Alle inzendingen over zonnen

Zoals zonnen altijd blijven schijnen, ook wanneer ze schijnbaar ondergaan.…

Hoe de zon blaren streelt, een fusee van kleur in zachte astergeur en ontvolkte bossen bespeelt. Alles verlaten achterlaat teruggeworpen op zichzelf terwijl ze haar gewelf ontspint als Groot-Gelaat van dood en wrange waarheid, zomers tot illusies maakt dan komt kille eenzaamheid. Een vechten tegen haar verraad in angst en bitterheid…

om jouw zonnen heen…

~~~ ’s morgens tuur ik door bevroren ruiten waar ik ’s middags zonnen zal pas na oplossing van rijm kom ik in de zon tot rust ~~~…

De zonne is weg, en 't daglicht heengevaren; het duistert al, de dood heeft de overhand gewonnen over ons, die eer zo luide waren aan 't leven, heden, vrij en onvermand. De zonne is weg, die liên en land verblijdt, en 't vlugge volk van 's hemels harpenaren.…

De zonne schingt en lacht om hun geschater.…

vandaag het eerste licht dat danst dit jaar warmte opent verborgen dimensies in luchtige frequenties schalks bloeien ogen gekleurde bogen aan contact onbedekte benen flaneren in onzeker wit langs wat zij hebben gemist zonnen is puur feest wij zijn een winter lang niet in het echte levenslicht geweest…

Paneelmakers klagen steen en been nu hun hoogconjuctuur zo plots verdween. Na de laatste schroef gedenken ze droef de dag waarop hun zon niet meer scheen.…

alle grauwheid is verschenen, stralen doet gij, zonne mijn, en ik strale in uwe schijn.…

o Eeuwig goede, om al het goed dat ‘t bakelen van de zonne doet onze onbeholpen schamelheid, zij lof en ere u toegezeid! 12/10/1894…

— mijn zonne komt weer dagen! komt weer dagen! 1884…

God rolt de zonnen door zijn handen zoals de boer het zaad. De ruimte kent geen randen en eindloos staat de sterrentuin te branden. Als dauwdrop aan der aarde bloeme’ weerspiegel ik het al. Ik hoor de sferen zoemen Gans 't sterrendal probeert Uw naam te noemen.…

ik dacht woorden te scoren zag zonnen bloeien in de kleuren van hiernaast daar waar ook hun schaduwen contrasteerden in de al lang gedroogde grijze nevels van de nacht…

‘t is zomer; al ‘t geleden, al ‘t uitgedoogde kwaad is weg, uit lijf en leden; de zonne lacht en laaft het herte los en vrij van kommer, of het ook geen' dag nog zonne en zij.…

‘t is zomer; al ‘t geleden, al ‘t uitgedoogde kwaad is weg, uit lijf en leden; de zonne lacht en laaft het herte los en vrij van kommer, of het ook geen dag nog zonne en zij.…

En 'k heb u, stil-bewogen, Gevoed, bij nacht en dag, Met regen van mijn ogen, Met zonne van mijn lach. Ik wil u niet zien welken; Ge moet herleven nog. O liefde, warm die kelken, O zonne, zoen ze toch, En koester, lieve, goede, Mijn zielekinderen weer; Ik kan ze niet meer voeden: 'k Heb geen illusies meer.…

Och Moeder, is dat nu de nachtegaal, waarvan gij, moeder, mij zo menigmaal verteldet dat hij vóór de zonne zingt, en, na de zonne, zoetjes avondklinkt? Dat bruin hij is van verwe, en eiers legt, in leeggebouwde nesten?…

De zonne zinkt. Een sterre zoekt. Een zon die hinkt wordt opgedoekt. 't Moet wel, 't is wet. Maar vóór te gaan, heeft ze in een raam, de zon, haar ziel te koop gezet.…

Liever dan zee te zijn, werd ik een God, God maakt zonnen, manen en de sterren, Met zijn hand raakt hij de einder aan. Liever dan God te zijn, werd ik een mens, Ik zou de mensheid maken tot een God Van alle goden, zonnen en planeten.…

Liever dan zee te zijn, werd ik een God, God maakt zonnen, manen en de sterren, Met zijn hand raakt hij den einder aan. Liever dan God te zijn, werd ik een mens, Ik zou de mensheid maken tot een God Van alle goden, zonnen en planeten.…

De zee is lachen en stoeien, zonnen en wandelen. De zee is ook kijken naar de zonsondergang, genieten van elkaar. Jij bent mijn zee. Mijn mooie, blauwe, grote zee waarin ik kan verdrinken.…

Ben jij mal ik lig hier breeduit te zonnen en spoel -met vloed- terug in zee zodat m'n huid ...niet looit.…

Wat zou ik graag zonnen, op het platte dak van de buren, helaas kan ik slechts naar buiten gluren. Maar morgen weer een dag... in de hoop dat ik dan naar buiten mag!…

Het zonlicht drinkt de zeeplas, De maan drinkt uit de zonne,-- Wat laakt gij mij dan, vrienden, Die ook verlang te drinken?…

Ze wist niet goed waaraan ze was begonnen, En vond de Britse royals heel gemeen, Vandaar dat zij met herrie daar verdween, Om nu in California te zonnen. Na hertogin, haar vorstelijke leven, Blijkt dramaqueen haar op het lijf geschreven.…

wel tel ik alle zonnen waarin jij jouw licht op ons hebt laten schijnen en nog warm ik mij aan iedere zonnestraal die mij omarmen wil al dans ik nu alleen toch zal ik je blijven vinden in de schoonheid van dit bestaan…

'k Worde elke dag geboren en ik sterve op elke dag; de zonne gaat, en 't leven, mij in vier-en-twintig stonden, van 't oosten naar het westen, en een wonderlijk verdrag houdt alles, dat er in mij is en buiten mij, gebonden.…

Er is een uiterst groot zwart gat ontdekt Dat slokt de zonnen op als pepernoten Straks gaan we met zijn allen naar de kloten Of was die informatie niet correct Want Zwart schrijf je niet met een kleine letter Dat is racisme: Potver, Donnerwetter…

'k Maak in gedachten vaak een bedevaart: dan sta 'k weer op die plek, die zomerdag, waar ik door de eikenlaan je komen zag; als relikwie heb ik dat beeld bewaard: uit zonn'ge bomen dropte op zonnige aard' overal neer de zonn'ge vinkenslag; 'k zag op jouw gezicht die blije lach, en 'k dacht op eens: 'Ben ik die liefde waard?…

de eêlste en rijkste liefde laaft; — worde ik als de wees, gezeten aan een schoon en breed festijn, die van vreugde mag vergeten vroede spijs en kloeke wijn; laat ik stappen naar het duister en me zeggen: ,'k ben voldaan, want er is geen zonne-luister die uit mij niet is ontstaan'.…