Alle inzendingen

Terugdenkend aan de horrorsabbat van zwarte zaterdag 7 oktober jl., viel mij ineens de naam Black Sabbath te binnen, een Engelse hardrockband, opgericht op het hoogtepunt van de flower power, een jaar na de Zesdaagse Oorlog in '67. _______________________________ BLACK SABBATH 10/7 Aan Gaza's zandkust heeft men blind vertrouwen In ondergrondse…

Een plotse wind steekt op door het herfstige park het sneeuwt blaadjes…

Donker en rood en traag gaat alles dood in dit stilmondig begrepen heelal. Van rot vergeven en van nijd en nood klemt de mens zich vast in eigen val, gefnuikte lusten in een tranendal. Zwart en zacht is de nacht, zonder kabaal: er hoeft dan niet per woord gedacht. Is taal de vriend niet die verraadt, en god vertaalt tot rot dat met zijn woord…

in de duistere avond en nacht van Halloween werpt bleek de maan haar schimmige gloed waarmee zij de wereld in spookachtig waas hult fluisteren ons de spoken, heksen en griezels angstaanjagende geesten met grijnzende tronies zweven door schaars verlichte straten en stegen in het duister rammelen botten en kraken beenderen die vrees beklemming…

's Winters pot chrysant Stap-voets processielandschap Graf Ster "fluisterstil"…

ik zag je in een fladderend openwaaiende jas de hoek omgaan het leek alsof je schaduw als een lichte plek op het trottoir bleef staan nog hoorde ik het tikken van je hakken in een geluid dat aan de muren van huizen leek te blijven plakken jij die frank en vrij in het jeugdig fris met lange doel gerichte passen straten vulden…

componisten verguisd afgekraakt jaren later uitvoeringen uitverkochte zalen kunstschilders verguisd afgekraakt jaren later schilderijen in museum kunstenaars onbegrepen jaren later wereldberoemd ze waren hun tijd ver vooruit…

ik vermijd het oranje rood weg dat verzengende vuur het onheilspellend geluid van bommen en granaten impressies van de dood mocht ik jouw land willen vastleggen op canvas nee dat wat is zal ik dan weglaten zodat men kan zeggen hij legt alleen vast wat ooit van waarde was en waarnaar men altijd weer zal blijven verlangen op den…

Fuck de grizzly arend beren van het ijs, screw de bever in zijn burcht - te warm is het naar vonkend spattend water zie ik om alleen of graaf een kuil in vochtige grond en laat mij zoeken in de buik van welige struiken. Insecten om de muil in dit mijn hijgend rijk waar hij mijn zon niet ondergaat totdat er rijp verschijnt en ratelpopulier…

Spreek, Vlugge Wolf, broeder met 't blonde haar, Ontdekte uw speurend oog de bleke mannen, Die, sluipend door de golvende savannen, Ons trachten te verstrikken in gevaar? Uw rode vriend, de Machtige Adelaar, Kan uit zijn ziel de angstige vrees niet bannen; 'T is om uw skalp, dat ze allen samenspannen; Mijn geest is somber en mijn hart is…

wintertijd - van zo'n uur langer slapen ligt ze totaal niet wakker…

Dingen gaan samen: Jou, trouw, wou, rouw, hou van jou Een steeds opnieuw weer beginnen iets in jezelf overwinnen Stapje voor stapje, het leven geen grapje Maar toch kun je op sommige dagen lichtheid voelen, als word je gedragen Dat gevoel hebben tussen alle gewoel van de wereld, tussen de bende ellende Want altijd komen bloemen en…

de wintertijd is ook al aangetreden en regenjas, het jack, de capuchon doen mij opnieuw verlangen naar de zon de zomertijd is heus nog niet vergeten veel regen hier, tsunami daar, orkaan zodra het kan verkas ik naar de maan alternatief: de winter heeft de herfst al aangevreten en regenjas, het jack, de capuchon doen mij opnieuw verlangen…

Niets gaat met een klap naar de knoppen, het gebeurt -- altijd met gekerm.…

Niet af te wenden, zal ook jij in schoonheid sterven, mijn laatste, late novemberroos. Eens zo krachtig, nu zo broos, het is slechts een verwelkte bloem die ik zal erven. Ben jij het ideaal, dat wreedheid tegenover zich vindt? Pijn en schade en intens verdriet verblind door schoonheid, ik zie het niet. Ongeschonden, als de puurheid van een…

