164 resultaten.
Hyacinten
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 154 De zilte zeelucht en hyacinten in de nacht.
Wordt door mij gevangen in al haar harmonie en pracht.
Overdag oogstrelend in haar pracht en haar kleur.
In de nacht gevangen door haar schoonheid van geur.
Dit is waar ik elk jaar weer naar smacht.
De geur van de zee en de hyacinten in de nacht.…
Vogel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 158 Als een vogel uit het zuiden
ben je teruggekomen
door stormwind en mist
om het voorjaar te vieren
in mijn tuin die je nog wist
met de eetbare lekkernijen
een vijver waaraan je je lest.
Ik hoorde van verre je fluit zo charmant.
Hier in mijn bomen maak je snel
een in elkaar geflanst nest
van mooie zinnen en gebaren
en ik blij met je komst…
De ruïnes van Arcadië
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 110 Weemoedig volgt een oude man
de opbouw van het schaduwspel.
‘t Herscheppen van verloren dagen;
In de mist ontwaart hij ’t meisje
- de dochters van Arcadië zijn
boven Lethes stroom verheven -
Ze was zijn eerste ware liefde
thans verrezen uit ’t verleden.
In gratie – weergekeerde geest
Zij waart in ’t rond – in waardigheid,
haar rechte, translucente…
De prijs van vrijheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 Ik maak schaduwen zonder einde
handreikend omsluiten zij
mijn grenzeloosheid
ronder dan de aarde
De ruimte binnenin
is groter dan ik ben
het overstijgt mij hemelhoog
dieper dan de zee
Vrijheid heeft een prijs
ik betaalde de veerman
nog steeds achtervolgt
zijn hoongelach mijn dromen
Ik neem het voor lief…
Over het wissewasje.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 128 Het was een wissewas,
Maar dat wist ze pas,
Toen ze er mee bezig was.
Had ze dat op voorhand al geweten,
Was ze bij voorbaat niet vergeten,
Dat het een kleinigheid was.
Want al zijn dingen nog zo klein
Ze kunnen best heel belangrijk zijn.…
haiku
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 292 het indringende
zó in het oog springende
van het eerste groen…
Huilen als een klein kind
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 125 Het huilen van een kind,
een moeder weet wanneer het " menens is"
het kind huilt omdat het boos is,
omdat het zijn of haar zin niet krijgt,
vanwege onbegrepenheid, vanwege straf,
OF om zijn gelijk te halen.
Het huilen van een kind zet je soms
op het verkeerde been,
maar da's andersom ook zo,
wanneer Opa uien staat te snijden,
denkt…
De zon in het glas
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 128 Onverbiddelijk schijnt ze,
onverstoorbaar laat ze zien,
dat een plekje overgeslagen is,
zag jij dat niet misschien?
Onzichtbaar, wanneer ze niet schijnt,
maar zichtbaar voor het oog,
als je het hoofd nou eens
zijwaarts bewoog?
Hoeveel slakken zijn er nodig
en hoeveel pakken zout,
voor we de ZON waarderen,
want morgen,
is het…
Investeren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 Investeren
Toen ik een kind was, werd ik opgevoed
Met ’t vraag en antwoordspel der Catechismus
Dat stampten we in ons hoofd; broeder Simplismus
Moest zorgen dat ’t geprint werd in ons bloed
Om Goddelijke zekerheid te planten
In de rode achtbaan van ’t Interne Boek
Beschikbaar op de virtuele Nook:
De Geest die ons omringt aan alle kanten…
Lenteboeket
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 161 Jouw liefde voor haar als een fleurige waas
lente steek je niet onder banken of stoelen
het boeket van liefde voelt zich een dwaas
die haar meeldraden in onrust laat voelen
maar jij ziet schoonheid in haar geurig zwijgen
door verlegenheid is ze niet in bloei te krijgen
achter schemering van jouw stille vitrage
om wat zij werkelijk is, een…
schilder je huis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 100 ik zie
je lichtblond vlassig haar
de bleekgele kleur van het paard
de geel gevlekte velden
de zonnebloem in je hand
het suurlemoengeel van de sterren
het amarillo van de wilde bloemen
ik voel
het okergeel waarmee
je ons lijven schildert
in doffe goudgele tinten
ik proef
de honingsmaak
van het gele saffraan
de gele kleur van zwavel…
Pijnbank
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 84 Een toezichthoudster van de DNB
Blijkt buiten arbeidsuren bij te beunen
Ze pijnigt op verzoek en laat u kreunen
Haar snelle zweepje zwiept van huppetee!
