Alle inzendingen

Heer Bommel en Tom Poes maken reizen vol spanning, overwinnen gevaren. Hun dolle belevenissen baren in lezershart heftig zingende wijzen. Ook in d' eigen stad Rommeldam rijzen dikwijls vragen op, blijven rondwaren om ongekende redding te bewaren. Daarbij... Bommelsteins rust mag men hoog prijzen. Opgewekt door vogelzang en vlindervlucht…

geluk is het moment van harmonie en tevredenheid het moment van begrip en tederheid geluk is het moment waarop je in evenwicht bent met jezelf en met iedereen om je heen geluk is het moment van blijdschap en hartelijkheid het moment van vriendschap en saamhorigheid geluk is het moment waarop je in vrede leeft…

waar zij en strijkers bezig zijn valt geen onvertogen woord zij weten allen van het super zachte aparte materiaal dat zij onder handen hebben heel anders dan dat van de strijkers die noten in schoonheid doen trillen van emoties waarbij snaren in akkoorden verwaaien vaak vloeien tranen in heftig aangedaan zijn omdat…

Ook Jesse Klaver roert de oorlogstrom, In Oekraïne moeten méér soldaten, In modder en in bloed het leven laten, Als uitkomst van zijn koele rekensom. Maar toen hij fier zijn krijgsbanieren hief, Onthulde hij zijn eikeltjesmotief.…

Ik zag een ploeger in het morgenrood met vaste stappen gaand achter zijn paard over het braakland, volgend heel bedaard maar moeizaam sturend en een vogel floot en 't was als vreugde over die stille daad, die ploeger, wijkend naar verten heen en kerend weêr, op 't wijde land alleen, de grond bewerkend voor het nieuwe zaad. Gelukkig wie mag…

's nachts vinden voeten blindelings pantoffels handen graaien klauwen de kilte van het donker dat overal hangt en dromen betreuren de verkwiste dag woorden raken verward zijn allemaal eender en goed voor de doofpot ---------------------------------------------------- uit: 'De andere kant van het Niets', 1989.…

Grote bloedzuigers, na een nacht op ons lichaam -- exploderen ze.…

na de regenbui zingt in de tuin de merel prachtiger dan ooit…

ik zit in m’n stoel en trek nog ‘n kleedje over m’n knie. ik schrijf m’n regels. ik eet m’n brood. ik drink m’n thee. ik kijk naar buiten. naar de bomen. naar ‘t daglicht. ‘t bezielde …. ‘t is de tijd en de tevredenheid die me koestert en geleidt.…

liefde vindt een weg als water in snelle beken verlangen valt doorlopend op het dak met iedere tik, takken, bladeren alles druipt van dikke druppen regen roept ritmisch, neem me mee, naar waar we onderkennen wat boven water niet kan bestaan geven we ons over, spoelen aan we golven, we komen, we gaan we stromen, samen, als één zijn we…

Een vissersvrouw uit Arnemuiden Die wilde op reis naar het zuiden Net buiten de kom Keerde zij alweer om Want ze hoorde de klok niet meer luiden…

In het Koninkrijk van God zijn vele kerken vele in de vrije sector met een eigen stijl van verkondiging Daar weet de Raad van Kerken soms geen raad mee Maar God wel, die zag en vindt dat het zo goed was en is Hij heeft de mens uniek geschapen, geen twee 't zelfde Hij is wel al blij als er twee of drie in zijn Naam bijeen zijn En waar…

de zee veranderde toen de stroming jou naar de Waddenzee voerde je ziel reisde naar de andere kant van de tijd zij borg jou in ieders liefhebbend hart ver voorbij onwetenheid nam de zee je mee altijd anders altijd dezelfden zij en jij…

Jij bent nu mijn moeder jij bent nu mijn kind vanaf vandaag zijn wij samen onafscheidelijk de rollen zijn verdeeld laat mijn lippen je kussen laat mijn liedje je sussen laat mij jouw moeder zijn kind van mij…

Een lach, een traan, de dag voorbij gegaan, een huid, geen wil, dat maakte het verschil. De pijn die je verliest, is dat waar jij voor kiest, een keuze zonder haat, of is het al te laat? Het vervolg, heel rationeel, soms is het mij te veel, ik kan niet, ik wil wel, maar soms toch wat te snel. Het verlangen in mijn…

