8901 resultaten.
Vacuüm
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 8.575 Daglicht troebelt tussen het
mistpoeder en woekert weg
niemandsland in gelijk de plek
waar klanken verdampen
voorbij het laatste bereik
het ochtendlicht snijdt langs gordijnen
onweerbaar de kamer binnen
het trekt mijn ogen in
zuigt mij de slaap uit
een wederkeer in dag en lichaam
mijn naam mijn oog mijn zinnen
ze waren er vannacht…
[ Het huis klinkt anders ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 16 Het huis klinkt anders:
een harmonie van talen --
dans en huidskleuren.…
caleidoscoop
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 774 met vingers van waskrijt
heeft hij over haar kleuren
een zwarte laag gezet
nu krast ze
met nagels en gebroken glas
rouwranden en bloed
haar kleuren zijn complementair
rode zee groene schittering
gele hemel paarse sterren
vogels in blauw en oranje
dan hangt ze haar leven
voorzichtig aan de muur
want als ze schudt
wordt heel haar wereld…
[ Ik wil langzaam gaan ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 27 Ik wil langzaam gaan
vandaag, duizelig ben ik –
nog van jouw liefde.…
De Hemel schreef een sprookje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 784 Nu een ultramarijne hemel mild de stad sluiert
zijn voetstap achterlaat in een nachtelijk gedicht
vullen straten zich met het gemurmel der fonteinen
en een manke tortelduif
Het woekert, het wordt later
dan verwacht als een gehaaste tred in echo ’s
tegen de gevels ketst
Zijn kraag bedekt zijn aangezicht
Zijn handen vouwen stevig het auto…
Als de dag overgaat in de nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 319 De zonovergoten dag, loopt langzaam ten einde
het avondrood toont zich in al haar rode glorie
de dag ging snel, zoals elke dag
de avond is korter, maar dat ie tie altijd.
De zon aan de ene, de maan aan de and're kant
ze knipogen naar elkander
zodra de zon met haar mooie rood is verdwenen
zien we een heldere lucht, waar sterren verschenen.…
Jouw kleur, mijn kleur
snelsonnet
2.0 met 15 stemmen 1.794 Nu zijn gezinnen in Amerika
In wéér zo´n soap van huidskleur aan het ruilen
Zo blijven ze de beeldbuis maar vervuilen
En steeds komt iets waanzinnigers daarná
De enkeling die nog zichzelf wil blijven
Zal men vanzelf ooit tot een soap verdrijven…
[ Het onweert, bliksem ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Het onweert, bliksem
boven me, diep gerommel --
onder mijn voeten.…
bij nocturne in E flat major Op 55 No 1
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 477 voor mij passeer je in
gepolitoerde zwarte lak
je witte rok klokt achter mij
na je thuiskomst, nestelt
dag lieve hand, lieve arm als
je even langszij komt
kust op mijn hoofd, rillingen
hoorbaar in de aanslagen
blond valt het licht, fragment
van een jonge avond
hoorbaar de nieuwe vogels
door het glas, in akkoorden…
acht kraaien
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 605 acht kraaien in de lucht
geen negen
geen zeven
maar acht
vader moeder
twee kinderen
drie neefjes zonder macht
en eentje uit het buitenland
maar dat gaf niet
want ze waren
allemaal
even
zwart…
zwart
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 530 zwart,
overal en alles zwart
nergens kleur meer,
behalve in jouw hart.
jouw hart van goud,
jouw hart van zilver.
jouw hart van alle kleuren
valt op in de duisternis
en trekt mijn aandacht.
