Alle inzendingen over zonde

Net als in Vertigo, van Hitchcock Al Maar 't kwam de bruidegom nimmer ter ore Die zwaait de scepter na zijn vrouwenjacht Zij was het levend schisma van die twee En droeg al prevelend de tweedracht mee Van vader versus god, de ganse nacht Haar bede raakte stil verstomd verstoord Terwijl haar peter, levend in een roes, Onwetend was van zonden…

heen De wereld verandert met de week Ik zocht een uitweg, maar vond er geen Behalve dat witte licht waar ik naar keek Engelen vlogen, rondom mij Ik was meer dan welkom werd gezegd Dat stemde me van binnen blij Eindelijk een liefde puur en zo oprecht Ik werd te jong bevonden Het was niet mijn tijd om al te gaan En ook al zit ik vol met zonden…

Geen brood, geen wijn, geen woord niets vermag meer om werkelijk tot hen door te dringen, want zo kort voor het ochtendgloren, zo kort voor het kraaien van de haan, zo kort voor het sterven van een mens, denkt iedere verrader alleen nog aan zijn grootste zonde.…

Ik verlangde zo naar haar en naar haar naam die onvolprezen zou verschijnen in de schemer waar zij hemeldraden spon langs lege straten waar ik ging om hard haar naam vooruit te schreeuwen als een lofzang op de vrede die zij steeds in stilte zond Er stonden mensen voor het raam die mij terecht hebben gewezen of het stiller hier kon zijn…

voor de Majesteit Gereed mijn mooiste gedicht namens mijzelf aan te reiken waarop zij haar bril afnam behalve vanwege de hangende pootjes ook om hoogst gefaciliteerd te kijken Op een klapje met Haar handen kwam schielijk een lakei met oranje tressen op de voorgrond voor de rest gewoon in livrei die Zij met gezwinde spoed erop uit zond…

Sloeg gij al mijn zonden gade, Heer, wie 'n zou niet ondergaan? Neen, bij u daar is genade, Heere, uw spreken houdt mij staan! Staande blijve ik op uw spreken en ik hope in u, o Heer! van het vroegste morgenbreken, tot des avonds wederkeer.…

Ik weet dat plaats ruim genoeg is voel de les van universele liefde, de manier om open te begrijpen, toch nog vol zonde deze hartenplaats. Ik geloof, dat "mens zijn" ons toevertrouwd is, vol verwachting ...klopt het kleine plekje in ons hart.…

Schrikdraad stond rond de tuinen der zonde, er moest nog gehinkeld tussen de lijnen, een scherf geschopt naar de vakken van morgen, op het plein gebuut bij de linde. Achter de poort lag het wijde. Het was nu. Zij verruilde haar stuiters voor stuivers en zocht naar oogsteen en ziel. Vond toen haar lichaam, wat daarmee te doen.…

Zeker zal ik je weer ontmoeten, de duisternis gaf mij je hand, je zonden zal ik strelen, in het boetekleed van mijn verlangens geef je mij een laatste nacht, laat je slagen beuken op een hijgende borst, de wrakken opgezwollen om het daarna te vermorsen, om een opening te winnen met de gouden sleutel op je moederborst, vergeefs heb ik…

Sloeg gij al mijn zonden gade, Heer, wie 'n zou niet ondergaan? Neen, bij u daar is genade, Heere, uw spreken houdt mij staan! Staande blijve ik op uw spreken en ik hope in u, o Heer! van het vroegste morgenbreken, tot des avonds wederkeer.…

Ik dacht aan je tekentalent en God wat eeuwig zonde.…

Maar als ‘t uur van d’ ergste pijn was geleden wist HIJ uiteindelijk dat de verlossing kwam Hij vroeg Zijn Vader dé misdadigers te vergeven daar Hij alle zonden van de wereld op zich nam.…

Trouwe God en Vader, blijf met Uw zegen ons nabij Maak ons in uw goedheid van schuld en zonden vrij D at we dankbaar mogen zijn voor alle goede dingen Waarmee U ons bij elke nieuwe dag wilt omringen. Amen…

Geld opent de deur van vele zonden Geld geeft aan improvisatie richting en vorm Geld wist de tranen van weduwen en bruiden Geld stroopt de onschuld van hoornen en huiden Geld heeft macht over zwakkeren van geest Geld besteelt het geheugen van elke norm Geld is de kunstvorm van het politiek autisme Geld is de natste droom van elke objectfiel…

moeder mag ik naar de disco nee Yvon wat denk je wel de jongens dáár dat zijn net duivels komen rechtstreeks uit de hel zo’n disco is een poel der zonde zij belagen daar jouw eer het begint met lieve woordjes maar pas op ze willen meer onder invloed van veel drankjes gaan er alle remmen los samen met grijpgrage handjes jij als meisje…

Je zond mij een wenskaart, de foto van een ontluikende orchidee toen ik onder lakens kroop en mij wentelde in een gretig verdriet. Nu leg ik een hagelwitte roos op jouw navel. Je verbood tranen maar ik schend jouw laatste wet zoals ik een fatale daad weiger. Nu vlei ik me in een vaag verlies.…