Ik hang, kan ik u nu wel toevertrouwen
Bij mijn bank ook al jaren in de touwen.…
STAPELING...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 83 Ooit
werd hier
rode steen op rode steen
gestapeld
in wild verband
Ons land
door monnik,
broeder,pastoor
bestuurd
met milde en ook strenge hand
Geen vreemde kracht
-van buiten-
werd ingehuurd
gearbeid werd er
'aan den lijve'
Even zoveel
gebeden
verhoord
en onverhoord
Nu resten
muren als stenen tekens
van een rijk verleden…
De jas draagt mij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 137 Die daag'lijks met
Mij meegaat, zonder
Ooit kritiek te uiten
In woorden of gebaren,
Is allengs met mij
Vergroeid geraakt,
Elke naad, elk stiksel,
Elke vezel ademt
De mens die ik ben,
Verdriet en geluk
Wonen samen in
Dezelfde zoom,
Niet ik draag de jas,
Maar zij draagt mij…
Sluimeren
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 93 in de sluimer
kus ik de zon
en strijk de lucht blauw
vanaf het palet
waarop kleuren zich
liefdevol vermengen
licht nog dieper kleurt
dan eergisteren
omarmen zonnestralen
mij zodra de droom
over jou langzaam
overgaat in alle dag…
WEG
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 119 Ik bezoek geen reeks
van aangedane straten meer
ze lopen eeuwig uit op treur
van toentertijdse vreugd
nog hoor ik echo’s uit mijn jeugd
langs opgeschoven vensters
waar ooit muziek weerkaatste
mijn vriendjes zijn voorgoed vervlogen
hun aanzicht is vervaagd
alleen namen zeggen mij nog iets
alsof levenloos heeft huisgehouden
opnieuw…
De querulant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 84 Vanaf de dag dat hij kon praten ging ie klagen
Het leven scheen voor hem een lange reeks van plagen
De mooiste lentedagen konden niet behagen
Ze deugden nooit, noch aan het eind of het begin
Voor zijn omgeving was het nauw’lijks te verdragen
Hij deed niet anders dan de boel in treurnis jagen
Door iedereen met zeikerijen te belagen
Mijn Lieve…
Een man die een vrouw slaat
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 465 Een man die een vrouw slaat dat is geen man
Een vrouw kan het bloed onder onze nagels vandaan halen
Een vrouw kan super irritant wezen
Een vrouw kan ons echt gek maken
Maar dat is geen reden om te slaan
Sommige mannen slaan vrouwen helemaal in elkaar
Terwijl de kinderen kijken hoe moeders weer klappen krijgt
Een man hoort een vrouw niet te slaan…
Ik Ben Anne Frank, Zei Ze.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 298 'Ik ben Anne Frank', zei ze,
Een meisje met sluik zwart halflang haar.
Het spoor naar Bergen Belsen kent voor argelozen
En voor hen die beter wensen geen reden voor gevaar.
Het spoor dat voert van A. naar B.
Is efficient en neemt alle reizigers met zich mee.
Reizigers in een oorlog
Op weg naar hun ongewisse lot.
