119 resultaten.
Valavond in Bodrum
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 Na schepen keren ook de golven
terug naar de beschonken haven
onder het alziend oog
van de zinkende zon.
De golven blijven komen
en tegendraadse vogels houden
hen niet tegen. Traag slokt
de nacht alles op. Met rode kaken.
Enkel het werk van lichten
behoudt de band.
De overgave ruist ……
Het prille geluk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 76 Het prille geluk dartelt in de wei.
Springt koddig opwaarts in een natuur
waarin het jonge leven het oude
zal gaan vervangen.
Sterk verlangen wordt beloond
in de maand mei. Voorbij de winterkoude
ontluikt de bloem uit menig knop en
wordt het jonge dierenleven met
veel sympathie door de wereld ontvangen.…
korreltje
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 44 op een lichte
kalme dag lig ik
in een woud van
blauwe bloemen
los van de aarde
golft de stilte als
een blaadje met
alle winden mee
deze dag is een
mer à boire waarop
woorden dromend
over water glijden
een gewichtloze
kabbelende
dag is het
zout der aarde
ik neem alles
met een poëtisch
korreltje zout
vandaag…
Sacre du Printemps
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 150 - een lenteoffer -
De zon bleef weg en klaterde
van tijd tot tijd wat lentelicht
zo door een wolkenholleken
voor lieveckyn en elckerlyc
op 't verse groen en sprankelings
op gele boterblommekens.
Een ganzendriehoek in de lucht
en uit het schuchtre bomenbos
lacht een ekster in zijn vlucht.
Een jongen blaast zijn zeepsoppijp…
Melancholie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 Het leven van een vrouw bestaat uit wachten
Om nu en dan waar nodig in te grijpen
Verlangend naar de tijd van vóór het rijpen
De kindertijd, zwemmend in droomgedachten
En in een zee van tijd en fantasieën
Verkaveld niet, compleet nog, androgyn
Nog niet geplaagd door hoe zij wordt gezien
Door mannen en hun ideologieën
Vasalis voelde al haar…
op een stationnetje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 141 in weinig woorden
veel willen vertellen
voordat het je ontschiet
probeer het maar eens
in een korte samenvatting
weergeven wat het leven
voor je is geweest
daar wil je niet aan denken
doch het leven is een sneltrein
die slechts stopt op de
belangrijkste stations
juist daar op die momenten
van oponthoud ontstaan
herinneringen voor…
Dagdromen over het blauwere
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Om werkelijke schoonheid te beschrijven
zou een bezoek aan het hemelsblauwe
wellicht echt enorm handig zijn.
Mij daar neervlijen, de plafonds bekijken,
in al die kamers even gaan liggen
jouw huidige voorland voorproeven.
Doodgewoon op mijn rug en alleen staren
met wellicht mijn favoriete blauwe nachthemd
aan en met mijn handen onder mijn…
Democratie
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 153 Toen er spoorlijnen werden aangelegd
door ons groene hart
heb ik gedemonstreerd
toen de zorg werd uitgekleed
heb ik gedemonstreerd
toen de werkomstandigheden in
het onderwijs en het onderwijs zelf steeds meer verslechterden
heb ik gedemonstreerd
Toen de overschrijding van geluidsnormen
van Schiphol werden overschreden
heb ik gedemonstreerd…
Historisch
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Moon en Kim hebben samen een boom geplant
En lieten zo hun oude vete varen
Hun oorlogszucht kwam even tot bedaren
Komt er rust op ‘t Koreaanse schiereiland?
Kim Yo Jung bood, als zusje van, proactief
Op de Winterspelen al wat perspectief…
Kom, lieve mei.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 272 Kom lieve lente, tover
de bomen weder groen,
dan kan ik, onder 't lover,
een wandelingske doen.
Laat weer aan 't beekje groeien
de kleine violet,
ik zie zo geerne bloeien
wat zedig is en net.
't Is waar, de winterdagen
verschaffen ook plezier,
men kan door 't ijs dan jagen
in tomeloze zwier.
Maar de arme mensen strijden
zo…
Stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 78 het was als vuur
wij voelden het
alleen de warmte
ging ons voorbij
er waren geen vlammen
wel ongekende emoties
niet op een rij maar
in chaotische werveling
waarbij de een
snel de ander verving
om gaten te vullen die
alles zouden onthullen
het was stilte die
joeg door ons bestaan
het steeds laten gaan
van niet te raken zaken…
Atlas van de waterwereld
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 149 De oceanen liggen vol met troep
En microdeeltjes drijven in hun maag
Het leven wordt verdrongen, laag na laag
Wij maken van de zeeën plastic soep
Ons kunststof-dna vervormt de cellen
Straks zwemmen er slechts plastic schaalmodellen…
Voor Nono
gedicht
4.0 met 6 stemmen 2.973 soms dromen de stenen
in het licht
van zichzelf
soms staan zij
gestapeld als
muur om een stad
soms liggen zij
als gevelde vogels
op het land
in het landschap
vol constructie
gaan de paden
van de nacht
hun donkere gang
vallen hemel
en aarde samen
in hun schaduw
soms verhardt het water
tot zwarte rots
tegen…
Het kind in mij
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 313 Het kind in mij
aan de ene kant
speelt steeds verder.
De man in mij
aan de andere kant
verwekte een kind.
Een speelkameraad
aan de buitenkant
voor de knaap middenin…
Malheur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 Wie gelooft dat achter ongeluk,
geluk wil sluimeren,
is, ondanks alle tegenslag,
een gelukkig mens.