ik kom dichterbij
en wil het zien
maar al die kleuren
zijn maar schijn.…
Zwart
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 892 Omdat zij van hem hield met heel haar hart
Hulde zij zich in het vereiste zwart
En werd haar sprankelende geest bevroren
Hij trachtte haar te voegen in zijn voren
Die zeer rechtzinnig waren en benard.…
11 mei 06, de zwarte dag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 622 die
schuldbewust
over
ziekte dood vertelden
ik als kind liep door de regen
gelukkig
wit zwart groen oranje roze
door die tranen
heen…
11 mei 06, de zwarte dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 750 de
natuur huilde vrijdag in Antwerpen
de druppels liepen
als tranen over
ons heen
kinderen en ouderparen
iemand alleen
onverstoord
druppels liepen over onze huid
zwart wit groen blauw roze oranje
over onze wangen liep geen traan meer
gestold
we stapten
stap voor stap
alsof iedere stap
de pijn kon verminderen
alsof iedere stap…
afleiding
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.479 mijn lief heeft
een zwarte ziel
gedekt door een
roomblank lijf
dat leidt af
dus duurt het altijd weer even
voor ik ben
waar ik wezen wil
hendrik…
zwartkijker
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 417 ik draag het licht
altijd bij me
kan niet zonder de schaduw
mijn zicht
het mooiste zwart
voorbij aan kleuren
ik ben rijk
een vurig hart…
zwart kleedt af
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 305 onbewust droeg ik
mensen naar hun graf
ik hielp hen nog
te leven, maar dat
leven was een straf
met de dood op de hielen
draag ik zwart
en ik maak het af…
Waarom denken mensen in hokjes ?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 381 Ik stop mijn geld toch ook niet meer in sokjes
Ieder mens is wat ie is
Of hij of zij
Nou zwart of wit is
Je moet géén onderscheid maken
Want ik ben ik
En jij bent jij
Hopelijk leert de toekomst eindelijk
van mij…
zwart
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 46 Wonden
Het zwarte gras onder de zwarte boom met zwarte bloesems
Wonden
Zwart…
Zwart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Pijn
Je laat me niet los
Troost
Ik zoek je
Maar blijf tasten
Zwaarte
Je verplettert mij
Lichtheid
Je bent weg
Maar ik zie steeds
Zwart
Telkens
in
Een tint
Donkerder…
Nacht und Nebel (Amsterdam revisited)
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.516 Je ogen branden zwart
gloeiende gaten in mijn hart
van boven het geil beslagen glas
met wijn bloedrood als
de pasgeboren liefde
Ik hijg mijn onmacht
in een kluwen van weerloosheid
waarin mijn naaktheid
de voltooide tijd wederom ontbloot
Je daalt op mij neer als
een grote zwarte vogel
terwijl de maan toonloos
haar ronde draait
in…
Gevangen in een doolhof
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 417 Daar waar zwijgen
herrie maakt
snijdt glas de laatste
tranen
-zwarte onzekerheid maakt het hart zo bang-
daar waar vluchten
de noodstop is
zijn woorden gevangen
in een letterspel
daar waar één bloem
onkruid wieden verbiedt
waar één meeuw leven tekent
is de geest gevangen
in een slecht gebouwd doolhof…
Janken bij volle maan
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 309 in het glas
en niemand weet
ook hij niet
dat zijn bestaan
voor een droom
moet wijken…
jasmijn
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 286 toen haar witte dood verstierf
tot schitteringen binnen zomer
zong de merel regen tot een diepe spiegelplas
windstil getrokken
glad gemaakt als glas, eindeloos zwart
de bodem
daar blonken bloemen aan mijn oppervlak
hun tere hoofdjes bogen laag, tot aan
de verteblik van kijkers
er woonde niets dan liefde, niets
vertrok het beeld…
Vleugellam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 129 Met koffers naar een tijdelijk verblijf
zonder bagage aangekomen
in de eeuwigheid
het pad ligt donker
vol verwarring en wanhoop
de toekomst in slijk verdwenen
de uitgezette koers
blijft voor altijd
een streep door de rekening
we wandelen op gebroken glas
op de flanken hangen zwart
en onbewogen de gordijnen
God schiep het licht
wie…
Zwartkijkster
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.464 Een riem wou hij d'r steken onder 't hart:
in één teug wist de snaak d'r glas te legen.
'Een geintje,' zei hij. 'Waarom kijk je zwart?'
Ze zei: 'Ik voel me al zo diep gezonken
en nu kom jij. Het zit me extra tegen.
Je hebt m'n glas vergif net leeggedronken.'…
Wereldvreemd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 312 We verdringen de pijn
we draaien ons om
de mens achter glas
doet weer eens dom
we leven in rijkdom
door slijk der aarde
aanschouwend het alter ego
dat flets naar de tv staarde
ze kleuren in zwart-wit
resoneren de lieve klanken
gelukkig met primitieve
speeltjes en houten planken
de wereld achter de glazen sluier
verhult de waarheid…
Bloemrijk
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.088 De eerste breuklijnen
worden zichtbaar
en – de waarheid biedt
niet altijd troost –
overmorgen is verpakt
in een vage belofte
het leven is schaken
in de schaduw waar
het strijkend restlicht
wordt geliefkoosd
in uren van glas
haastig afgestofte
herinneringen herleven
traag maar intens
vluchten kleuren
in warm zwart
het sterven naast…
een glas om te breken
gedicht
2.0 met 14 stemmen 6.708 zoekt een glas om te breken
-------------------------------------------------
Uit: 'Vallende Stilte', 2008.…
Ontmoet de zwarte kat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 ik spiegelde in glas
zag anderen op
mijn schaduw trappen
zwaaide en keek om
hoorde slechts de
echo’s van hun passen
ben in het volle licht getreden
mijn silhouet is nu
verbannen uit het heden
ontmoet de zwarte kat
loop onder ladders door
het onverwachte heb ik wel gehad
leer eindelijk beseffen
dat alles wat ik doe
mijn schaduw…