De werkers voor een betere…
Eerbetoon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 Günter Grass; 1927-2015
Echt furore
na een tijd van kilte
in die lange jaren
gebeden zonder eind in
schijnbare stilte
Wakker schudden
wilde hij de mensheid
'het kwaad is onderweg
op weg naar hier en verder'
een bericht dat niet verblijdt
Waar! De wereld
in een interbellum
zich bewust van het kwaad
het tij liet zich niet keren…
kleindochter
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.006 een kleindochter
op die eerste dag
is inderdaad
tamelijk klein
ze maakt
wat geluidjes
en ze slaapt
en ze zuigt
even gaan
haar ogen open
en dan weer dicht
en wij, we zijn
van haar en om haar heen…
Dromen vaders van zonen
gedicht
3.0 met 5 stemmen 21.216 dromen vaders van zonen
en zonen van moeders en
moeders van zonen en
dochters van vaders
en zonen van andere
vaders en moeders en
zonen en dochters zijn
dromen van vaders en
moeders en dochters
en zonen meisjes en
jongens belast met dromen
-------------------------
Uit: 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2013.…
Handjeklap
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 ik heb lang met
je vingers gespeeld
tot ik in
je hand kon lezen
dat je deze
weg wilde geven
nooit heb ik
goed beseft
dat alleen handjeklap
het echte leven was…
MEN MACH DEN NUWEN TIJT
poëzie
5.0 met 3 stemmen 3.121 Men mach den nuwen tijt
Wel bekinnen overal:
Die voghele hebben delijt,
Die bloemen ontspringhen in berch en dal;
Waer so si staen,
Si sijn ontgaen
Den wreden wintre diese qual.
Ic ben ontdaen,
Mij en troeste saen
Die minne jeghen mijn ongheval.
Nu hevet mijn ongheval
Sine heervaert ghesticht op mi,…
Van Vliet gevierd
snelsonnet
5.0 met 5 stemmen 276 Het meest kenmerkende van Paul van Vliet?
Zijn typetjes die op je buurman leken?
Het weldoordacht, beschaafd-beschouwend spreken?
Dat timbre met een vleugje oud verdriet?
Of toch dat hij, door trend noch hype gedreven
Traditioneel, maar tijdloos is gebleven?…
Afscheidshartenkreet van een gestorvene...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 550 Toen mijn hart stilstond
ging mijn liefde nog niet over
Toen mijn lichaam jullie verliet
ontstond wederzijds het stoffelijk gemis
maar voedde vooral onze geestelijkheid
van de blijvende invoelbare liefde:
van 'n kus, 'n aai, 'n gebaar, 'n blik, 'n praatje, 'n lach, 'n traan
die liefde, die voelbare liefde blijft
voor altijd!…
Over zonsondergang.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 153 Hoelang,
duurt een gemiddelde zonsondergang.
Al menige discussie nam ik te baat
Om te vertellen dat de zon nooit ondergaat
En er is ook nooit een zonsopgang.
Het wordt visueel verdraaid,
Omdat de aarde in de rondte zwaait.…
Geel op een motorfiets
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 224 soms ben jij een lief kanariepietje
op een motorfietsfiets richting CS
jou zien en je horen zingen
echo’s van herinneringen
tot je over een holle,
bolle brug verdwijnt…
de zeezwemmer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 304 In ’t diepst van zijn gedachten
brandt altijd het verlangen
naar zeewater van 15 graden plus
zodat het saaie zwembad dus
kan worden vervangen
door zee aan wenkend strand
door vloed omspoelde palen
door tenenknersend zand
door sterke stroomverhalen
door verre zichten grijs
door brutaal meeuwgekrijs
Ja, voor wie graag in golven klauwt…
Danklied
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 773 Vaarwel mijn wolkendroom
met wereldwijd geduld heb je
mijn dwaze dromen en gedachten aangehoord
en liefdevol op 't zachtste kussen rust gegeven.
Waar ik zelf maar even was
of weer te laat gekomen,
jij bleef de zelfde wie je was,
de droom van al mijn dromen.
Je reist met stille krachten, die ook Hem verwachten
na de stille ademtochten van…