Wie als kleine bierbrouwer,
Malheur durft te brouwen,
brouwt geen klein,
maar zéér groot bier.
Prosit! Bonheur! Santé!…
Smart
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 63 Wie beseft dat groot,
klein kan zijn,
en klein groot,
is slim.
Zij die groot denken,
geloven in een nieuwe start.
Biologen ontwerpen nanorobots.
Mercedes een elektrische Smart.…
reflectie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 64 niet om mij
te zien niet
om wie ik
ben ik weet
het ik ben
alleen een
spiegelend
oppervlak
voor jou
dat slechts
voldoening
schenkt in de
liefdevolle
terugkaatsing
van jezelf
steeds weer als
je me in de
ogen kijkt
zoek en vind
je een
bewonderend
beeld van
jezelf de
echo van de
weerkaatsing
van een diep
verlangen
op…
Het vuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Het vuur
knettert
laait
het rook
dwarrelt door de lucht
Een indringende geur
het vuur dempt je humeur
gedachten staan stil
opgaan
in de sferen
het vuur
stemt je tot mediteren
Laat je voelen
dat eindigheid
er is
het vuur
dat blijft branden
voor altijd
geeft warmte
daar waar je in kou lijdt
een geborgen gevoel
bij eenzaamheid…
afscheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 253 Raar, zei je, dat we nu nog kunnen praten
terwijl ik er morgen niet meer ben;
vreemd, dat ik in jullie herinnering zal blijven
maar er voor mij geen herinnering meer zal zijn
doe nog ‘n keer die film die je maakte
over onze vriendschap van zo’n vijftig jaar,
al die feestjes, al die reizen, nog één keer
voordat de dokter er zal zijn
Nog altijd…
Donnerwetter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 218 Als ik woonachtig zou zijn in Keulen
Zou het mij niet verwonderen.
Als ik het af en toe.
In Keulen hoorde donderen.
Maar hoorde ik dat gedonder in Berlijn.
Dan zou ik best verwonderd zijn.…
drijfvermogen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 op de heenweg
lijk ik te verdrinken
in neerwaartse stromen
ik daal in weemoed af
om diep te zinken
en weer boven te komen
de laatste druppel
valt met onbedaarde
zwaarte in een
lentebries bij vlagen
de tijd achterna, fris herboren
als voorbije dagen
ik doorwaad poreuze aarde
tot innig hemelgloren
wat wilde ik je ook alweer vragen…
Ik heb gezien
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Ik heb bloemen zien uitbloeien
sterren zien vallen
en de zon die werd verduisterd
Heb politici zien knoeien
raketten uit elkaar zien knallen
mensen een half leven aan
social media zien gekluisterd
ook veel wat mij heeft kunnen boeien
een moeder van haar kind bevallen
een groot verlies dat ontluistert
Ik heb het allemaal gezien
vertel…
Hand in mijn bloed
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 Ik zit klem, hoe kom ik hier
uit, hier weg, wie helpt mij
vergezelt mij desnoods alleen
in gedachten, naar de Gouden Poort
met vrije vogels in de glimp
van het licht tussen haar deuren?
Wie voelt mijn liefde trekken
aan de netten die ons verbinden?
Wie wast de harde korsten
van mijn lijf, kust mijn wonden
tot bloemen als de mooiste…
stilte opent
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 105 in mij de herinnering
opent zich in de stilte
dankbaarheid aan hen
die dorsten moesten
in verzet te komen
om vrij te mogen zijn
met of zonder naam
zijn zij de dapperen
die nu de tranen toveren
die frank en vrij ik en jij
als regenbogen glimlach
de wereld tonen mogen
in mij dat weten
opent zich in de stilte
sprekend mij het besef…
Stromingen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 93 Uiteindelijk leerde ik
te drijven op de golven
adem te halen
wanneer dat kon
Ontspan je als je wil dat
de tijd blijft duren
een eeuwigheid blijkt te zijn.…
Vals zonnemoment
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 61 zij greep
een donkere wolk
tijdens zijn vlucht
door de lucht
verijsde de druppels
hagelde ze wit uit
aan de zwarte kant
van de dreigende bui
nog scheurde
spanning zijn bliksem
langs kartelige randen
om in donder te aarden
zij lachte in een
vals zonnemoment
regenbogen dichterbij
kleurde zo dit schouwspel voor mij…
Mamma mia memo!
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 138 ‘Formatietafel is gedekt, schuif aan!
Ruim baan voor Unilever en voor Shell
We spelen ook ’t bekende memo-spel
Waardoor geen mens meer weet hoe ’t is gegaan
O ja, ik zou het bijna nog vergeten…
Dit drankje is afkomstig van de Lethe!’…
Krummels
gedicht
4.0 met 7 stemmen 3.621 In mien pyama zat ik bie te kommen,
en wat ik doun mout vandoage op te sommen.
Ik mag noatuurlek niks vergeten,
mor eerst n poar koppies thee en wat te eten.
Twij kwassantjes heb ik had,
meelkoekies, n stuk of wat,
ain beschuut mit sjèm…
Kind met het bleek gelaat
poëzie
4.0 met 1 stemmen 257 Kind met het bleek gelaat, dat van uw wijde blikken
geen liefde in mat gebaar noch in lede ogen ziet,
maar in uw zedig kleed uw knieën weet te schikken
zó, dat me te elken male een laaie drift doorschiet:
gij zult het nimmer aan mijn vrome woorden weten
hoe mijn begeren om uw kleren dolen dorst;
maar ìk draag in me-zelf de wonde, zelf gereten…