Alle inzendingen, jaar 2015, week 22

Ik doe aan top-sport iedere dag 7 dagen in de week 365 dagen in het jaar en die schrikkeldag eens in de 4 jaar, ook alle dagen van m'n leven doe ik aan top-sport ik doe het huishouden ik doe de kinderen ik draai het gezin!…

Ochtend. Wolken verspreiden zich. Een zomerjurk hangt lusteloos aan de wasdraad. Verregend in een allerlaatste dans. Alsof jij al weg bent. Vandaag is er niets te doen. Misschien ga ik naar zee en probeer daar de lente. Opnieuw. Ik zal je herkennen aan het wijnglas en de ondergaande zon. Aan de golven. De golven in mijn buik. Het spel van…

Het huis is leeg, Iedereen is weg, Alleen mijn lege ik Woont hier nog, De storm woedt Om het huis En in mijn hoofd, En de angst kruipt In vlammetjes Langs mijn benen omhoog, Dan hoor ik in de gang Een zacht goedaardig gebrom En ik realiseer me - De hond is er ook De rust keert terug in mij En de angst slaat dood…

onecht kind van gespeelde liefde met harde hand uit 't veld geslagen in vuur gesmolten vanaf 't prille begin door niets ontziend leven gewalst & geplet in mallen gegoten in duigen gebogen in plannen gesmeed staalhard geslepen met woorden gevormd & in regels geperst door ouders van goud gevoed met de angsten van lood…

De regen ranselt tegen de ruiten en roffelt op het dak. Maar ik moet naar buiten, weggemoffeld in mijn jack. Windvlagen als zweepslagen tillen me bijna van mijn voeten. Binnen zie ik welbehagen door brillenglazen vol heldere sproeten. Het gaat tekeer Je slaat je er doorheen En denkt alleen: "wat een hondenweer" verkleumd tot op het…

Het beest in mij is een monster als ik hem toe laat Het beest in mij is een alcoholist Hij kan dagenlang zuipen en hoeft nooit te kruipen Hij heeft geen rem, als ik hem toelaat Het beest in mij is een junkie hij kan dagenlang gebruiken Zonder er genoeg van te krijgen Hij heeft geen rem, als ik hem toelaat Het beest in mij is seksverslaafd…

Op mijn veertiende keek ik in de kerk van Heerenveen-zuid naar de film 'My Name is Nobody' met Terence Hill en Bud Spencer, terwijl ik bij een knokscene mijn buurvrouw omarmde. In diezelfde kerk had ik ooit dominee huppelepup, een familielid van Mata Hari, beluisterd, die al vloekend en tierend dacht de Heer te dienen. Men roddelde er over…

(‘naar het zich laat aanzien’) vraag niet hoe wij binnenkwamen ergens tussen lengte en ledig enkelen doch minder dan samen onder voorbehoud, nergens daglicht de kamer is met ruimte gevuld omringd door afstand, inwendig tot muren, verder dan afgelegen binnen lijnen, hoeken; bestendig overal ontbreekt ons praten dringt luisteren…

Een sprong in de nacht zweven langs stille dromen één vallende ster.…

ik speel met je tranen ben onder en boven vergeten weet niet meer hoe ik moet leven kijk naar je ogen het blauw en de ronde bogen van wimpers en wenkbrauw voel ze in tegenbewegen bij het opslaan en dichtgaan ze lijken nat van de regen door de ruiten zie ik de dag zoals die buiten altijd al was een decor waarin dingen verschuiven…

Het zee-geruis zal ik nog dán gedenken als diep in zand mijn hoorloos oor vergaat, als lichten mild mijn ogen niet meer drenken, als zonder woon mijn ijle wezen staat. Naar 't zee-geruis zal ik nog dán verlangen als naar het liefst wat mij de wereld deê. Zij zingt de kroonzang aller wereld-zangen, de op zandig veld neerdonderende zee. Verheugt…

De Mac had reeds een heel groot legioen Daarbovenop komt nog een groep rekruten Die in de kern allergisch is voor gluten Maar nu gerust de keten aan kan doen Zo vindt de Mac op allerlei manieren Steeds weer nieuw voer voor nieuwe kuddedieren…

Achter weilanden weiden, daar weer achter dijken, zee en Zweden. Waar zou je heen? De blik verliest je met zichzelf in ruimte waar aankomst ver en ver te zoeken is. Niet voor de woerd die plotseling en onbedaarlijk groen het zonlicht en je oog inzwemt. Kijk bij je voet, maant hij, waar speenkruid bloeit, de lucht gespiegeld blauw is in het diep…

Papa Ik voel me zo alleen Waar ben je nou Ik kan nergens heen Het is zo gewoon Dat jij er altijd bent Ik weet het niet meer Ik ga maar door Ik doe mijn best Ik hoop dat jij het ziet Waar ben je nou Ik heb verdriet... Papa PAPA ....papa...…

Ik hou van fietsen ik hou van buiten ik hou van opgeruimd maar ik hou ook van de buitenruimtes met name die van grote steden van Amsterdam tot Zierikzee Hoe zijn ze ingericht hoe staat het straatmeubilair hoe funtioneert het hoe ziet het eruit maar het ziet er niet uit het is niet meer te zien want duizenden geparkeerde…

