstersnoet; zoals wij zal het leren zijn zonden te vermommen. En wijzelf en ons lief zitten vastgebonden in de snuit die blaft, de slurf die ratelt, de oren die slingeren, het rubberen bekkeneel, de blik van reuzel, en mossellippen, in de neusgaten schapenhaar.…

Wij lijden met Uw lijden mee Maar ons lijden valt in ’t niet De kruisweg U moest ondergaan Met de dood in het verschiet Wij wenen met Maria mee Haar zoon aan ’t kruis op Golgotha Haar tranen wekken de onze In deze smartelijke Cantica Wij danken God voor Zijn Zoon Hij voor onze zonden gestorven Opdat wij levend vrij mogen zijn En door…

We vrijden hier, we vrijden daar we deden ’t overal, de stukken vlogen er vanaf en aan het einde van de dag moe gevrijd zei mijn vrijer, ’t was zonde van mijn vrije tijd, geen vrij – af dus meer voor mij, dat vrijen mijn lieve meid doe ’k er gewoon wel bij.…

Wroetend in zijn verleden haalde het noodlot hem in, hij werd de man die hij zocht en de zonde van de vaderen kwam ten uitvoer. Hij schiep zijn eigen wonden om het blauwe bloed dat verzwegen is door een laffe boer, vadereer boven dochterschande uitsmerend over generaties.…

kleine kern volgelingen neemt hij mee naar de koele tuinen van gethsehmane om daar in rust het avondmaal te delen ook judas is daarbij maar vertrekt voortijd verraden wordt hij vastgezet veroordeeld door het romeinse recht bespuugd en gehoond loopt hij met kruis en doornen kroon de weg naar golgotha tussen twee moordenaars die hij hun zonde…

Ze wordt vastgebonden, Ze moet boeten, Voor haar grote zonden, Ze is een heks, geen heilige maagd. Niemand die haar nog verstaat, Haar mond is weg, Weggebrand, Het is al veel te laat, Het had zo mooi kunnen zijn, Maar dit is hoe het gaat, Nu is ze dood, niet meer hier. Alles was te laat…

Toen ik jou daar in het gras had gevonden, begon ik mijn eerste zonde, mijn hart was verpand, door liefde overmand overviel het mij daar te stonde mijn muze was toen geboren kon haar met mijn muziek bekoren hoe ik haar ook schreef, in mijn handen wreef, voelde ik me toch verloren jouw leven was daar, ik hunkerde almaar van jou in mijn…

Misschien had ik niet moeten komen op die dag dat jij mij dat briefje zond Dan had je mij de adem niet benomen toen je daar in al je schoonheid stond Misschien had ik door moeten lopen op die dag dat ik even stil bleef staan Dan was ik nooit in je hart gekropen en leefde ik nu zonder smart en traan Misschien had ik nooit mogen kijken die…

Laat ze me maar straffen Ik betaal het wel In mijn trots heb ik bereidheid Voor mijn zonde in te staan.…

De zonne zond haar stralen uit om d'aarde te vergouden, Die, al te lange tijd verwaaid, verregend en ontverfd, Niet meer aan blijde dagen dacht, maar aan de winterkoude Zich zonder klagen overgaf en stil en willig sterft.…

Samen met anderen heb ik gevochten als een wakkere leeuw en zond ik brieven naar de koninklijke familie en de heren rechters, die maar bleven dwepen met hun heteroseksuele uitspattingen. De hoge heren hadden me met een kluitje in het riet gestuurd en ze gunden me het daglicht niet.…

Je zond me vele malen 'liefs', wat me verbaasde, maar wat ik wel begreep.…