Alle inzendingen

‘Nooit meer dezelfde’ in gedachten, fantastische en verrijkende wilde populaties in de natuur als Vergeet- mijn - nietje, heb je licht door mijn ogen gezien bepaald vergeten, deelde het oneindige helderblauw de rand van het bos, met een gevoel van opluchting het standbeeld van verbondenheid veranderde ons groeiconcept heeft door…

Veel mensen staan alleen in 't leven Nadat een geliefde hen verliet. Hun metgezel is het verdriet. En ook de pijn die is gebleven. Maar na een winter komt het voorjaar. Een kale boom staat weer in bloei. De bloei der lente wijst er naar: Niet steeds te treuren om wat men had.…

Wie zich graag met kraakverse groenten de zuurte van het leven in huis haalt of beter, allerpopulairst.. wie zich graag aan topgastronomie waagt, het is niet de zuurte van het leven die voor pickles (prikkels) zorgt. De smakelijke komkomm - er - salade erbij bestelt de eenvoudige hete kip, in een indische groene schotel pittige kipfiletreepjes…

het dekbed opgevuld doorgestikt met pijnnaden en opgedroogde tranen je hangt het elke morgen uit het dakloze raam om door te luchten met frisse wind de beklemmende lucht hangt als een ijzige koude winternacht…

Onvergelijkelijk panorama kust bij ochtenddauw half doorzichtig door het ijs, breekt zon als diamanten nevelsluiers dringen door, vroeg de morgen aanschouwd, schel verlicht door de opgaande zon komt stil de winter op als een waakzaam schildwacht. Roodborstjes, pikken zaadjes op velden, groen van vilten tapijt laatste krommingen…

Sprankelen en dansen als een gek, naar aanleiding van een wereldopiniestuk. wereldstatistieken in beweging zetten vechten voor een ambitieuze maatschappij in één oogopslag kunstzinnig vreugde schilderen, vol verlangen helder denken, op wereldschaal vervreemde sfeer doorbreken van wrange grafische, dode elementen. Waar het loslaten…

Gemarkeerd, de standaardvorm in het rozenperk, bijzonder ter nagedachtenis een plek met veel liefde rozen en rozen bedekt afscheid... ooit ontmoeten mensen teksten getypte of gespelde woorden elkaars liefde bloemen lezend in vergeefse pogingen, rozen.. muurgedichten op klaarlichte dag geschreven waar jij eeuwig hoort te liggen…

De lente pronkt tuinen hebben vogels geteld telkens vlakbij hoor ik lente vogels fluiten uitgebreid zingend in het geniep met hun vogelstemmen maken zij vogelgeluiden onverstaanbaar schuilen ze in oorspronkelijke noot tijdens de traditionele compositie in driedelige ouverturevorm bedekt de wereld begrijpend het mooiste…

Schoonheid van jouw woorden doet mij nu slechts smelten de graden blijven constant hoewel uitschieters naar boven weer nieuw zijn.. tijd doodt immers treurliederen tijd kan gedachten doden op een zeer sluwe manier word ik plotseling gedachteloos vol respect vier 'k leven schijn bedriegt, wordt wel gezegd daarom geef ik mij bloot…

Voor jou heeft de dag niet bestaan, Voor mij is hij in het geheugen gebrand, Neen, ik ben echt niet verliefd, Sta stevig met beide voeten op de grond, Voor mij had de vriendschap een waarde, Ach hoe poëtisch, hoor ik je al denken, Maar vervreemding is wat nu zal komen, Elkaar niet meer aankijken oprecht, Na de grens die wij zo vaak hebben…

Volkren-broederbond bevrij 't Mensdom van zijn schande. Volkren wensen de' oorlog niet Laat uw Wil beslechten! Wraak- en roemzucht dreige of vlei' - Voert de duivel Heerschappij Als 't hem faalt aan Knechten? Herfstmaand 1914.…

Het zou meer kunnen zijn dan dramatische parolen gebeurtenissen van gedachten die niemand kan begrijpen wereldschokkend.. met regen op de achtergrond het zou liefde kunnen overstijgen in plaats van praten over zonderlinge oorlogscapriolen 'Zonder transport staat alles stil' gruweloorlog, gevluchte helden dagjestoeristen zoeken…

(Kobe/Japan 1995) Door een van onverwachte herkomst wilde vleugelslag bewogen golft de gekleurde hemel van midden januari Het licht is zwart het duistere is licht vanuit een verte roepen zachte stemmen Het is vanuit de grond dat trillingen de aarde…

Hier moet ik peinzend gaan en stil, - het afgeleefde loof kwijnt aan de twijgen, ik voel de lome schemer stijgen - en stijgen, stil. Wat glanst het bleke Westen koud! een matte lach uit droeve wolkenbrauwen doet flauw de teed're nevel blauwen in 't gélend woud. - Ik zie de bleke stervenswenk…

Dat Sint, gemijterd, in scharlaken pak, Met paard en knecht hoog over daken rijdt, Geloven alle kindren; zij zijn blijd' En zoet als hij maar diep tast in de zak. Maar dat nog 'n oudre dan de Bisschop schrijdt Over ons hoofd heen, rustloos, nimmer zwak, Geregeld tredend als 't gerikketak Van 'n pendule, is voor groten 'n zekerheid. Die dat gestaag…