Een wolf is door een smalle pijp gekropen Die eigenlijk als tunnel dient voor dassen Dat blijkbaar door die pijp ook wolven passen Is niet iets wat een das (of schaap) zal hopen Straks zie je dat een wolf die onvermoed De pijp uitgaat een das de das om doet…

Door parlementen en presidenten Zijn we opzettelijk voorgelogen Over lijken gaan de regenten Die ons de oorlog hebben ingezogen Dit conflict vanwege eigenbelang Is een geopolitieke wedstrijd Om toegang tot grondstoffen ben ik bang Niet om democratie en vrijheid En terwijl ik me hierdoor onmachtig voel Slaan venijnig de clusterbommen toe…

ik zag het lichtspel van de zon in de laag hangende wolken als een heuse trouwjapon waar wind de banen tule bewoog en af en toe ondeugend uiterst subtiel de petticoat oplichtte zij liep op het bedauwde pad met sterke stap en zeker van haar zaak pas toen miste ik haar wederhelft die nog in tweestrijd was of hij ja dan…

ik heb moeite met de dagen maar ook met de nachten kortom ik heb moeite met het verwachten ik heb moeite met de hemel maar ook met de aarde kortom ik heb moeite met het aanvaarden ik heb moeite met het hebben maar ook met het geven kortom ik heb moeite met het leven…

op hoge pieken en in diepe dalen gaat zoveel mis zoals soms ook in het leven maar het gehele beeld afgebeeld op een ansichtkaart doet ons beseffen hoe mooi en fascinerend het leven ondanks alles toch is…

jij denkt dat als ik dat jij dan zodat jij mij en ik niet als jij denkt dat ik dan zal ik zodat ik jou en jij niet --------------------------------------------------- uit: 'Woorden, woorden. woorden', 1973.…

De mensen zijn in twijfel gevangen 't gezicht van een god heeft de tijd gebleekt, nu kom ik ze vertroosten met gezangen van wat nooit wisselt en in niets ontbreekt. Ik kan bemoediging zijn voor de bangen, de klare stem die altijd rustig spreekt, omdat mijn hart dat geen angstvallig hangen aan wolken kent, ziet wat door wolken breekt.…

Het ging een tijd goed, Maar nu is het weer 3 uur s’nachts Je voelt de vermoeidheid Maar op dit tijdstip is er eindelijk vrijheid 4 deuken in het plafond En 6 posters op de muur Je zou het kunnen dromen Maar toch lig je hier nog wakker…

Bij de avonturen van Tom Poes en heer Bommel geeft iets kleins en nietigs misschien beeldende geest aan de geschiedenis op Bommelsteins eettafel in gerieflijk hotel groot kasteel of schamel hutje staat ergens een korte kaars dik grillig en verschrompeld vol uitstulpend vet spreekt zonder vlam schept bezadigd afwachten rustig…

Soldaten haasten zich weg van wat ik niet wil -- niet kan geloven.…

Ze draagt geen linten in haar krullen meer. Alleen de dromen die ze gisteren najoeg, maken haar nog altijd warm net als het lavendelblauw en de zoete geur van rozen en warme kriekentaart. Haast onhoorbaar klinkt haar lied van onbevangen jong, vertederend mooi en wat verliefd. Een heel klein beetje maar tot aan het kuiltje in haar wangen…

Een muzikale eenwording die tijd heeft voor ruimte en ruimte voor tijd: het pad vormt zich door te zijn. Verdriet transformeert tot dans die in deelbare vluchtigheid wordt weggeschreven in twee paar vlinderende voeten. De spiegeling van het evenbeeld: zijn voelbare verwachting zwierig ingevuld door haar inspiratie, als een stoutmoedig…

Wolkendons hult vóór ons lucht Vormenpracht vult een klein gedachtenrijk als het mijne…

wij denken ons vrij, als we dwalen door weer een een uitnodiging te aanvaarden om deze dag te boetseren naar het model dat tot de avond leidt met wat was in de handen voelt de kilheid van de zwaartekracht iets zachter aan, er is strijd in deze achtergebleven tijd waar wonderen weigeren zich te vertonen langzaam trekt ontboezeming een…

wat je een ander  laat zien is slechts de schaduw van je innerlijk…