Hang niet met je hoofd in het verleden Maar hou hem vast, hier in het heden…

Het werd het liefst van al door haar versierd, niemand anders kon het meer bekoren. Het werd heelal voor gans haar sterrensliert. Geheel had het zich aan haar verloren: het werd haar vod, haar vuil, haar toebehoren. Het speelde mee dat het haar niet deerde, veinsde dat het echt alleen begeerde, dat niets van het haar hemel waardig was, dat het…

De dag dat jouw liefste voelt dat het leven binnenin net als jullie halsreikend naar daglicht verlangt De dag waarop de wereld haar woorden wikt belangen weegt soebat over steun of vliegdekschip De dag waarop jij de liefdes van je leven verliest de rode lucht inktzwart kleurt dat is de dag dat alles niets werd…

Met Arriva Arriveer je op tijd Vertrek je op tijd Maar ’t is nog even wachten ’n tijdje tot Arriva rijdt Paradijselijk rijdt Van Groningen naar Parijs…

We zijn onderweg, en we weten: niet één weg -- leidt naar een eindpunt.…

ik heb de gewichten zien slingeren aan kettingen van de tijd die af en toe zijn stiptheid liet vieren bij een speciale gelegenheid daarna wel in de pas ging lopen zonder het uurwerk grondig te moeten slopen omdat wij dat zo ieder jaar met elkaar goed hebben afgesproken…

je zou willen dat niets menselijks je vreemd is maar veel mensen zijn je vreemd er zijn raakvlakken maar ook die hebben hun grens voorbij die grens is ieder mens alleen op de hoogste top en in het diepste dal van je gevoel is de eenzaamheid je lotgenoot en langzaamaan groeit het besef dat er maar één is die op kan treden…

een leeuw verscheurt een antiloop en voorkomt zo z’n eigen dood -noodzakelijk wreed een krokodil verdrinkt een gnoe zo komt hij aan z’n eten toe -noodzakelijk wreed een condor vergrijpt zich aan een lam zodat z’n gezin ook weer eten kan -noodzakelijk wreed een dier doodt zodat hij eet een mens…

Keer deze tempel de rug niet toe hier strijken talrijke goden neer van ademende waarheden is deze tempel vergeven hier bespreekt het brein het brein bezingt wonder wonder en tegenwonder hier wordt de beul bestudeerd en de bij er staan heelallen op de planken droefenis stelpende alfabetten de letters der ketters vliegen klapwiekend op de rede…

Ik heb een tempel in mijn hart gewijd Voor uwe liefde, en eenzame uren lang, In vroom vereren en devoten drang, Ben ik daar bij u, wen gij verre zijt. en als ik biddend daar mijn leed belijd, Leeft heel mijn ziele, en meen'ge zang Ruist door de hooggewelfde zuilengang, In 't statig huis van stille heiligheid. En 't was me somtijds of…

In Emmen, zondagmiddag om twee uur,
 Dan zullen acht plezierdichtfinalisten
 Elkaar het kampioenschap gaan betwisten 
Met humor en met rijm en met veel vuur

 Kom niet te vroeg, u moet er goed op letten 
 Uw klokken weer op wintertijd te zetten…

Zoals een eekhoorntje vergaart zijn nootjes in een gaatje in de aard' zoals hij ze dan later opeet en verhaart zo zorgen wij voor huis en haard en nooit zijn we van de kaart als de kaart verjaart en wordt bewaard Deze rijm heeft toch een staart want hoewel je nu verjaart blijf je evenveel steeds waard En ja, 't kan zijn, ooit word je wellicht…

Onzichtbaar zijn in de berg van middelmatigheid En toch die bijna sacrosancte drang dichter te zijn De onbenoembare dingen willen vangen in een dodelijke strik Zwarte merktekens krassen op muren van beton Een Medka getekend tussen de werelden De liefde blijven oefenen met potlood en een beetje gum Droeve woorden dopen in…

Zal ik het leed van gisteren verdrijven Zal ik wat in me omgaat op gaan schrijven Zal ik wat ertoe doet laten beklijven Zal ik me inhouden, bescheiden blijven Ik wil geen zout in open wonden wrijven Noch wat in het verschiet ligt overdrijven Ik kan geen leed van gisteren verdrijven Wat met geen enkele pen is te beschrijven Ik hoop dat…

Zij kan niet anders dan beamen Wat of de wijsgeer zegt dit keer Zijn mensbeeld klopt allang niet meer Zij voelt een plaatsvervangend schamen Ook haar bezocht een bruusk ontwaken En tot haar door drong tot het besef Wat ik mijn leven lang verhef Daarvan moet ik me los gaan maken Het wezen bovenaan de keten Is helemaal niet zo beschaafd…