Nymphen dansten, streelden vluchtig kristallen rozen die hij zond. We schreden zacht, langs kronkellanen lavendelbloesem, zilvere duiven sliepen met griffioenen al dat baltsend zoenen, minnend wuiven. Een ben ik met de onderdanen sinds ons hart is losgescheurd. De boze fee houdt mij geketend, doch steelt nooit al, dat is gebeurd.…

t evenbeeld van een rode roos Vol bloeiend in de zomerzon De zachtheid van de blaadjes Je voorkomen grenst aan perfectie Je haren van herfstbruine kleur Deinend als golven op een rustige zee Je haren strelen zachtjes mijn gezicht Een streling met het zachtste zijde Je onschuldigheid is als witte sneeuw Dwarrelend op mijn leven vol met zonden…

Gelukkiger dan wij, die 't kranke* vlees en bloed In zonden ongeteld doet snevelen* de voet Zo lange wij, helaas! in deze hutte* wonen.…

Is zwijgen zonde in Roermond? In welke talen converseert men In 't Brabants Babyloniënbroek? Waarmee bedekt men oosterbenen In 't vreemde plaatsje Westerbroek? Wie zit er stil in 't dorpje Wippert? En wie is wie in 't Friese Wie? Zijn er alleen maar kromme benen In het Noord-Hollands Krommenie?…

Zie hoe het recht onwaardig dwaalt gevluchte dichter in verbanning lezen slechts strofes in stille verschuiling schande glanst over humanitair recht… Vlucht naar de zee, eeuwige vlucht lijkt zich te repeteren in een zonde van tijd literaire aanwinst, miskent genoegen een geslepen ganzenveer in bloed gedoopt… Blind en reukloos, bagatelliserende…

stof eeuwen geleden lijkt op gletsjer smeltend in druppels tijd en thuis blijkt van bevroren liefde niet in staat te stromen maar zich vol zuigt, zwanger raakt van cirkels leergieren doods naar stilleven Wie waarheid spreekt zonder te talen in ieder verval tot aan`t begin wie zoogt, en teert verliest en leert geen kwaad van daglicht of zonde…

Ik weet het, liefde is zonde En dus kreeg ik ook mijn straf: Ik ben voor eeuwig gebonden Aan iemand die nooit om mij gaf. Wel heeft hij mij veel strelingen En liefkozingen gedaan, Nooit kon hij mijn liefde bevredigen, Dat kan zeker niet bestaan.…

branden bij de derde van October van het dappere bestuur der stad standvastig op haar zware pad in aangezicht van honger en de pest massale sterfte en valse glippers die de vuige spanjolen berichtten dat Leiden stond op zwichten Valdez briefde als belegeraar wees zeker dat ik de bevolking spaar dus opent nu maar snel de poort de stad zond…

wie is niet bevlekt geraakt tijdens zijn aardse leven of kent stof alleen van horen zeggen aan wie onder u dien ik dat uit te leggen van de kruidenier die nog aan het kooltje van zijn schrijfpotlood likt om uw zonden te noteren van de baas van de frituur wiens vette vingers tussen sticks en frikadellen roteren of de vroedvrouw die juichend…

Schuldgevoel of zonde, zijn de overrijpe vruchten uit de boom van kennis. Als de hemel ons straft, hoeven we niet te lijden, wij verhoren zelf onze gebeden. Lotsbestemming is geen plaats, maar een manier van kijken naar de wereld. Ervaren is een naam die aan de opgetelde som van fouten kleeft.…

Noem de overtreding mij, die Gij begaan hebt, Het kwaad, gekruisigd God, dat Gij gedaan hebt, Waaraan Uw volk U schuldig heeft bevonden, Noem mij Uw zonden. Gij wordt gegeseld en gekroond met doornen, Geminacht als de minste der verloornen, En als een booswicht, die zijn straf moet dragen, Aan 't kruis geslagen.…

In z'n weide lag Roos, waar ze zonde. Een poos stond de boer met genoegen te kijken. Hij moest naar z'n koe, die op springen stond, toe, maar de man wist gewoon niet van wijken. Al lag ze, ze stond hem wel aan en hij vond haar zo mooi, dat-ie langer wou blijven.…

Loop met Mij mee naar de Hemelpoort Ik vergeef je alle zonden die je had. We gaan dan in één keer samen hand in hand. Laat Mij dan bepalen wat er op je wacht. Ga met Mij mee naar de Hemelpoort. Neem je zorgen en leg ze voor Mij neer. En open je ogen in een ander land. Waar je gewoon opnieuw begint dicht bij Mij.…

De bleke maan godslampte door de kille ruiten, Ik handen in mijn zakte, pijpte in mijn mond, Zo ruizerijmerde ik zonder Rijm, naar buiten, “Geen muz’,” helaasde ik, “die mij stof tot dichten zond.” Ik straatopte.…