Zoals mijn rook nu oplost in het niets, zo zal mijn tijd oplossen in eeuwigheid, zoals mijn hier zal worden tot overal. Tussen hier en nu voltrekt zich ons leven. Wij mensen zijn als een stofje zo klein, toch is ons thuis ons eindeloos heelal. Aandachtig rook ik mijn edele sigaar. Plots lost ook mijn eigen wijsheid op. Dat is geen wereldvreemde…

Wat was er aan de hand, Waarom was ze zo arrogant. Heeft ze niets willen leren, Van al die andere keren, Toen deed ze ook pedant. Misschien teveel met zichzelf ingenomen, Dat was haar vaker overkomen.…

Daar ging ze met een forse plons te water ze had de zenuwen van te voren, dus niet later. Als een mes, scheerde ze door het bad alsof ja alsof ze het diploma al op zak had! Vier banen gekleed, zelfs met een jas ze deed het alsof het dagelijkse kost was. Eventjes was ik haar kwijt, mijn kleindochter die prachtige meid. Maar ze zwom…

Als het leven mij zoekt ik me niet laat kennen gaat het mij onbeschaamd voor strooit met liefde die z’n plaats niet kent waar geen mens me ziet staan bekijk ik de dagen buiten mij om gevuld met gulle minnaars die hun eelt op handen dragen stille killers die doodleuk op facebook foto ‘s van slachtoffers…

Het regent woorden in zijn hoofd hij laat ze vallen maar niemand wil ze horen hij heeft ze eruit gelaten terwijl de wind langs het venster giert water vliegt en ogen schuilen in het donker drift poëzie langs morsige muren.…

Het huilen staat me nader, dan het lachen toch is mijn gedrag vergelijkbaar met dat van een clown. Ik moet sterk zijn!…

waar warmte zich mengt met geur en smaak daar voelt het als thuis schaduw draagt het licht tilt het de morgen in de dag maakt een start schrijft weer verhalen over het levende dorp naar de daverende stad - de fiets staat klaar nog een borstelstreek door het koppige haar ik peddel langs een verpozende beuk rood vlamt zijn…

Uit de hemel kijkt hij neer gezeten op een blauwe wolk Dat hoef je niet te geloven klinkt als ongeloofwaardig maar Nelis was goed gelovig in de goedheid van de mensen ook al deelde hij veel bonnen uit hij was nooit boos of kwaad sacherijnig, eng of lelijk Nelis was de Koning van het Kind en natuurlijk de Burgemeester van de Hazenstraat…

De dichters Vangen in woorden Het leven Zonder muziek Praten zij zachte taal Fluisterend Een stroom In klanken Even in de eeuwigheid Wiegend als een slapend kind Dat wil blijven Bij de boom En de roos Met doornen De bramenstruik En het vervallen huis Met een veranda…

Op de eerste dag Liep ik met mijn Hoofd naar beneden, Gebukt onder de lasten Die het leven met zich Meebrengt - Op de tweede dag Werd het gewicht me Te zwaar, en richtte Ik mijn blik naar binnen, Op de derde dag werd Ik overweldigd door het Donker dat ik in mijn Binnenste aantrof - Op de vierde dag Durfde ik voor het eerst…

Ongenadig dreven zij de spot Waardoor schietgragen verklaarden Wie er boeten moest voor het schofferen van God En de wraaklust der dweepzuchtige baarden Maar al trekken pistolen ruw van leer De pen is niet schuw en stelt zich sluw te weer Brengt iets haar inkt tot woelig bedaren? Zie millioenen extra exemplaren! Dit gaat over vertekeningen…

O, die klaprozen langszij wanneer je op de snelweg rijdt, dat zomers rood tussen het groen, groots in uitbundigheid. Als pauwenveren wuiven zij een speels pauzeerakkoord, dit rozenveldapplaus vertolkt Gods eigen scheppingswoord.…

Wat kan een vliegtuig mooie strepen trekken Kaarsrecht en als een bruidsjapon zo wit ’t Is jammer dat er heel wat troep in zit Waardoor we rondom Schiphol haast verrekken Wat kan een vliegtuig toch een stank verwekken Door kerosine eindeloos verhit In wolken roet en net zo zwart als git Die alles met een kankerlaag bedekken Nee, zonder vliegtuig…

ik sprak een boom over mijn zorgen het ritselen van bladeren zei me niets ik omarmde een eenzame rozenstruik haar doornen voegden pijn bij boze bergen en watervallen van verdriet ik kuste de grond waar jij ooit liep onder het gras, pissig groen van jaloezie, siste de slang: deze appel is nooit gegeten door een eva, een helena van…

Je wilt lopen loper zijn in beweging komen en zijn Natuur het decor landschap -aanraakbaar- met decorstukken De weg wijst je als vanzelf je hebt geen bord nodig Maar op het bord staat meer dan die lijn de knooppunten de verbindingen het treffen van elkaar het ontmoeten van jezelf.…