Leg de ketting klaar en hark mij tegen draad van kokkelgeur, het ganzenei moet stuk voor stuk gezwellen. Toe maar, bakkelei wat bokbederft, jij stropop volle maan. Je lazerij nu pruimsteen en dan vellen speelt geen rol, maar hou van mij. Knip mijn oren, snij die staart. Dat kindschap zweet in appeltaart vol hoedendoos en razernij? En dat octaven…

Nu rust ik uit - nu rust ik uit In bloemen en in geurig kruid; En nu ik u ben ingegleden, o Donzen bed, satijnen peul*, Nu voelen eerst mijn kranke leden, Hoe gij mij zijt tot baat en heul. Trouw hondje! - gij, gij wist het wel! - Het scheen mij enkel dartel spel, Als gij uw neusje…

'Kees, we gaan eten!' hoor ik Stientje roepen. Ik klap mijn schrift dicht. Ik lust best wel wat. Ik loop de trap af, strijk mijn haar nog even glad voor de spiegel, ga de kamer in. Sacha en Ellen zitten al aan tafel. Wiebe helpt Stientje in de keuken. 'Wat eten we? Weten jullie 't?' Nee, ze…

De avond zijgt als zegen Om heide, weide en zand. Vaag worden al de wegen Eéndonker met het land. De grijze verte nadert Onhoorbaar, kalm en zacht; In 't blauwende gebladert Daalt stille vredenacht. De hemel heeft zich rustig Om de aarde heengespreid En zoent haar nu wellustig In zwijgende eenzaamheid.…

Die ’t vatten kan, die vatt’ de kneep. De Bijl (wie weet hoe lang geleden!) Nog zonder steel, kwam ’t bos intreden, En keek onnozel als een Lam, En groette zelfs de kleinste stam; Sprak voorts eerbiedig tot de bomen, D’Eerste in rang: Ik ben gekomen, O Eedle stammen, die uw kruin…

De flamboyants ontluiken groen en rood; Onder hun lommer zal de markt beginnen. Wijdbeens gaand, balanceren negerinnen De vruchten op haar hoofd en van haar schoot. In het goedkoop hotel van Boabdil Blijven de blinden dicht, de gangen stil; Alleen een boy gluurt door de gescheurde deuren,…

Ik was gestorven Van minneweelde; En lag begraven In liefjes armen; En zie, daar wekten Me opeens haar kusjes, En in haar oogjes Zag ik de hemel.…

De zilvren eilanden van Denemarken, In 't zomers-vroege licht waar ik ze zag, Lagen als perken in de waterparken Waardoor ik voer bij 't opgaan van de dag. Geen morgen was ooit lieflijker, ooit reinder. Een pasgeslepen wereld toonde nog In land en water en verborgen einder Haar vreemdheid…

o Schaemle liefde-vlam, die brandt gelijk een lampe in winter-land door lamme neevlen henen, - daar ieder weet zijn weg, en spoedt waar liefde een eigen lamp hem voedt... - geduld'ge brand, allene; al weet ik éne, in winter-nacht, wie géne zéekre lampe wacht; die doolt door de…

Vlecht Oranje om de hoed! Holland rijst met nieuwe moed Uit de schoot der waat'ren! Huppel vrolijk in het rond! Daver Hollands vruchtbre grond! Laat de vreugde schaat'ren! Holland grijpt de wapens aan, Om de vijand af te slaan; Plant de leger vanen, En het uitgetogen zwaard Zal de fiere Leeuwstandaard 't Spoor der zege banen. Holland…

Direct toen ik uit kantoor thuis kwam trok ik een paar extra sokken aan. Mijn vrouw was zo vriendelijk nog gauw een kop hete soep op de Het ijs kraakte vervaarlijk, hoe- wel het op sommige plaatsen zeker 90 cm dik moest zijn. Met de zaag maakten we een vierkant wak, groot Op de terugweg zei niemand veel behalve mijn vrouw die zich afvroeg…

Een sterrennacht op de wereld geworpen, In sneeuw begraven door de wind, Houthakkers brachten naar hun verre dorpen Als een gevonden schat het sterrenkind.   Zij dachten hun vrouwen gelukkig te maken Omdat zijn mantel van zilver was, Maar zij moesten hem voeden en bij hem waken Als was hij een…

Als een bloem, zo is het leven. 't Begin is teer en klein; De een die bloeit uitbundig, de ander geurt heel fijn. Sommige bloemen blijven lang. Weer anderen blijven even. Vraag niet bij welke groep je hoort! Dat is 't geheim van het leven.…

Het land ligt naast het harde zwarte pad Onder de maan verloren en verzonken. Het water glanst verleidelijk en glad En 'k loop daarlangs volkomen vrij en dronken. Mismaakte en zotte wilgen zonder blad Wringen geweldig hun gekorven tronken... Het eiland geurt zo vruchtbaar en zo zat…

Over de duinen Woei een lied - Verstoor je mijn tuin en Stilte om niet? En langs de stranden Waar hij ging - Neem dan mijn handen, Lieveling - De stormwind riep en De regen riep - Je voeten liepen Waar ik sliep. Telkens bedolven…